-
1 bronce
m 1) бронз; 2) прен. бронзова статуя; 3) нумизм. медна монета; ligar bronce разг. добивам тен, почернявам; ser de bronce, ser un bronce прен., разг. а) твърд, неотстъпчив съм; б) здрав, неуморим съм. -
2 gente
f 1) хора; 2) разг. семейство, фамилия; 3) народ, нация; 4) мор. екипаж; 5) група, класа; 6) разг. всички членове на една общност, група; 7) множество; gente baja непристоен (един или множество хора); gente de bien благородни, почтени хора; gente de escalera(s) abajo прен., разг. хора от низините; gente de la calle чужди, странични хора; gente de la garra прен., разг. крадци, джебчии; gente de la vida airada разпуснати хора; gente del bronce прен., разг. решителни, весели хора; gente de mal vivir (de la mala vida) престъпният свят; gente de medio pelo средна класа, средна хубост; gente de paz мирни хора (това е и отговор на въпроса на часовия їquién?); gente de pelo (de pelusa) прен., разг. богаташи, имотни; gente de pluma прен., разг. писатели, творци; gente de trato търговци, делови хора; gente gorda разг. с високо положение; gente maleante шмекери; gente menuda разг. деца, дечурлига; gente non sancta пропаднали хора; gente perdida скитници, престъпници; de gente en gente от поколение на поколение; ser como la gente Арж., Кол., К. Рика, Ч., Ур. като хората, т. е. както трябва, благоприлично, достойно; gente de toda broza хора без определено занятие.
См. также в других словарях:
ser un bronce — ► locución 1. Ser duro, inflexible e insensible. 2. Ser fuerte e infatigable en el trabajo … Enciclopedia Universal
bronce — sustantivo masculino 1. (no contable) Metal amarillento resultado de la aleación entre el cobre y el estaño: un candelabro de bronce. 2. Objeto hecho con este metal: los bronces de la civilización griega. 3. Área: deporte Medalla inferior al oro… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
ser — verbo atributivo 1. Tener (una persona o una cosa) [una cualidad o una circunstancia]: El día era muy sosegado. Tu amiga es una chica muy simpática. 2. Constituir (una cosa) la causa … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Bronce — (Del ital. bronzo < lat. aes Brundusi, bronce de Brindisi.) ► sustantivo masculino 1 METALURGIA Aleación de cobre y estaño, y a menudo de otros elementos, como el cinc o el fósforo. 2 ARTE, ESCULTURA Estatua o elemento artístico realizado con… … Enciclopedia Universal
Bronce — Saltar a navegación, búsqueda … Wikipedia Español
bronce — (Del it. bronzo, y este del lat. [aes] Brundŭsi, bronce de Brindisi, por ser famoso el que se hacía en esta ciudad de Italia). 1. m. Cuerpo metálico que resulta de la aleación del cobre con el estaño y a veces con adición de cinc o algún otro… … Diccionario de la lengua española
Bronce Manchego — Saltar a navegación, búsqueda Cultura del Bronce Manchego … Wikipedia Español
Bronce de Bonanza — Saltar a navegación, búsqueda Reproducción del Bronce de Bonanza, en el Centro de vistiante Fábrica de Hielo de Sanlúcar de Barrameda. El Bronce de Bonanza, también conocido como Tabula Baetica o Formula Baetica, es una tablilla de bronce de… … Wikipedia Español
Bronce de aluminio — Saltar a navegación, búsqueda Bronce de aluminio con 20% de Al, V=50:1 El bronce de aluminio o cuproaluminio es un tipo de bronce en el cual el aluminio es el metal de aleación principal que se agrega al cobre. Una variedad de bronces de aluminio … Wikipedia Español
Bronce de Aritium Vetus — Saltar a navegación, búsqueda El Bronce de Aritium Vetus es un documento epigráfico realizado en bronce en el siglo I. Su nombre procede del lugar donde se halló, Aritium Vetus, oppidum prerromano situado en la actual freguesia portuguesa de… … Wikipedia Español
Caballero de Bronce — El Caballero de Bronce. El Jinete de Bronce (en ruso: Медный всадник, literalmente Caballero Cobre ) es una escultura ecuestre de Pedro el Grande, hecha en bronce por Étienne Maurice Falconet en San Petersburgo, Rusia. Recibe … Wikipedia Español
