-
1 sido
[st1]1 [-] sīdo, ĕre, sēdi (qqf. sīdi), sessum: - intr. - a - s'asseoir, s'accroupir. - canes sidentes, Plin. 10: chiens accroupis. - poplite sidunt flexo, Stat.: ils s'asseyent sur leurs jambes repliées. b - se poser, s'abattre, se percher, percher; se fixer, s'arrêter, rester, demeurer. - columbae super arbore sidunt,Virg. En. 6: les colombes perchent au sommet des arbres. c - descendre au fond, s'enfoncer, s'échouer, échouer, couler, sombrer; chanceler, crouler, tomber en ruine. - patiemur picem considere, et quum siderit, aquam eliquabimus, Col. on laisse la poix se précipiter, et, quand elle aura formé un dépôt, on décante l'eau. - mediis sidere vadis, Prop.: sombrer au milieu des écueils. d - se calmer, cesser. - sidente paulatim metu, Tac. H. 2: la frayeur se calmant un peu. [st1]2 [-] Sido, ōnis, m.: Sidon (roi des Suèves).* * *[st1]1 [-] sīdo, ĕre, sēdi (qqf. sīdi), sessum: - intr. - a - s'asseoir, s'accroupir. - canes sidentes, Plin. 10: chiens accroupis. - poplite sidunt flexo, Stat.: ils s'asseyent sur leurs jambes repliées. b - se poser, s'abattre, se percher, percher; se fixer, s'arrêter, rester, demeurer. - columbae super arbore sidunt,Virg. En. 6: les colombes perchent au sommet des arbres. c - descendre au fond, s'enfoncer, s'échouer, échouer, couler, sombrer; chanceler, crouler, tomber en ruine. - patiemur picem considere, et quum siderit, aquam eliquabimus, Col. on laisse la poix se précipiter, et, quand elle aura formé un dépôt, on décante l'eau. - mediis sidere vadis, Prop.: sombrer au milieu des écueils. d - se calmer, cesser. - sidente paulatim metu, Tac. H. 2: la frayeur se calmant un peu. [st1]2 [-] Sido, ōnis, m.: Sidon (roi des Suèves).* * *Sido, sidis, priore producta, sedi, sessum, sidere, mutuatur praeteritum a Sedeo. Virgil. Descendre, Devaller et aller au fond.\Vt nullae anchorae sidant. Plin. Aillent au fond de l'eaue.\Aues sidunt. Virgil. Quand les oyseaulx avollent d'enhault en bas pour se percher ou jucher sur quelque branche ou autre chose.\Sidere ad ima vasis. Plin. Devaller au fond du vaisseau.
См. также в других словарях:
Siderit — mit Galenit (oben links) aus Neudorf im Harz Andere Namen Eisenkalk Eisenspat Spateisenstein Stahlstein Chemische Formel … Deutsch Wikipedia
Siderit — Siderit, 1) (Saphirquarz), Varietät des Quarzes, ist indig bis berlinerblau, derb, findet sich in Adern im körnigen Gyps bei Mooseck in Salzburg: 2) so v.w. Eisenspath … Pierer's Universal-Lexikon
Siderīt — Siderīt, Mineral, soviel wie Spateisenstein; s. auch Quarz … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Siderit — Siderīt, s.v.w. Eisenspat … Kleines Konversations-Lexikon
Siderit — Siderit, s. Quarz … Herders Conversations-Lexikon
siderit — sidèrīt m <G sideríta> DEFINICIJA 1. min. željezni karbonat FeCO3, važna željezna ruda 2. meteorit sastavljen od željeza s niklom ETIMOLOGIJA grč. sidērítēs: željezni ≃ sídēros: željezo … Hrvatski jezični portal
siderit — SIDERÍT1, siderite, s.n. Sideroză (1). – Din fr. sidérite, lat. sideritis, germ. Siderit. Trimis de LauraGellner, 22.07.2004. Sursa: DEX 98 SIDERÍT2, siderite, s.n. Meteorit constituit aproape în întregime din fier. – Din fr. sidérite … Dicționar Român
Siderit — Si|de|rit 〈m. 1; Min.〉 Mineral, chem. Eisenkarbonat; Sy Eisenspat, Spateisenstein [<grch. siderites „zum Eisen gehörig“; zu sideros „Eisen“] * * * Si|de|rịt [↑ Sider u. ↑ it (2)], der; s, e; Syn.: Eisenspat, Spateisenstein: FeCO3; gelbes bis… … Universal-Lexikon
siderit — si|de|rit Mot Agut Nom masculí … Diccionari Català-Català
siderít — s. n., (meteoriţi) pl. sideríte … Romanian orthography
Siderit — Si|de|rit 〈m.; Gen.: s, Pl.: e; Min.〉 Eisenspat, Spateisenstein, ein Mineral, chemisch Eisencarbonat [Etym.: <grch. siderites »zum Eisen gehörig«] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch