Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

scribere+pj

  • 81 amplius

    (adv.) 1) более, in ampl. quam facere possit, condemnare (1. 51 § 1 D. 3, 3);

    ampl. capere, quam e lege Falc. licebit (1. 1 pr. § 11 D. 35, 4);

    ampl. tertia parte puniri (1. 4 § 5 D. 48, 13);

    semipedem aut ampl. procumbere (1. 17 pr. D. 8, 5);

    quadruplo ampl. (1. 78 § 16 D. 36. 1);

    hocamplius, a) сверх того еще (1. 108 § 7. 8 D. 30. 1. 27 pr. l. 33 § 2. 1. 34 pr. 1. 54. 67 D. 32);

    b) еще более, даже (1. 15 pr. D. 1, 7. 1. 57 D. 2, 14. 1. 8 pr. D. 3, 3).

    2) далее, дальше, ampl. dicere, scribere (1. 2 § 1 D. 26, 7. 1. 1 § 22 D. 37, 6);

    ampl. non petere, agere, более не требовать, не делать более никаких притязаний, о верителях (1. 14. 15. 23 D. 46, 8. 1. 27 § 14 D. 9, 2);

    nec. ampl. mutandae (viae) potestatem habere (1. 9 D. 8, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > amplius

  • 82 certus

    известный, а) определенный: certa s. certi stipulatio, стипуляция, предмет, которой точно определен (1. 68. 74 D. 45, 1. 1. 118 § 2 eod.); также certus s. cerli contractus (1. 1 § 6 D. 13, 5. 1. 18 pr. D. 46, 4);

    certum condicere, petere, certi condictio (1. 6 D. 12, 1. 1. 9 eod. 1. 1 D. 13, 3);

    c. summae debitor dictus (1. 5 D. 18, 4);

    c. summa compromissa (1. 28 D. 4, 8);

    c. nummos stipulari (1. 37 D. 45, 1);

    c. corpus in stipulationem deducere, legare, etc. (1. 10 D. 46, 4. 1. 26 § 1. 1. 47 § 1 D. 30. 1. 10 D. 34, 2);

    c. quantitatem legare, debere (1. 3 § 6 D. 33, 1. 1. 18 § 4 D. 33, 7);

    speciem relinquere (1. 34 § 5 D. 30);

    c. partem heredit. legare (1. 8 § 5 D. 31);

    c. pondus, genus argenti legare (1. 1 § 1 D. 34, 2);

    penus c. cum vasis c. legata (1. 2 D. 33, 9);

    c. hominem emere, debere (1. 17 D. 40, 12. 1. 23 D. 45, 1);

    c. pretium habere (1. 7 § 2 D. 18, 1);

    c. pars fundi, часть физическая, прот. идеальной, pars pro indiviso (1. 25 D. 7, 4. 1. 6. D. 8, 1);

    c. locus прот. "pro ihdiviso portio fundi" (1. 1 D. 21, 2);

    c. loco (в определенном месте, напр. исполнить обязательство) dari oportere, dare promittere, sese soluturum obligare (rubr. D. 13, 4. tit. C. 3, 18);

    c. loco vel tempore reddere commodatum (l. 5 pr. D. 13, 6);

    ad c. usum. с. temporibus uti aliqua re (1. 25 D. 15, 1);

    c. tempus прот. infinitum (1. 91 D. 35, 1);

    dies certa, veluti Calendis Januariis centesimis (1. 21 pr. D. 36, 2);

    c. aetas (1. 23 § 3 D. 40, 5);

    c. personae прот. incertae, omnes, genus personarum (1. 21 § 1 D. 4, 6. 1. 4 D. 34, 5. 1. 39 pr. D. 35, 1. 1. 220 pr. D. 50, 16);

    certi прот. omnes (1. 8 pr. D. 10, 3);

    c. familia (urbana aut rustica) прот. universa (1. 65 pr D. 31);

    ex c. uxore natum scribere heredem (1. 28 § 2 D. 28, 2);

    c. procurator (1. 2 D. 3, 3);

    tutor cert. rerum vel causarum (1. 12 D. 26, 2);

    c. conditione muneribus se adstringere (1. 2 pr. D. 50, 6);

    c. lege donare (1. 22 C. 8, 54), in arbitrum compromissum, ut с. sententiam (решение, постановленное сторонами) diceret (1. 19 pr. D. 4, 8);

    certae solennesque actiones, иски, предъявленные в точно определенных, торжественных формулах (1. 2 § 6 D. 1, 2); с. condemnatio (1. 59 § 2 D. 42, 1);

    certum confiteri (1. 6 pr. D. 42, 2);

    certam continuamque possessionem habere, о вещных, сельских сервитутах (1. 14 pr. D. 8, 1);

    b) истинный, верный, несомненный: certo certius est (1. 17 pr. D. 26, 2. 1. 38 § 5 D. 45, 1. 1. 28 § 5 D. 5, 1);

    res c. et indubitata (1. 1 D. 2, 15);

    vera et e. scientia (1. 76 D. 50, 17);

    c. jure utimur (1. 10 § 1 D. 2, 11. 1. 49 pr. D. 30);

    certi, certissimi juris esse (1. 37 § 1 D. 4, 4. 1. 2 C. 4, 8);

    c. status esse (1. 2 § 3 D. 38, 7);

    mater semper certa est, etiamsi vulgo conceperit (1. 5 D. 2, 4);

    certe (adv.), верно, без сомнения (1. 52 § 2 D. 9, 2); по крайней мере (1. 6 § 12. 1. 8 pr. 1. 38 D. 3, 5. 1. 29 § 1 D. 21, 2); с) не сомневаться в чем, наверно рассчитывать на что, qui agit, certus esse debet etc. (1. 42 D. 50, 17);

    certus accusationis (1. 14 D. 37, 1);

    certiorem facere aliquem, извещать (1. 1 § 1 D. 21, 1. 1. 16 § 4 D. 26, 2);

    d) быть осторожным: certius et modestius esse (1. 14 § 3 D. 23, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > certus

  • 83 communis

    1) общий, то, что есть предметом общей собственности, общности имущественных прав, на основании договора товарищества или других соглашений, nihil interest, cum societate, an sine societ. res inter aliquos communis sit (1. 2 D. 10, 3);

    comm. pro diviso - pro indiviso (1. 5 § 16 D. 27, 9. l. 5 D. 45, 3);

    communi dividundo judicium s. actio (tit. D. 10, 3. C. 3, 37);

    in commune conferre, redigere, вносить, возвращать в состав общей наследственной массы, подлежащей разделу, все то, что было получено наследниками от умершего ранее (1. 1 § 11. 16 D. 37, 6);

    in commune (= communiter) rem emere (1. 33. 52 § 13 D. 17, 2);

    fundus mihi tecum comm. (1. 8 D. 6, 1);

    comm. ager meus et tuus (l. 6 § 4 B. 39, 3);

    comm. aedes (1. 11 D. 10, 3. 1. 18 § 5 D. 39, 2);

    c. hereditas (I. 35 D. 2, 14);

    c. servus (1. 5 D. 45, 3);

    c. servitus (1. 19 D. 8, 5);

    communi dividundo judicium s. actio (tit. D. 10, 3. C. 3, 37);

    communiter (adv.) обще, вместе, comm. rem agere, negotium gerere (l. 31. 32 D. 17, 2);

    comm. (прот. separatim) uti frui (1. 14 D. 33, 2);

    comm. sibi et Titio stipulari, comm. duobus legare (1. 56 pr. D. 45, 1);

    comm. rem habere (1. 84 § 13 D. 30);

    comm. deberi (1. 36 pr. D. 29, 1).

    2) в особ. общий, всеобщий, quaedam naturali jure communia sunt omnium (1. 2 D. 1, 8), comm. usus fluminum public., maris, aeris etc. (1. 24 pr. D. 39, 2. 1. 3 § 1 D. 43, 8);

    jus omnibus animalibus comm. - jus naturale;

    jus comm. omnium hominum-jus gentium (1. 1 § 4. 1. 9 D. 1, 1);

    jus comm. (civium Rom.), противоп. privilegium (I. 15 D. 28, 6. 1. 20 pr. D. 29, 1);

    jure comm. прот. jur. militari) testamentum facere, heredem scribere posse etc. (1. 11 pr. 1. 25. 34 § 1. 1. 36 § 4. 1. 38 § 1. eod. 1. 7 D. 28, 3. 1. 8 § 4 D. 29, 7);

    comm. jus universae cognationis, прот. proprium jus (1. 195 § 2 D. 50, 16);

    comm. nomen, прот. proprium n. (1. 233 § 2 eod. 1. 2 § 5 D. 1, 2);

    comm. delictum прот. militare d. (I. 1 D. 38, 12);

    c. consilium plurium, прот. proprium c. (1. 15 § 2 D. 43, 24);

    c. consensus (1. 7 § 19 D. 2, 14), opinio (1. 6 C. 7, 21), utilitas (1. 51 § 2 D. 9, 2), culpa (1. 9 § 1 D. 45, 2), periculum (1. 13 D. 50, 1);

    qui comm. causam omnis sui numeri persequitur, прот. procurator in rem suam datus (l. 8 § 2 D. 3, 3); (1. 10 § 4 D, 49, 1): (1. 7 D. 2, 11);

    comm. debitores (1. 14 D. 20, 5);

    c. pater (1. 9. 12. 13. C. 6, 20), frater (I. 34 § 2 D. 23, 2), filius (1. 25 pr. D. 35, 2);

    communiter (adv.) вообще (1. 33 pr. D. 9, 2);

    comm. accipiendum, dicendum esse (1. 1 § 5 D. 15, 1. 1. 12 § 1 D. 16, 3), comm. appellari (1. 163 D. 50, 16).

    3) иметь что с кем-нибудь общее, быть в связи, plures controversiae nihil sibi communes (I. 21 pr. D. 4, 8);

    nihil commune habet proprietas cum possessione (1. 12 § 1 D. 41, 2);

    communiter (adv.) вместе: una communiterve nati (1. 4 § 1 D. 38, 10).

    4) обыкновенные, comm. аuxilium, прот. extraordinarium aux. (1. 16 pr. D. 4, 4);

    comm. d ies, прот. fasti (1. 2 C. 1, 24);

    comm. usurae, прот. nauticum foenus (1. 1 C. 4, 33).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > communis

  • 84 contemplari

    рассматривать (1. 3 § 2 D. 27, 2);

    contemplatio, уважение, соображение: contemplatione alicujus negotiam gerere (1. 6 § 6. 9. 12 D. 3, 5), servo relictum, vel donatum aliquid (1. 22 D. 7, 1), servum heredem scribere (1. 23 § 9 D. 21, 1); (1. 25 pr. D. 5, 2); (1. 95 § 3 D. 46, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > contemplari

  • 85 ex

    (praep.) 1) из, на вопрос - откуда? из чего? напр. ex bonis esse (см. bona s. 5): ex bonis defuncti esse (1. 29 pr. D. 20, 1); (1. 3 § 3 D. 22, 1); (1. 50 § 3 D. 15, 1);

    ex re alicuius acquirere (см. res. s. 2); (1. 71 § 7 D. 29, 2);

    partem ex fundo vindicape (1, 13 § 4 D. 23. 5);

    ex pluribus unus (1. 42 D. 26, 7);

    alius ex amicis (1. 6 D. 34, 5);

    ex duobus reis promittendi s. stipulandi alius, alter (1. 7. 12. 16. 18 D. 45, 2);

    ex ea familia (1. 195 § 1 D 50, 16);

    ex latere, ex transverso (см.); е contrario, ex diverso (см.); на вопрос: при каком обстоятельстве: rapere ex incendio, ruina, naufragio (1. 1 pr. § 2 D. 47, 9);

    emere ex auctione (1. 2 § 8 D. 41, 4).

    2) сообразно, по = secundum: напр. verbum: ex legibus sic accipiendum est: tam ex legum sententia, quam ex verbis (1. 6 § 1 D. 50,16);

    ex lege capere pignus (1. 29 § 7 D. 9, 2);

    e lege locationis (1. 1 § 3 D. 43, 9. cf. 1. 51 pr. 1. 60 § 3 D. 19, 2);

    ex personis causisque constituere (1. 38 D. 6, 1. cf. 1. 3 § 4 D. 43, 30); (1. 3 § 12 D. 43, 29);

    ex animi propositione (1. 3 D. 48, 5. 1. 225 D. 50, 16);

    ex voluntate alicuius (1. 8 pr. D. 3, 3. 1. 46 D. 4, 4).

    3) при означ. причины, происхождеция, источника, вследствие, из, в: ius civile, quod ex legibus etc. venit;

    ex iure gentium introdducta bella etc. (1. 5. 7 pr. D. 1, 1);

    ex eo appellari quod etc. (1. 4 § 2 D. 1, 5); (1. 1 pr. D. 44, 7);

    teneri ex delicto (1. 38 D. 50, 17);

    ex dolo alterius (1. 21 § 2 D. 15, 1);

    lucrari ex dolo defuncti (1. 1 § 6 D. 2, 10);

    ex culра conveniri (1. 41 D. 26, 7);

    usuras ex mora exigere (1. 10 § 1 D. 39, 4);

    ex emto teneri, agere etc. (см. emere); (1. 3 § 10 D. 26, 10);

    causae, ex quibus in integr. restitui potest (1. 51 pr. D. 3, 3);

    er iusta causa abesse (1. 31 § 2 D. 3, 5);

    ex causa ratio edenda est (1. 1 § 9. 10 D. 2, 13);

    ex necessitate fieri (1. 17 D. 23, 1);

    ex officio suo facere (1. 4 D. 48, 11); (1. 27 D. 20, 1);

    ex vulnere mortuus servus (1. 46 D. 9, 2);

    ex corporis vitio accidere (1. 4 § l D. 21, 1);

    ex facto, postfacto (см.).

    4) no поводу, по отношению: ex re familiari - de re publica, operis novi nunciatio facta (1. 7 § 14 D. 2, 14); (1. 32 D. 48, 19);

    audire ex interdictis (1. 1 § 6 D. 1, 12);

    ex asse, ex parte heredem scribere (1. 19 D. 28, 2. 1. 72 D. 28, 5. 1. 142 D. 50, 16); (1. 19 pr. D. 29, 1).

    5) от, при означ. автора, виновника: damnum datum ex coactis ab alio (1. 2 § 12 D. 47, 8);

    coactus ex fideicommissario (1. 38 § 3 D. 28, 6).

    6) от (кем), ex hostibus capere, redimere (1. 20 D. 24, 3. 1. 3 § 21 D. 41, 2);

    desiderari ex persona aliqua (1. 7 § 2 D. 2, 8);

    fideicomm. relinquere ex aliquo (1. 2 D. 32);

    appellare ex sententia (1. 19 D. 49, 1).

    7) с, для определения времени, с которого что-нб. ведет свое начало, ex die (см. dies s. 2 а);

    ex eo tempore (1. 39. 42 D. 29, 1);

    ex quo;

    ex eo, ex quo;

    exinde, ex quо (1. 4 § 6 D. 1, 16. 1. 19 § 6 D. 21, 1. 1. 20. 28. § 1. 1. 37 § 2 D. 26, 7);

    ex testamenti facti tempore, an ex mortis numerari (1. 41 § 15 D. 40, 5);

    heres scriptus ex tempore, противоп. in tempus (1. 19 § 1 D. 29, 1);

    ex conditione vel in conditionem heredem facere (1. 15 § 4 eod.);

    ex continenti (см. continens s. 2);

    e vestigio (см. vestigium s. 4);

    ex tempore (см. tempus s, d);

    ex integro (см. integer s. 4).

