Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

sermonem+singultu+ap

  • 1 incerto [2]

    2. incerto, āre (incertus), I) unbestimmt, ungewiß machen, sermonem singultu lacrimoso, undeutlich, unvernehmlich machen, Apul. met. 5, 13: cursus spatio prospectum sui nobis incertat (von einem Schiffe), ibid. 11, 16. – II) übtr., jmd. ungewiß machen, alqm, Pacuv. tr. 156: alcis animum, Plaut. Epid. 545.

    lateinisch-deutsches > incerto [2]

  • 2 incerto

    1. incertō, Adv. (incertus), nicht gewiß, admodum inc. scire, Plaut. Pseud. 962. – Plaut. Epid. 505 u. 545 cod. A incerte.
    ————————
    2. incerto, āre (incertus), I) unbestimmt, ungewiß machen, sermonem singultu lacrimoso, undeutlich, unvernehmlich machen, Apul. met. 5, 13: cursus spatio prospectum sui nobis incertat (von einem Schiffe), ibid. 11, 16. – II) übtr., jmd. ungewiß machen, alqm, Pacuv. tr. 156: alcis animum, Plaut. Epid. 545.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incerto

  • 3 interrumpo

    inter-rumpo, rūpī, ruptum, ere (unter sich Zusammenhängendes) voneinander reißen, -brechen, zerreißen, unterbrechen, zerbrechen, abbrechen, I) eig.: pontem, Caes. u. Liv.: aciem hostium, durchbrechen, Liv.: venae interruptae, zerschnitten, Tac. – II) übtr., A) trennen, vereinzeln, interrupti ignes, getrennte, einzelne, Verg.: interruptae ac morientes voces, abgebrochene Laute, Cic.: hos interruptos esse, Cic. – B) unterbrechen, stören, a) im allg.: ordinem, Colum.: iter amoris mei, störend in den Weg treten, Cic.: somnum, Suet., somnos, Plin.: so auch Partiz., interruptum officium, Cic.: consuetudo, Cic.: opera, Verg. – b) insbes.: α) eine Rede usw. unterbrechen, sermonem, Plaut., alcis sermonem, Tac.: alcis sermonem obitu suo, Turpil. fr.: alcis mediam orationem, Caes. (vgl. illa interpellatio, quā paulo ante interrupta est oratio mea, Cic.): colloquia militum, Caes.: singultu pias querellas, Ov.: mediam dictionem fletu eius interrumpi, Sen. rhet. – in der Schrift, res Asiae, Curt.: tenorem rerum, Liv.: rerum a Caecina gestarum ordinem, Tac.: Partiz. subst., neque tam facile interrupta contexo quam absolvo instituta, Cic. de legg. 1, 9. – β) eine Pers. im Gespräche unterbrechen, stören, ni medici adventus nos interrupisset, Varro r. r. 2, 1, 1.

    lateinisch-deutsches > interrumpo

  • 4 interrumpo

    inter-rumpo, rūpī, ruptum, ere (unter sich Zusammenhängendes) voneinander reißen, -brechen, zerreißen, unterbrechen, zerbrechen, abbrechen, I) eig.: pontem, Caes. u. Liv.: aciem hostium, durchbrechen, Liv.: venae interruptae, zerschnitten, Tac. – II) übtr., A) trennen, vereinzeln, interrupti ignes, getrennte, einzelne, Verg.: interruptae ac morientes voces, abgebrochene Laute, Cic.: hos interruptos esse, Cic. – B) unterbrechen, stören, a) im allg.: ordinem, Colum.: iter amoris mei, störend in den Weg treten, Cic.: somnum, Suet., somnos, Plin.: so auch Partiz., interruptum officium, Cic.: consuetudo, Cic.: opera, Verg. – b) insbes.: α) eine Rede usw. unterbrechen, sermonem, Plaut., alcis sermonem, Tac.: alcis sermonem obitu suo, Turpil. fr.: alcis mediam orationem, Caes. (vgl. illa interpellatio, quā paulo ante interrupta est oratio mea, Cic.): colloquia militum, Caes.: singultu pias querellas, Ov.: mediam dictionem fletu eius interrumpi, Sen. rhet. – in der Schrift, res Asiae, Curt.: tenorem rerum, Liv.: rerum a Caecina gestarum ordinem, Tac.: Partiz. subst., neque tam facile interrupta contexo quam absolvo instituta, Cic. de legg. 1, 9. – β) eine Pers. im Gespräche unterbrechen, stören, ni medici adventus nos interrupisset, Varro r. r. 2, 1, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > interrumpo

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»