-
1 abhorreo
I.Lit. (syn. aversor; rare but class.); constr. with ab or absol., sometimes with the acc. (not so in Cicero; cf.II.Haase ad Reisig Vorles. p. 696): retro volgus abhorret ab hac,
shrinks back from, Lucr. 1, 945; 4, 20:omnes aspernabantur, omnes abhorrebant, etc.,
Cic. Clu. 14, 41:quid tam abhorret hilaritudo?
Plaut. Cist. 1, 1, 56:pumilos atque distortos,
Suet. Aug. 83; so id. Galb. 4; Vit. 10.Transf., in gen.A.To be averse or disinclined to a thing, not to wish it, usu. with ab:B.a nuptiis,
Ter. Hec. 4, 4, 92:ab re uxoriā,
id. And. 5, 1, 10;and so often in Cic.: Caesaris a causā,
Cic. Sest. 33:a caede,
id. ib. 63:ab horum turpitudine, audaciā, sordibus,
id. ib. 52, 112:a scribendo abhorret animus,
id. Att. 2, 6:animo abhorruisse ab optimo statu civitatis,
id. Phil. 7, 2:a ceterorum consilio,
Nep. Milt. 3, 5 al.In a yet more general sense, to be remote from an object, i. e. to vary or differ from, to be inconsistent or not to agree with (freq. and class.):2.temeritas tanta, ut non procul abhorreat ab insaniā,
Cic. Rosc. Am. 24, 68:a vulgari genere orationis atque a consuetudine communis sensus,
id. de Or. 1, 3, 12:oratio abhorrens a personā hominis gravissimi,
id. Rep. 1, 15:ab opinione tuā,
id. Verr. 2, 3, 20: Punicum abhorrens os ab Latinorum nominum prolatione, Liv. 22, 13; so id. 29, 6; 30, 44:a fide,
to be incredible, id. 9, 36:a tuo scelere,
is not connected with, Cic. Cat. 1, 7 al. —Hence, like dispar, with dat.:tam pacatae profectioni abhorrens mos,
not accordant with, Liv. 2, 14.—To be free from:3.Caelius longe ab istā suspicione abhorrere debet,
Cic. Cael. 4.—Absol.(α). (β).To be unfit:sin plane abhorrebit et erit absurdus,
Cic. de Or. 2, 20, 85; cf.:absurdae atque abhorrentes lacrimae,
Liv. 30, 44, 6; and:carmen abhorrens et inconditum,
id. 27, 37, 13.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский