-
1 Nemohl jsem mu odepřít pomoc.
Nemohl jsem mu odepřít pomoc.Je n'ai pu lui refuser mon secours.Je n'ai pu lui refuser mon aide.Tschechisch-Französisch Wörterbuch > Nemohl jsem mu odepřít pomoc.
-
2 Nemohu mu to odepřít.
Nemohu mu to odepřít.Je ne peux pas lui refuser cela.Je ne puis pas lui refuser cela. -
3 bryskně odbýt
bryskně odbýtrefuser net -
4 bryskně odmítnout
bryskně odmítnoutrefuser net -
5 bylo by hloupé odmítnout
bylo by hloupé odmítnoutce serait idiot de refuserTschechisch-Französisch Wörterbuch > bylo by hloupé odmítnout
-
6 Chybil jsem, že jsem odřekl.
Chybil jsem, že jsem odřekl.J'ai eu tort de refuser.Tschechisch-Französisch Wörterbuch > Chybil jsem, že jsem odřekl.
-
7 Jest mi zatěžko odmítnout mu tu službu.
Jest mi zatěžko odmítnout mu tu službu.Il m'en coûte de lui refuser ce service.Tschechisch-Französisch Wörterbuch > Jest mi zatěžko odmítnout mu tu službu.
-
8 Jsem nucen odmítnou jeho nabídku.
Jsem nucen odmítnou jeho nabídku.Je suis dans la nécessité de refuser son offre.Tschechisch-Französisch Wörterbuch > Jsem nucen odmítnou jeho nabídku.
-
9 Můžete beze všeho odmítnout.
Můžete beze všeho odmítnout.Vous êtes libre de refuser.Tschechisch-Französisch Wörterbuch > Můžete beze všeho odmítnout.
-
10 nedopřát si čeho
nedopřát si čehose priver de qc.se refuser qc. -
11 nechat propadnout kandidáta
nechat propadnout kandidátarefuser un candidatTschechisch-Französisch Wörterbuch > nechat propadnout kandidáta
-
12 nechat propadnout kandidáta u zkoušky
nechat propadnout kandidáta u zkouškyrefuser un candidatTschechisch-Französisch Wörterbuch > nechat propadnout kandidáta u zkoušky
-
13 Nemohu vám nic odepřít.
Nemohu vám nic odepřít.Je n'ai rien à vous refuser.Tschechisch-Französisch Wörterbuch > Nemohu vám nic odepřít.
-
14 nemůžeme mu upřít určité vlohy
nemůžeme mu upřít určité vlohyon ne peut lui refuser certains donsTschechisch-Französisch Wörterbuch > nemůžeme mu upřít určité vlohy
-
15 odepřít
odepřítrefuser -
16 odepřít si co
odepřít si cose refuser qc. -
17 odmítat co dělat
odmítat co dělatse refuser à faire qc. -
18 odmítat co udělat
odmítat co udělatse refuser à faire qc. -
19 odmítat zájemce
odmítat zájemcerefuser du monde -
20 odmítnout
odmítnoutrefusercondamnerrécuser (práv.)rejeterrepousser
- 1
- 2
См. также в других словарях:
refuser — [ r(ə)fyze ] v. <conjug. : 1> • fin XIe « rejeter »; lat. pop. °refusare, crois. de recusare « refuser » avec refutare « réfuter » I ♦ V. tr. 1 ♦ Ne pas consentir à accorder (ce qui est demandé). Refuser une permission à un soldat, une… … Encyclopédie Universelle
refuser — Refuser, Abnegare, Denegare, Aspernari, Recusare. Refuser à faire quelque chose, Fastidire, Diffugere, Refugere, Negare. Refuser à prendre ou à bailler, Abnuere. Refuser et nier en faisant signe de la teste, Renuere. Refuser de porter aucun faix … Thresor de la langue françoyse
refuser — REFUSER. v. a. Rejetter une offre ou une demande qu on nous fait. Il se dit des choses & des personnes. On luy a offert tant de cette terre, tant de ces meubles, mais il l a refusé. refuser des presens. ne vous hazardez pas à luy demander cela,… … Dictionnaire de l'Académie française
Refuser — Re*fus er (r?*f?z ?r), n. One who refuses or rejects. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Refuser de — ● Refuser de + infinitif, en parlant de quelque chose, équivaut à une négation forte : Le tiroir refuse de s ouvrir … Encyclopédie Universelle
refuser — (re fu zé) v. a. 1° Ne pas accepter ce qui est offert, présenté. Refuser une offre. Il a refusé de se servir de mon bras. • J aurais refusé également la religion de Mahomet et celle de la Chine.... par cette seule raison que l une n ayant pas … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
REFUSER — v. a. Rejeter une offre, ne pas accepter ce qui est offert. On lui a offert tant de cette terre, tant de ces meubles, mais il l a refusé. Refuser des présents. Refuser des offres. Refuser un emploi. Refuser un établissement. Refuser des… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
REFUSER — v. tr. Rejeter une demande, ne pas accorder ce qui est demandé; Ne pas vouloir faire ce qui est exigé, prescrit, ordonné. On lui a refusé la grâce qu’il demandait. Il ne peut rien refuser à ses amis. Il a refusé son consentement. Il a refusé de… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
refuser — Ⅰ. refuse [1] ► VERB 1) state that one is unwilling to do something. 2) state that one is unwilling to grant or accept (something offered or requested). 3) (of a horse) decline to jump (a fence or other obstacle). DERIVATIVES refusal noun refuser … English terms dictionary
refuser — rə̇ˈfyüzə(r), rēˈf noun ( s) Etymology: Middle English, from refusen to refuse + er 1. : one that refuses that horse has become a chronic refuser … Useful english dictionary
refuser — noun see refuse I … New Collegiate Dictionary