    8) для обозначения должности, которую кто-нб. занимал: ex Quaestore sacri palatii (бывший quaestor), ex Praefecto praetorio;

    ex Consule (C. summa reip. § 2);

    ex Magistro officiorum dignitas (1. 1 C. 12, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > ex

  • 86 e

    (praep.) 1) из, на вопрос - откуда? из чего? напр. ex bonis esse (см. bona s. 5): ex bonis defuncti esse (1. 29 pr. D. 20, 1); (1. 3 § 3 D. 22, 1); (1. 50 § 3 D. 15, 1);

    ex re alicuius acquirere (см. res. s. 2); (1. 71 § 7 D. 29, 2);

    partem ex fundo vindicape (1, 13 § 4 D. 23. 5);

    ex pluribus unus (1. 42 D. 26, 7);

    alius ex amicis (1. 6 D. 34, 5);

    ex duobus reis promittendi s. stipulandi alius, alter (1. 7. 12. 16. 18 D. 45, 2);

    ex ea familia (1. 195 § 1 D 50, 16);

    ex latere, ex transverso (см.); е contrario, ex diverso (см.); на вопрос: при каком обстоятельстве: rapere ex incendio, ruina, naufragio (1. 1 pr. § 2 D. 47, 9);

    emere ex auctione (1. 2 § 8 D. 41, 4).

    2) сообразно, по = secundum: напр. verbum: ex legibus sic accipiendum est: tam ex legum sententia, quam ex verbis (1. 6 § 1 D. 50,16);

    ex lege capere pignus (1. 29 § 7 D. 9, 2);

    e lege locationis (1. 1 § 3 D. 43, 9. cf. 1. 51 pr. 1. 60 § 3 D. 19, 2);

    ex personis causisque constituere (1. 38 D. 6, 1. cf. 1. 3 § 4 D. 43, 30); (1. 3 § 12 D. 43, 29);

    ex animi propositione (1. 3 D. 48, 5. 1. 225 D. 50, 16);

    ex voluntate alicuius (1. 8 pr. D. 3, 3. 1. 46 D. 4, 4).

    3) при означ. причины, происхождеция, источника, вследствие, из, в: ius civile, quod ex legibus etc. venit;

    ex iure gentium introdducta bella etc. (1. 5. 7 pr. D. 1, 1);

    ex eo appellari quod etc. (1. 4 § 2 D. 1, 5); (1. 1 pr. D. 44, 7);

    teneri ex delicto (1. 38 D. 50, 17);

    ex dolo alterius (1. 21 § 2 D. 15, 1);

    lucrari ex dolo defuncti (1. 1 § 6 D. 2, 10);

    ex culра conveniri (1. 41 D. 26, 7);

    usuras ex mora exigere (1. 10 § 1 D. 39, 4);

    ex emto teneri, agere etc. (см. emere); (1. 3 § 10 D. 26, 10);

    causae, ex quibus in integr. restitui potest (1. 51 pr. D. 3, 3);

    er iusta causa abesse (1. 31 § 2 D. 3, 5);

    ex causa ratio edenda est (1. 1 § 9. 10 D. 2, 13);

    ex necessitate fieri (1. 17 D. 23, 1);

    ex officio suo facere (1. 4 D. 48, 11); (1. 27 D. 20, 1);

    ex vulnere mortuus servus (1. 46 D. 9, 2);

    ex corporis vitio accidere (1. 4 § l D. 21, 1);

    ex facto, postfacto (см.).

    4) no поводу, по отношению: ex re familiari - de re publica, operis novi nunciatio facta (1. 7 § 14 D. 2, 14); (1. 32 D. 48, 19);

    audire ex interdictis (1. 1 § 6 D. 1, 12);

    ex asse, ex parte heredem scribere (1. 19 D. 28, 2. 1. 72 D. 28, 5. 1. 142 D. 50, 16); (1. 19 pr. D. 29, 1).

    5) от, при означ. автора, виновника: damnum datum ex coactis ab alio (1. 2 § 12 D. 47, 8);

    coactus ex fideicommissario (1. 38 § 3 D. 28, 6).

    6) от (кем), ex hostibus capere, redimere (1. 20 D. 24, 3. 1. 3 § 21 D. 41, 2);

    desiderari ex persona aliqua (1. 7 § 2 D. 2, 8);

    fideicomm. relinquere ex aliquo (1. 2 D. 32);

    appellare ex sententia (1. 19 D. 49, 1).

    7) с, для определения времени, с которого что-нб. ведет свое начало, ex die (см. dies s. 2 а);

    ex eo tempore (1. 39. 42 D. 29, 1);

    ex quo;

    ex eo, ex quo;

    exinde, ex quо (1. 4 § 6 D. 1, 16. 1. 19 § 6 D. 21, 1. 1. 20. 28. § 1. 1. 37 § 2 D. 26, 7);

    ex testamenti facti tempore, an ex mortis numerari (1. 41 § 15 D. 40, 5);

    heres scriptus ex tempore, противоп. in tempus (1. 19 § 1 D. 29, 1);

    ex conditione vel in conditionem heredem facere (1. 15 § 4 eod.);

    ex continenti (см. continens s. 2);

    e vestigio (см. vestigium s. 4);

    ex tempore (см. tempus s, d);

    ex integro (см. integer s. 4).

