Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

seducere

  • 1 seduco

    sē-dūco, dūxī, ductum, ere, beiseite führen u. ziehen, I) eig.: a) jmd., um mit ihm heimlich zu reden, alqm, Cic.: alqm blandā manu, Ov.: solum seorsum ab aedibus, Plaut.: alqm solum foras, Ter.: alqm secreto huc foras, Plaut.: singulos separatim, Liv.: alqm in secretum, Phaedr.: alqm paululum a turba, Petron.: nisi quod te Idibus Martiis a debita tibi peste seduxit? beiseitegeführt u. durch Gespräch aufgehalten hat, so daß dich das Verderben nicht trifft, Cic. Phil. 13, 22 (vgl. Cic. ep. 10, 28, 1). – b) Lebl.: α) (poet.) übh.: vacuos ocellos, beiseitewenden, wegwenden, Prop. 1, 9, 27: stipitem, beiseiteschieben, Ov. rem. 446 R. (Merkel diducto stipite): vina paulum seducta, beiseitegesetzt, Ov. met. 8, 673: mons erat audaci seductus (hoch hinaufragend) in aethera dorso, Stat. Theb. 3, 460. – β) prägn., beiseite ziehen, an sich ziehen, dum (avaritia) seducere aliquid cupit atque in suum vertere, omnia fecit aliena, Sen. ep. 90, 38. – II) übtr.: a) (poet.) physisch, trennen, scheiden, (ab)sondern, seducit terras unda duas, Ov.: seducunt castra, sie trennen sich in zwei Heere, Ov.: comitum seductus ab agmine fido, Ov.: tellus seducta nuper ab alto aethere, Ov. – b) geistig: α) ausschließen, consilia seducta a plurium conscientia, Liv. 2, 54, 7: quod semper ab immortalitate seducitur, Curt. 10, 6 (19), 7: non potes itaque ad obtinendum dolorem muliebre nomen praetendere, ex quo te virtutes tuae seduxerunt, Sen. ad Helv. 16, 5. – β) jmd. auf Abwege führen, verführen, ICt. u. Eccl.

    lateinisch-deutsches > seduco

  • 2 umbratiliter

    umbrātiliter, Adv. (umbratilis), a) im Schattenrisse, leichthin, Sidon. epist. 2, 10, 4. – b) mit vorbildlichen (vorbedeutenden) Zeichen, Augustin. epist. 187, 39. – c) durch den leeren Schein, durch Scheinweisheit, seducere (herführen), Augustin. epist. 149, 25.

    lateinisch-deutsches > umbratiliter

  • 3 seduco

    sē-dūco, dūxī, ductum, ere, beiseite führen u. ziehen, I) eig.: a) jmd., um mit ihm heimlich zu reden, alqm, Cic.: alqm blandā manu, Ov.: solum seorsum ab aedibus, Plaut.: alqm solum foras, Ter.: alqm secreto huc foras, Plaut.: singulos separatim, Liv.: alqm in secretum, Phaedr.: alqm paululum a turba, Petron.: nisi quod te Idibus Martiis a debita tibi peste seduxit? beiseitegeführt u. durch Gespräch aufgehalten hat, so daß dich das Verderben nicht trifft, Cic. Phil. 13, 22 (vgl. Cic. ep. 10, 28, 1). – b) Lebl.: α) (poet.) übh.: vacuos ocellos, beiseitewenden, wegwenden, Prop. 1, 9, 27: stipitem, beiseiteschieben, Ov. rem. 446 R. (Merkel diducto stipite): vina paulum seducta, beiseitegesetzt, Ov. met. 8, 673: mons erat audaci seductus (hoch hinaufragend) in aethera dorso, Stat. Theb. 3, 460. – β) prägn., beiseite ziehen, an sich ziehen, dum (avaritia) seducere aliquid cupit atque in suum vertere, omnia fecit aliena, Sen. ep. 90, 38. – II) übtr.: a) (poet.) physisch, trennen, scheiden, (ab)sondern, seducit terras unda duas, Ov.: seducunt castra, sie trennen sich in zwei Heere, Ov.: comitum seductus ab agmine fido, Ov.: tellus seducta nuper ab alto aethere, Ov. – b) geistig: α) ausschließen, consilia seducta a plurium conscientia, Liv. 2, 54, 7: quod semper ab immortalitate seducitur, Curt. 10, 6 (19), 7: non potes itaque ad obtinendum dolorem muliebre
    ————
    nomen praetendere, ex quo te virtutes tuae seduxerunt, Sen. ad Helv. 16, 5. – β) jmd. auf Abwege führen, verführen, ICt. u. Eccl.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > seduco

