-
1 sharp
I[ʃa:p] n երժշ. դիեզ. բարձր ձայն/տոն. ամ. գիտակ/լավատեղյակ անձII[ʃa:p] a սուր, հատու, կտրուկ, խիստ. a sharp knife/mind սուր միտք/դանակ. sharp eyes/ hearing սուր/թափանցող տեսողություն/ լսողու թյուն. a sharp pain սուր/ծակող ցավ. stick with a sharp point սրածայր փայտ. a sharp pencil լավ սրված մատիտ. a sharp tongue սուր/խայթիչ լեզու. sharp frost ուժեղ/սաստիկ սառնամանիք. sharp outline հստակ ուրվագիծ. Keep a sharp lookout! Ուշադիր եղիր a sharp image (ֆոտո) ցայտուն պատկերում. sharp tone/answer կոպիտ տոն/պա տասխան. as sharp as a needle արագ ըմբռնող, խորաթափանց. (ճիշտ, ուղիղ) at 3 sharp ուղիղ ժամի 3-ին. (զգույշ) Look sharp ! Զգուշացի՛ր. The road turns sharp left Ճանա պարհը կտրուկ թեքվում է դեպի ձախ. sing sharp երժշ. շատ բարձր նոտաներ վերցնել -
2 edge
I[edз] n սայր. edge of knife դանակի սայր. sharp/thin edge սուր/բարակ սայր. on edge անհամբեր, գրգռված. give the edge of a tongue to մեկի հետ խիստ խոսել. the edge of criticism փխբ. քննադատության սայրը. (ծայր, եզր) the edge of wood/village անտառի/գյուղի ծայրը/եզրը. at the edge of a precipice անդունդի ծայրին. the edge of material կտորեղենի եզրաշերտ. the edge of a road ճամփեզր. edge of a skate չմուշկի կո ղե զրը. take the edge off թուլացնել, չափավորել. have the edge over առավելություն ունենալ. set teeth on edge նյարդերի վրա ազդել. from edge to edge ծայրից ծայր. at the water’s edge ջրի ափին. sit on the edge of the chair նստել աթոռի ծայրինII[edз] v սրել. եզերել, եզերք քաշել. edge the cloth with lace կտորը ժապավենով եզերել. edge one’s way through ճանապարհ հարթել. edge away կողքանց գնալ. She edged away from the window Նա պատուհանի մոտից կողքանց հեռացավ
См. также в других словарях:
sharp — [shärp] adj. [ME < OE scearp, akin to Ger scharf, ON skarpr < IE * (s)kerb(h) < base * (s)ker , to cut > SHEAR, HARVEST, L caro, flesh] 1. suitable for use in cutting or piercing; having a very thin edge or fine point; keen 2. having… … English World dictionary
sharp — I (New American Roget s College Thesaurus) adj. cutting (see sharpness); distinct, well defined; abrupt, angular; pungent, penetrating; acute, keen; alert, smart, quick; elegant, smart. See visibility, pungency, wit, elegance. Ant., dull. n.… … English dictionary for students
sharp tongue — sharp tongues N COUNT (disapproval) If you say that someone has a sharp tongue, you are critical of the fact that they say things which are unkind though often clever. Despite her moods and sharp tongue, she inspires fierce loyalty from her… … English dictionary
Tongue splitting — Tongue bifurcation, or tongue splitting, is a type of body modification in which the tongue is cut centrally from its tip part of the way towards its base, forking the end. In addition to being covered under laws prohibiting the unlicensed… … Wikipedia
sharp tongue — noun singular a tendency to criticize people or speak to them in a cruel or angry way … Usage of the words and phrases in modern English
tongue — tongue1 W3S3 [tʌŋ] n ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(mouth)¦ 2 click your tongue 3 sharp tongue 4 silver tongue 5 sharp tongued/silver tongued etc 6 with (your) tongue in (your) cheek 7 slip of the tongue 8 bite your tongue 9 Cat got your tongue? … Dictionary of contemporary English
tongue — /tVN/ noun 1 MOUTH (C) the soft, moveable part inside your mouth that you use for tasting, eating, and speaking: Joe ran his tongue over his dry lips. | The dog panted, his tongue hanging out in the heat. | stick your tongue out (=put your tongue … Longman dictionary of contemporary English
tongue — noun 1 soft part inside the mouth ADJECTIVE ▪ long ▪ forked ▪ loose, sharp (both figurative) ▪ Everyone knows now, thanks to Ken s loose tongue (= he could not keep the secret) … Collocations dictionary
tongue — tongue1 [ tʌŋ ] noun ** ▸ 1 organ in mouth ▸ 2 language ▸ 3 way of speaking/writing ▸ 4 animal tongue as food ▸ 5 long narrow piece ▸ + PHRASES 1. ) count the long soft piece of flesh attached to the bottom of your mouth that you use for tasting … Usage of the words and phrases in modern English
tongue — I UK [tʌŋ] / US noun Word forms tongue : singular tongue plural tongues ** 1) [countable] the long soft piece of flesh fixed to the bottom of your mouth that you use for tasting, speaking etc I burnt my tongue on the hot coffee. 2) [countable]… … English dictionary
tongue — n. language 1) one s mother, native tongue organ of speech speech 2) to use one s tongue ( to speak ) 3) to hold one s tongue ( to be silent ) 4) to find one s tongue ( to begin to speak ) 5) to stick out one s tongue (the child stuck out its… … Combinatory dictionary