    8) для обозначения должности, которую кто-нб. занимал: ex Quaestore sacri palatii (бывший quaestor), ex Praefecto praetorio;

    ex Consule (C. summa reip. § 2);

    ex Magistro officiorum dignitas (1. 1 C. 12, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > e

  • 87 facies

    1) лицо, присутствие, in facie alicuius scribere (1. 17. C. 9, 47). 2) наружность, вид, образ, fac. operis locorum (1. 1 § 11. 1. 21 § 3. D. 39, 1. 1. 3 § 2. D. 47, 22. 1. 19 § 4. D. 19, 2);

    decora facies civitatis (l. 6. C. 8, 12).

    3) вид: prima facie, no первому взгляду, прот. revera (1. 13 pr. D. 16, 1. 1. 10 pr. D. 34, 1. 1. 31. § 4 D. 40, 5. Gai. IV. 128). 4) сущность, положение, fac. patrimonii (1. 55 § 4 D. 26, 7).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > facies

  • 88 falsus

    фальшивый, неверный, falsa causa non nocet (см. causa s. 1. сю), (1. 44 pr. D. 47, 2);

    falsus procurator (§ 1 eod. 1. 3 § l D. 46, 8. tit. D. 27, 6. cf. 1. 221 D. 50, 16);

    testam. falsum scribere, signare, recitare (1. 6 § 1 D. 47, 11. 1. 2. D. 48. 10);

    testю falsum arguere, dicere, аccusare (1. 5 pr. § 9 D. 34, 9. 1. 14 D. 37, 1. 1. 19 pr. D. 38. 2. 1. 17 § 2. D. 44, 4. 1. 18 D. 48, 2. 1. 13 § 9. 1. 19 § 1 D. 49, 14);

    falsas rationes deferre (1. 15 § 6 eod. 1. 1 pr. I. 9 § 3 D. 48, 10. tit. C. 7, 58);

    falsae mensurae (l. 6 § 2 D. 47, 11);

    falsus modus renunciatus (1. 3 § 1. 1. 5 § 1 D. 11, 6. 1. 19 pr. D. 48, 10. 1. 13 pr. eod.), falsis conseitutionibus uti (1. 33 eod.);

    falsae confessiones (1. 13 pr. D. 11, 1);

    si vindiciam falsam tulit (L. XII. tab. XII. 4);

    falsum testimonium (1. c. VIII. 23);

    falso (adv.) неверно, ошибочно, falso vere putare (1. 47 § 7 D. 47, 2. 1. 3. 12. 15 § 1 1. 19. § 1. 1. 26 § 2. 1. 65 § 2 D. 12, 6); ложно, falso respondere (1. 9. § 4 D. 11, 11), testimonia dicere (1. 16 D. 22,3). Falsum (subst.) подлог: lex Cornelia de falsis (см. Corn. s. c.);

    falsi accusatio, crimen (1. 3 D. 22, 4. 1. 1 § 10. 1. 4 D. 48,16. 1. 23 D. 48,10. 1. 1 § 4. 1. 16 § 2 eod. 1. 1 § 13 eod., 1. 4 eod. 1. 4 D. 34, 9).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > falsus

  • 89 gradus

    1) шаг (1. 17 § 9 D. 21, 1). 2) ступень: а) в тесном см. (1. 20 § 1 D. 8, 2);

    b) степень a) родства. Близость родства определяется степенями, т. е числом рождений (tot gradus quot generationes), служащих связью между двумя данными лицами (tit. J. 3, 6 D. 38, 10);

    gradus употребляют также в значении linea (1. 10 § 9 D. 38, 10. 1. 68 D. 23, 2);

    b) класс, когда дело идет о порядке наследования, в котором призываются известные лица по завещанию или по закону, intestati hi gradus vocantur: priumm sui heredes, secundo legitimi, tertio proximi cognati, deinde vir et uxor (1. 1 pr. D. 38, 15. cf. 1. 1 § 1 D. 38, 6. 1. 5 D. 38, 8. 1. 9 D. 37, 1. 1. 70 pr. D. 29, 2);

    gradus обозн. также степени или классы наследников, возникшие вследствие подназначения наследников, субституции (может быть несколько степеней субституции) (1. 2 § 4 D. 37, 11);

    primо, secundo, tertio gradu heredes scribere, instituerге (1. 4 D. 28, 3. 1. 53 D. 28, 5. 1. 1 pr. D. 28, 6. 1. 69 D. 29. 2. 1. 37 pr. D. 28, 5. 1. 3 § 1 D. 15, 1. 1. 3 § 3. 4. 6. 1. 14 pr. § 1 D. 28, 2. 1. 3 § 2 D. 28, 3); (Gai. III 27-32), y) степень достоинства: honores per gradus pertinentes (1. 45 pr. D. 3, 5. 1. 3 § 15 D. 50, 4), отсюда чин, administratio reipublic. cum dignitatis gradu (1. 14 pr. Eod. 1. 16 D. 48, 8. 1. 49 D. 23, 2. 1. 3 § 1. 5. 14. 20 D 49, 16).