  • 4 umbratiliter

    umbrātiliter, Adv. (umbratilis), a) im Schattenrisse, leichthin, Sidon. epist. 2, 10, 4. – b) mit vorbildlichen (vorbedeutenden) Zeichen, Augustin. epist. 187, 39. – c) durch den leeren Schein, durch Scheinweisheit, seducere (herführen), Augustin. epist. 149, 25.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > umbratiliter

См. также в других словарях:

  • seducere — SEDÚCERE, seduceri, s.f. Faptul de a seduce; seducţie. – v. seduce. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  SEDÚCERE s. 1. v. încântare. 2. ademenire, atracţie, ispită, seducţie, tentaţie, (înv.) blaznă, iscuşenie, năpastă, săblaznă,… …   Dicționar Român

  • Seducere — Forføre …   Danske encyklopædi

  • seducere — se·dù·ce·re v.tr. OB var. → sedurre …   Dizionario italiano

  • séduire — [ sedɥir ] v. tr. <conjug. : 38> • 1440; suduire 1120; lat. seducere « séparer », sens moral lat. relig. 1 ♦ Vx Détourner (qqn) du bien, du droit chemin. ⇒ corrompre. « J ai tenté de corrompre sa justice, en séduisant madame Goëzman par des …   Encyclopédie Universelle

  • séducteur — séducteur, trice [ sedyktɶr, tris ] n. et adj. • 1370; seduitor v. 1160; lat. ecclés. seductor, seductrix, de seducere → séduire 1 ♦ Vx Corrupteur. « Leurs révolutions [des peuples] les livrent presque toujours à des séducteurs » (Rousseau). 2 ♦… …   Encyclopédie Universelle

  • seduce — SEDÚCE, sedúc, vb. III. tranz. 1. A incita, a captiva, a subjuga, a cuceri prin farmecul vorbelor, prin purtare etc. 2. (Despre bărbaţi) A abuza de buna credinţă a unei femei, ademenind o şi determinând o să întreţină relaţii sexuale, cu… …   Dicționar Român

  • seducţie — SEDÚCŢIE, seducţii, s.f. Faptul de a seduce; atracţie deosebită exercitată asupra cuiva; captivare. ♦ Corupţie. – Din fr. séduction, lat. seductio, onis. Trimis de LauraGellner, 21.07.2004. Sursa: DEX 98  SEDÚCŢIE s. 1. v. încântare. 2. v.… …   Dicționar Român

  • seducir — (Del lat. seducere.) ► verbo transitivo 1 Ejercer una persona o una cosa un gran atractivo sobre una persona: ■ tus ojos azules me sedujeron. SE CONJUGA COMO conducir SINÓNIMO fascinar 2 Conseguir mediante engaños o halagos que una persona haga… …   Enciclopedia Universal

  • inséductible — ⇒INSÉDUCTIBLE, adj. Qui n est pas sensible à la séduction. Dans un voyage au Brocken avec cette vraiment belle femme, elle s appuyait sur son épaule en dormant, ou feignant de dormir, un cahot la jette un peu sur lui, il lui serre la taille, elle …   Encyclopédie Universelle

  • séduction — [ sedyksjɔ̃ ] n. f. • XIIe, rare av. XVIIe; lat. seductio 1 ♦ Vx Action de séduire, de corrompre. Dr. pén. Séduction dolosive, par laquelle on amène une femme (par manœuvre frauduleuse, abus d autorité ou promesse de mariage) à consentir à des… …   Encyclopédie Universelle

  • séductrice — ● séducteur, séductrice adjectif (bas latin seductor, du latin classique seducere, séduire) Qui séduit, attire d une façon irrésistible : Le pouvoir séducteur des mots. ● séducteur, séductrice (synonymes) adjectif (bas latin seductor, du latin… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»