-
1 verziehen
verziehen unr.V. hb tr.V. 1. разтеглям, изкривявам (лице); 2. разтеглям, раздърпвам (пуловер, дреха); 3. разреждам, разсаждам, скубя (млади растения); 4. разглезвам (дете); sich verziehen 1. разтегля се, разширявам се, раздърпва се (пуловер, дреха); 2. изкривява се, извива се (дъска); 3. отминава (буря); 4. вдига се, разсейва се, разнася се (мъгла, болка, облаци); sn itr.V. местя се, премествам се (в друго жилище, в друг град); sein Mund verzog sich vor Schmerz устата му се изкриви от болка; die Lippen spöttisch verziehen свивам подигравателно устни; ohne eine Miene zu verziehen без да трепне мускул на лицето му; umg verzieh dich! изчезвай!* * ** r 1. разнася се, изчезва (мъгла, болка); 2. гов изпарявам се, отивам си; 3. изкривява се (дърво); tr 1. разтеглям, разкривявам (уста, лице); er =zog k-e Miene не мръдна мускул на лицето си; 2. скубя, разреждам (разсад); 3. лошо възпитавам; разглезвам; itr s 1. местя се (в друга квартира и пр); 2. и r позабавям се;
См. также в других словарях:
Mund — Schnauze (derb); Maul (derb); Fresse (derb); Gosche (umgangssprachlich); Omme (derb); Schnute (umgangssprachlich); Gusche ( … Universal-Lexikon
verziehen — ver·zie·hen1; verzog, hat verzogen; [Vt] 1 etwas verziehen die Muskeln im Gesicht so anspannen, dass man anders aussieht als normal <das Gesicht zu einer Grimasse, Fratze verziehen; keine Miene verziehen (= den Gesichtsausdruck nicht… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Verziehen — Verkrümmung; Verwerfung; Werfen * * * ver|zie|hen [fɛɐ̯ ts̮i:ən], verzog, verzogen: 1. a) <tr.; hat aus seiner normalen Form bringen: den Mund schmerzlich, angewidert, zu einem spöttischen Lächeln verziehen; sie verzog das Gesicht zu einer… … Universal-Lexikon
verziehen — verhätscheln; verzärteln; verweichlichen; (sich) biegen; (sich) krümmen; werfen (Holz) * * * ver|zie|hen [fɛɐ̯ ts̮i:ən], verzog, verzogen: 1. a) <tr.; … Universal-Lexikon