    3) место (ager) (точно опредеденное): terminos statutos extra suum gradum (agrum) movere (1. 3 pr. D. 47, 21).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > gradus

  • 90 heres

    наследник, к которому neреходит имущество наследодателя, всеобщий преемник имущественных прав и обязанностей покойника, по гражданскому праву (iure civili), прот. bonorum possessor (см. bona s. 1. b); обозн. также отказопринимателя и фидеикоммиссария (heres fideicommissarius) (l. 37 D. 29, 2. 1. 11 D. 44, 3. 1. 6 § 6 D. 3, 2);

    heres ex asse-ex parte (1. 10 § 1 D. 5, 3);

    heredem scribere, instituere, substituere (см.);

    heredem exsistere (см. s. 1);

    pro herede gerere, gestio (см. gerere s. 2);

    pro herede possidere, usucapere (1. 9. 11 pr. D. 5, 3. tit. D. 41, 5);

    cui suus heres nec escit (L. XII tab. V. 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > heres

  • 91 liber

    1) книга (1. 52 pr. § 1 seq. D. 32. 1. 2 § 34 D. 33, 7);

    libri improbatae lectionis (1. 4 § 1 D. 10, 2).

    2) глава, отдел сочинения (pr. I. 2, 1. 1. 2 § 41. 44 D. 1, 2. 1. 8 pr. D. 5, 2. 1. 2 § 3 C. 1, 17). 3) сочинение = libellus: librum ad infamiam alicuius pertinentem scribere, componere, edere (1. 5 § 9 D. 47, 10). 4) письмо (1. 1 § 2. 4 D. 1, 13). 5) (subst.) сын (1. 33 pr. C. 3, 28. 1. 8 § 5 C. 5, 9);

    liberi, дети. - нисходящие (1. 56 § 1 D. 50, 16. 1. 220 pr. eod. cf. § 5 1. 1, 14. 1. 10 D. 1, 9. 1. 10 § 9 D. 2, 4. l. 2 § 3 D. 2, 8. 1. 48 D. 24, 3. 1. 1 § 1 D. 37, 5. l. 3 § 6 D. 38, 4. 1. 10 § 7 D. 38, 10. 1. 9 § 13 D. 48, 19. 1. 15 D. 50, 12);

    lib. naturales - adoptivi (1. 10 D. 1, 9. 1. 1 pr. D. 37, 4. 1. 1 § 6. 1. 4 D. 38, 6. Gai. I. 104. II. 136. III. 2. 31. 40);

    iure trium liberorum excusatus (1. 37. § 1 D. 27, 1. cf. pr. I. 1, 25. tit. C. 5, 66);

    ius liberorum, привилегия, которой пользовались лица, имеющие детей (1. 1 C. 8, 59. Ulp. XVI. 1. Gai. I. 145. 194. III. 44. 46. 50. 53).

    6) liberi обоз. также (при bonorum possessio contra tabulas и unde liberi) sui (naturales и adoptivi) и emancipati из-под отцовской власти (pater naturalis) (Ulp. ХХVIII. 8. Gai. III. 26. § 9 I. 3, 1. 1. 1 § 6 D. 38, 6). 7) (adi.) свободный, a) неограниченный, lib. voluntas (1. 19 § 2 D. 3, 5);

    lib. arbitrium (1. 28 D. 1, 7);

    lib. administratio (1. 28 § 2 D. 2, 14. 1. 58 D. 3, 3. 1. 41 § 1 D. 6, 1. 1. 1 § 1 D. 20, 3. 1. 11 D. 28, 2);

    rerum suarum alienatio (1. 2 D. 37, 12);

    testamenti factio (1. 1 pr. D. 29, 1. 1. 41 D. 38, 1. 1. 3 § 2. 1. 47 § 2 D. 38, 2);

    possessio (1. 11 D. 43, 16. 1. 22 § 6 D. 50, 1. 1. 14 D. 50, 7);

    liber prospectus (1. 15 D. 8, 2);

    b) свободный, libera matrimonia esse, antiquitus placuit, ideoque pacta, ne liceret divertere, non valere (1. 2 C. 8, 39);

    c) независимый, самовластный, liber populus (1. 7 § 1 D. 49, 15. 1. 3 D. 1, 5. 1. 19 § 2 D. 3, 5. 1. 23 § 6. 1. 25 § 2 D. 21, 1. 1. 19. 23. 49. 54. D. 41, 1. 1. 1 pr. D. 43, 29);

    lib. corpus = lib. hominis corpus (1. 73 D. 9, 1. 1. 7 D. 9, 3);

    lib. caput (см. s. 3);

    liber esto (L. XII. tab. IV. 2);

    si os fregit libero (eod. VIII. 3);

    d) вольный, необязанный, liber a rationibus inventus actor (1. 13 C. 4, 26); е) не обремененный сервитутом или залогом, напр. praedium lib. прот. serviens s. servum (1. 8 D, 19, 1); или obligatum (1. 52 § 1 eod. 1. 33 C. 2, 4. 1. 33 D. 10, 2. 1. 75 D. 21, 2. 1. 69 § 3 D. 30. 1. 126. 169. D. 50, 16. 1, 90 eod. 1. 6 § 3 D. 8, 4. 1. 32 § 1 D. 16, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > liber

