-
1 serrula
-
2 serrula
-
3 aduncus
ad-uncus, a, um, hackenförmig einwärts gekrümmt, eingebogen (Ggstz. reduncus), dentes (draconis), Cornif. rhet.: nasus, Habichtsnase, Ter. u. Suet.: unguis, Cic.: rostra, Col.: serrula, Cic.: baculum, Liv.: aratrum, Ov.: ferrum, Veget. – praepes Iovis adunca heißt der Adler wegen seines einwärts gebogenen Schnabels, Ov.
-
4 dentatus
dentātus, a, um (dens), I) mit Zähnen versehen, bezahnt, A) v. leb. Wesen (Ggstz. edentulus. Mart. Cap. 4. § 386), si male d. (puella) est, Ov.: Aegle, Mart.: als Beiname v. solchen, die mit Zähnen geboren wurden, M'. Curius Dentatus, Plin. – prägn., vir, wohl bezahnt, Plaut.: dent. bestiae, die in den Tierkämpfen gebrauchten reißenden Tiere, Ulp. dig. 3, 1, 1. § 6. Amm. 19, 6, 4 u. 31, 10, 19: dies. ferae dentatae, Corp. inscr. Lat. 10, 3704. – B) v. lebl. Ggstdn.: mit Zähnen-, mit Zinken-, mit Zacken versehen, adunca, ex omni parte dentata et tortuosa serrula, Cic.: in modum forficis dentatum ferrum, Veget. mil.: serra, Plin.: crates, Plin.: rastrum, Varro: tympanum, Kammrad, Vitr.: capillos meos dentatā manu duxit, sie durchkämmte mit ihren Fingern mein Haar, Petron. – II) mit einem Zahne geglättet, charta, Cic. ad Q. fr. 2, 15, 6.
-
5 deseco
dē-seco, secuī, sectum, āre, abschneiden, abhauen, herbas, Caes.: aures, Caes.: nares vel auriculas, Lact.: alqd serrā od. serrulā, absägen, Col.: partes ex toto, Cic.: saxa metallis, aushauen, Stat. – / vulg. Perf.-Formen, desecavit, Cassiod. compl. in apocal. 21: desecarunt, Rufin. homil. Orig. in levit. 1, 1.
-
6 pervenio
per-venio, vēnī, ventum, īre, hinkommen, -gelangen, ankommen, anlangen, I) eig.: eo, Nep.: huc, Ov.: in fines Eburonum, Caes.: in summum montis, Ov.: in portum, Quint.: in tutum, Nep.: ad portam, Cic.: ad fontem, Plin.: ad tumulum, Ov.: ad regem, Ov.: unpers., huc ubi perventum est, Nep.: in castra, in hiberna perventum esse, Caes.: u. m. bl. Akk., ut vero infames scopulos perventum, Stat. – absol. (s. Fabri Liv. 22, 18, 2), nocte et mittebantur et perveniebant, Liv.: quamvis infesto animo ac minaci perveneras, Liv. – II) übtr.: a) v. Pers.: sine me pervenire, quo volo, laß mich dahin kommen usw., Ter.: in odium alcis, in amicitiam alcis, Nep.: in invidiam, Cic.: ad suum, zu dem Seinigen gelangen, Cic.: ad primos comoedos, einer der vornehmsten komischen Schauspieler werden, Cic.: in senatum, in den Senat aufgenommen werden, Cic.: ad septuagesimum annum, gelangen, Cic.: ad manus pervenitur, es kommt zum Handgemenge, zu Tätlichkeiten, Cic.: ad finem laborum esset perventum, Caes.: quoniam ad hunc locum perventum est, weil ich an diese Stelle (in der Darstellung) gelangt bin, Caes. – ad tantas ineptias perventum est, ut etc., Sen. – b) v. Lebl., an jmd. gelangen, kommen, wohin gelangen, etwas erreichen, bekommen, pecunia ad Verrem pervenit, Cic.: so auch hereditas ad filiam perveniret, Cic.: serrula ad Stratonem pervenit (in der Auktion), Cic.: si lupinum ad siliquas non pervenit, keine Schoten bekommt, Varro: annona ad denarios L pervenerat, Caes.: consilia ad regis aures perventura, Nep.: u. m. bl. Akk., verba aures non pervenientia nostras, Ov. – / Coniunctiv Praes. pervenat, Plaut. rud. 626: pervenant, Plaut. trin. 93.: Fut. pervenibunt, Pompon. com. 159: parag. Infin. pervenirier, Ter. Phorm. 640.
