-
1 semianimus
semianima, semianimum ADJ -
2 semianimus
sēmĭ-ănĭmis (in verse, per synizesin, read as a quadrisyl.; and in some editions also written sēmănĭmis), e [anima], and less freq. sēmĭ-ănĭmus, a, um, adj. [animus], half-alive, half-dead (mostly poet. and in post-Aug. prose; syn.: semivivus, seminex).(α).Form semianimis: semianimes micant oculi, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 10, 396 (Ann. v. 463 Vahl.):(β).semianimesque micant digiti,
Verg. A. 10, 396; 10, 404; 4, 686; 11, 635; 12, 356; Luc. 4, 339; Sil. 9, 123 al.; Nep. Paus. 5, 4; Liv. 3, 13, 2; 3, 57, 4; 40, 4, 15; Vell. 2, 27, 3; Sen. Ben. 4, 37, 1; id. Prov. 4, 11; id. Ira, 3, 4, 3; Curt. 4, 8, 8; Suet. Aug. 6; id. Tib. 61; id. Ner. 49 al.—Form semanimus (or semian-):semanimo corpore,
Lucr. 6, 1268;Cic. poët. Div. 1, 47, 106: lepus,
Phaedr. 1, 9, 8; Juv. 4, 37; Stat. Th. 2, 83; Liv. 28, 23, 2:corpus,
Sall. H. 3, 67, 16 Dietsch.
См. также в других словарях:
EPAMINONDAS Thebanus — fil. Polymni, honesto genere natus, Musicam et Philosophiam sub Lyside, Philosopho Pythagorico, doctus, modestus, prudens, gravis, peritus belli, fortis manu, animo maximo, adeo veritatis amans, ut ne ioco quidem mentiretur. Hic quindecennis… … Hofmann J. Lexicon universale