  • 92 littera

    буква (1. 2 § 36 D. 1, 2);

    litterae, a) буквы, письмо, напр. litteris perscribere testamentum, прот. notis scribere (1. 40 pr. D. 29, 1. cf. 1. 6 § 2 D. 37, 1);

    claris litt. proscribere (1. 11 § 3 D. 14, 3. 1. 38 D. 44, 7. 1. 9 § 1 D. 41, 1);

    ignorans litteras, неграмотный;

    sciens litteras, litterarum scientia, peritia - imperitia (§ 8 I. 1, 25. 1. 6 § 19 D. 27, 1. 1. 93 § 1 D. 29, 2. 1. 3 § 2 D. 48, 2. 1. 29. 31 C. 6. 23. 1. 22 § 2 C. 6. 30);

    b) писанное (на письме) прот. устному объявлению, litteris contrahi obligationem: litterarum obligatio (§ 2 I. 3, 12. tit. I. 3, 21. 1. 5 D. 22, 4);

    c) письмo, inter absentes contrahi per litt. (1. 1 § 2 D. 18, 1);

    litt. quibus hereditas promittitur (1. 17 D. 26, 7);

    litt. commendaticiae (1. 65 pr. D. 41, 1);

    litteras facere, mittere, emittere, dirigere ad aliq. (1. 65 D. 3, 3. 1. 26 D. 13, 5. 1. 16 D. 14, 6. 1. 60 § 1 D. 17, 1. 1. 15 D. 23, 4. 1. 57 D. 24, 1. 1. 77 § 26 D. 31);

    d) официальное донесение (1. 1 § 2. 1. 3 D. 11, 4. 1. 1 § 2. 1. 4 pr. D. 48, 17. 1. 36 pr. D. 50, 1);

    litteris evocari (см.). s. 2. c.);

    in litt. publicis falsum facere;

    nomine Praetoris litt. falsas reddere (1. 16 § 2. 1. 25 D. 48, 10);

    e) императ. рескрипт (1. 87 § 4 D. 31. 1. 5 § 4 D. 36, 3. 1. 20 pr. D. 40, 1. 1. 7 D. 50, 5. 1. 5 § 1 D. 50, 6);

    f) записка, рапорт, libelli: litt. dimissoriae (см.);

    g) науки, primis lit. imbuere, primas lit. docere pueros (1. 11 § 4 D. 50, 5);

    professores litterarum (1. 6 C. 10, 52).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > littera

  • 93 locus

    место a) соб. б) вообще, напр. loco plus petitur, veluti cum quis id, quod certo loco stipulatus est, alio loco petit etc. (§ 33 I. 4, 6. cf. 1. 1 D. 13, 4. § 9 I. 4, 4);

    locus facit, ut idem vel furtum vel sacrilegium sit (1. 16 § 4 D. 48, 19. 1. 36 pr. D. 1, 7. 1. 11 D. 1, 1);

    locus publicus (1. 1. 2 pr. 2 seq. D. 43, 8. 1. 1 D. 43, 9);

    sacer, sanctus, religiosus (1. 6 § 3 seq. D. 1, 8. 1. 23 § 1 D. 6, 1. 1. 17 § 3 D. 39, 3. 1. 1 D. 43, 6);

    locum dedicare (1. 60 D. 2, 14);

    religione liberare (1. 9 § 2 D. 1, 8);

    locus sepulcri (1. 10 D. 11, 7);

    in alienum 1. mortuum inferre (1. 2 § 1. 1. 7 pr. eod. 1. 1 pr. 1. 5 § 6 D. 9, 3); 1. itineris, viae (1. 28 D. 8, 3. 1. 6 § 1 D. 8, 6. 1. 2 pr. D. 14, 2. 1. 15 D. 10, 4. 1. 3 § 18 D. 41, 2. 1. 3 pr. D. 47, 21); в) в тесн. смыс. участок земли (1. 60 D. 50, 16);

    locus certus ex fundo (1. 26 D. 41, 2. 1. 7 D. 10, 1. 1. 22 D. 8, 3);

    fundi locive furtum (1. 38 D. 41, 3. 1. 10 § 2 D. 7, 4. 1. 2 § 2 D. 8, 5);

    locus serviens (1. 20 § 5 D. 8, 2. 1. 24 § 2. 12 D. 39, 2. 1. 3. 5 C. 3, 39);

    invasor locorum (1. 5 C. 8, 4); г) местность, страна, durissimum est, quotquot locis quis navigans delatus est, tot locis se defendere (1. 19 § 2 D. 5, 1. 1. 7 D. 2, 12. 1. 6 § 1 D. 3, 4);

    magistratus loci alicuius (1. 22 D. 22, 5. 1. 239 § 1 D. 50, 16);

    locorum antistites (l. 25 C. 5, 4);

    b) пер. б) глава, раздел, часть сочинения (1. 8 pr. D. 5, 2. 1. 2. § 5 C. 1, 17); в) ряд, место, степень по отнош. к наследованию, primo (medio, novissimo) loco heredem scribere, instituere (1. 20 pr. D. 28, 5. 1. 88 § 4 D. 31. 1. 27 D. 35, 2. 1. 2 § 4 D. 37, 11);

    quocunque loco libertas data (1. 22 D. 28, 5);

    posteriore loco manumitti (1. 243 D. 50, 16. 1. 1 § 14 D. 25, 4);

    testamentum secundo loco factum = posterius (1. 29 D. 36, 1); г) чин, ранг: humiliore - honestiore loco positus;

    humilis loci esse;