-
7 stramentum
strāmentum, ī, n. (sterno; vgl. Varro r.r. 1, 50, 3), das zum Hinbreiten Dienliche, I) die Streu, bes. das Stroh, Caes. u.a. casae, quae more Gallico stramentis erant tectae, Caes.: casae stramento arido tectae, Liv. fasces stramentorum incendere, Hirt. b.G.: teneras arbores intorto stramento vestire mit Strohseilen einbinden, Plin.: stramenta secare, Frontin. – noch auf dem Felde stehend, desecta cum stramento seges, Liv.: falce secundum terram succīdunt stramentum, Varro: haec (serrula ferrea) cum comprehendit fascem spicarum, desecat et stramenta stantia in segete relinquit, ut postea subsecentur, Varro. – II) der Packsattel, stramenta de mulis detrahere, Caes. b.G. 7, 45, 2. Vgl. Gaius dig. 50, 16, 234. Apul. met. 7, 21 u. 8, 30.
-
8 tortuosus
tortuōsus, a, um (tortus, ūs), I) voll Windungen, voll Krümmungen, gewunden, A) eig.: alvus, Cic.: amnis, Liv.: loci, Cic.: serrula, Cic.: lapis t. et inflexus, Solin.: iter (bildl.), Augustin.: coluber, Hieron.: serpens, Vulg. – B) bildl., verworren, verwickelt, winkelzügig, genus disputandi, Cic.: visa, Cic.: oratio, Gell.: res anxiae et tortuosae, interrogatiunculae tort., Hieron.: tortuosissimae concertationes, Augustin.: tortuosissima ista et implicatissima nodositas, Augustin. – II) marternd, schmerzend, urina tortuosior, Harnzwang, Strangurie, Plin. 21, 173.
-
9 aduncus
ad-uncus, a, um, hackenförmig einwärts gekrümmt, eingebogen (Ggstz. reduncus), dentes (draconis), Cornif. rhet.: nasus, Habichtsnase, Ter. u. Suet.: unguis, Cic.: rostra, Col.: serrula, Cic.: baculum, Liv.: aratrum, Ov.: ferrum, Veget. – praepes Iovis adunca heißt der Adler wegen seines einwärts gebogenen Schnabels, Ov. -
10 dentatus
dentātus, a, um (dens), I) mit Zähnen versehen, bezahnt, A) v. leb. Wesen (Ggstz. edentulus. Mart. Cap. 4. § 386), si male d. (puella) est, Ov.: Aegle, Mart.: als Beiname v. solchen, die mit Zähnen geboren wurden, M'. Curius Dentatus, Plin. – prägn., vir, wohl bezahnt, Plaut.: dent. bestiae, die in den Tierkämpfen gebrauchten reißenden Tiere, Ulp. dig. 3, 1, 1. § 6. Amm. 19, 6, 4 u. 31, 10, 19: dies. ferae dentatae, Corp. inscr. Lat. 10, 3704. – B) v. lebl. Ggstdn.: mit Zähnen-, mit Zinken-, mit Zacken versehen, adunca, ex omni parte dentata et tortuosa serrula, Cic.: in modum forficis dentatum ferrum, Veget. mil.: serra, Plin.: crates, Plin.: rastrum, Varro: tympanum, Kammrad, Vitr.: capillos meos dentatā manu duxit, sie durchkämmte mit ihren Fingern mein Haar, Petron. – II) mit einem Zahne geglättet, charta, Cic. ad Q. fr. 2, 15, 6.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dentatus
-
11 deseco
dē-seco, secuī, sectum, āre, abschneiden, abhauen, herbas, Caes.: aures, Caes.: nares vel auriculas, Lact.: alqd serrā od. serrulā, absägen, Col.: partes ex toto, Cic.: saxa metallis, aushauen, Stat. – ⇒ vulg. Perf.- Formen, desecavit, Cassiod. compl. in apocal. 21: desecarunt, Rufin. homil. Orig. in levit. 1, 1. -
12 stramentum
strāmentum, ī, n. (sterno; vgl. Varro r.r. 1, 50, 3), das zum Hinbreiten Dienliche, I) die Streu, bes. das Stroh, Caes. u.a. casae, quae more Gallico stramentis erant tectae, Caes.: casae stramento arido tectae, Liv. fasces stramentorum incendere, Hirt. b.G.: teneras arbores intorto stramento vestire mit Strohseilen einbinden, Plin.: stramenta secare, Frontin. – noch auf dem Felde stehend, desecta cum stramento seges, Liv.: falce secundum terram succīdunt stramentum, Varro: haec (serrula ferrea) cum comprehendit fascem spicarum, desecat et stramenta stantia in segete relinquit, ut postea subsecentur, Varro. – II) der Packsattel, stramenta de mulis detrahere, Caes. b.G. 7, 45, 2. Vgl. Gaius dig. 50, 16, 234. Apul. met. 7, 21 u. 8, 30.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > stramentum
-
13 tortuosus
tortuōsus, a, um (tortus, ūs), I) voll Windungen, voll Krümmungen, gewunden, A) eig.: alvus, Cic.: amnis, Liv.: loci, Cic.: serrula, Cic.: lapis t. et inflexus, Solin.: iter (bildl.), Augustin.: coluber, Hieron.: serpens, Vulg. – B) bildl., verworren, verwickelt, winkelzügig, genus disputandi, Cic.: visa, Cic.: oratio, Gell.: res anxiae et tortuosae, interrogatiunculae tort., Hieron.: tortuosissimae concertationes, Augustin.: tortuosissima ista et implicatissima nodositas, Augustin. – II) marternd, schmerzend, urina tortuosior, Harnzwang, Strangurie, Plin. 21, 173.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tortuosus
См. также в других словарях:
Serrula — Ser ru*la, n. [L., a little saw.] (Zo[ o]l.) The red breasted merganser. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
serrula — n. [L. dim. serra, saw] (ARTHROPODA: Chelicerata) In spiders, a serration on the lateral margin of each maxillary lobe for cutting into prey … Dictionary of invertebrate zoology
serrula — ser·ru·la … English syllables
serrula — ˈser(y)ələ noun ( s) Etymology: New Latin, from Latin, small saw, diminutive of serra saw : a toothed keel; especially : one on the endite of most spiders that assists in the maceration of prey … Useful english dictionary
Haemulon serrula — Haemulon serrula Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
Lasiocampa Serrula — Lasiocampa serrula … Wikipédia en Français
Lasiocampa serrula — Lasiocampa serrula … Wikipédia en Français
Lasiocampa serrula — Lasiocampa serrula … Wikipédia en Français
Chamaesyce serrula — ID 17913 Symbol Key CHSE7 Common Name sawtooth sandmat Family Euphorbiaceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution AZ, NM, TX Growth Habit Forb/herb Dura … USDA Plant Characteristics
Pseudopriacanthus serrula — Peru jautakis ešerys statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas rūšis atitikmenys: lot. Pseudopriacanthus serrula angl. pope eyed catalufa rus. перуанская каталуфа; перуанский бычеглаз ryšiai: platesnis terminas – stambiažvyniai… … Žuvų pavadinimų žodynas
Urotrygon serrula — pjūkliškoji storauodegė raja statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas rūšis atitikmenys: lot. Urotrygon serrula rus. пильчатый уротригон ryšiai: platesnis terminas – storauodegės rajos … Žuvų pavadinimų žodynas