    homo honestioris loci (1. 8 § 13 D. 2, 15. 1. 38 § 8 D. 48, 5. 1. 1 § 5. 1. 3 § 5. D. 48, 8); также = должность, пост (1. 4 § 1 D. 3, 2); д) юридическое положение, состояние лиц или вещей, pari - duriore loco esse in litigando (1. 1 § 1 D. 2, 9);

    deteriore loco esse (1. 2 D. 2, 7);

    infamium loco haberi (1. 21 D. 3, 2);

    in locum alicuius succedere, locum alicuius obtinere (см.), in locum (s. loco) filii, nepotis adoptare aliq. (1. 11. 22 § 2. 1. 37 pr. D. 1, 7. 1. 15 pr. D. 11, 1. 1. 117 D. 50, 17. 1. 124 § 1 eod. 1. 144 D. 50, 16. 1. 34 D. 46, l. 1. 29 D. 5, 3); е) locum facere alicui (personae), уступать, давать место: locus est alicui, вступать, напр. locum fac. substitutis;

    locus est substituto (1. 7 § 10 D. 4, 4. 1. 20 § 4 D. 38, 2. 1. 5 D. 28, 3. cf. 1. 30 § 1 D. 29, 2. 1. 8 pr. D. 48, 20);

    locum facere alicui rei, сделать так, чтобы известный факт наступил;

    locus est alicui rei, s. locum habet aliquid, иметь место, locum facere successioni (1. 31 pr. D. 5, 2);

    beneficio (1. 68 D. 50, 17);

    edicto (1. 27 pr. D. 29, 4);

    locus est edicto s. locum habet edictum (1. 9 pr. § 1 D. 4, 2. 1. 1 § 4, 5 D. 21, 1. 1. 3 § 2. 1. 6 § 2 D. 37, 10); 1. c. SCto, 1. h. SCtum (1. 1 § 3. 1. 12. 15 D. 14, 6. 1. 1 § 12. 1. 22 § 5. 1. 27 § 8 D. 36, 1); 1. c. legi 1. h. lex Falc. (1. 11 § 6. 1. 22 § 3. 1. 67. 87 pr. § 1 D. 35, 2); 1. facere Falcidiae (1. 5 § 5 D. 37, 5. 1. 4 pr. § 1 D. 37, 4); 1. e. actioni, 1. h. actio (1. 19 pr. 1. 24 D. 9, 4. 1. 9 § 4 D. 10, 4. 1. 9 § 10. 11 D. 18, 4. 1. 2 pr. 1. 23 pr. § 3. 1. 26 pr. 1. 29 D. 12, 6); 1. e. exceptioni, 1. h. exceptio (1. 11 § 8 D. 44, 2. 1. 4 § 4 D. 41, 4. 1. 93 pr. 46, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > locus

  • 94 novus

    новый; свежий, a) прот. старый, vinum n. pro vetere reddere (1. 3 D. 12, 1. cf. 1. 11 D. 33, 6);

    n. charta прот. deleticia (1. 4 D. 37, 11);

    n. vestimenta, против. trita, interpola (1. 6 D. 6, 1. 1. 45 D. 18, 1. 1. 1 § 11 cf. § 13 D. 39, 1);

    opus n. nunciare, denunciare (см.) (1. 10 § 1 D. 7, 4. 1. 7 D. 33, 7. 1. 44 D. 7, 1. 1. 14 pr. D. 8, 5. 1. 27 D. 44, 2);

    n. hereditates vel ex lege vel ex SCto delatae, прот. vetus hered., quae lege XII tab. defertur;

    hereditates, quae ex legibus novis aut ex SCtis veniunt (1. 11 D. 38, 16. 1. 1 § 8 D. 38, 17. cf. 1. 7 pr. D. 4, 5. 1. 1. 3 D. 5, 3. 1. un. D. 13, 2. 1. 5 D. 34, 7);

    n. edictum (1. 3 D. 37, 8. 1. 1 § 13 D. 37, 9. 1. 1 § 1 D. 2, 2. 1. 12 D. 36, 1. 1. 12 pr. D. 2, 11. 1. 11 D. 3, 5);

    n. negotia inchoare (1. 21 § 2 eod.);

    n. voluntate aliud aggredi (1. 16 eod.);

    n. voluntas testatoris (1. 15 D. 34, 4);

    n. matrimonium (1. 34 § 2 D. 23, 2. 1. 33 § 3 D. 29, 1. 1. 2 § 1 D. 50, 2. 1. 27 § 1 D. 34, 4);

    b) небывалый, неслыханный (1. 135 D. 50, 16);

    n. rem desiderare (1. 15 § 5 D. 19, 2. 1. 1 pr. D. 25, 4);

    c) novissimus, последний, noviss. loco scribere heredem (1. 20 pr. D. 28, 5. 1. 36 pr. D. 28, 6. 1. 8 § 3 D. 26, 2. 1. 51 pr. D. 35, 1. 1. 49 eod. 1. 6 D. 44, 7. 1. 5 D. 28, 5. 1. 7 § 12 D. 2, 44. 1. 56 D. 40, 5. 1. 12 C. 2, 3. 1. 6 D. 34, 4. 1. 12 § 3 D. 30. cf. 1. 16 pr. D. 28, 6. 1. 9 C. 6, 20. 1. 3 C. 6, 32. 1. 2 § 9 D. 37, 11);

    noviss. heres (1. 18 § 1 D. 34, 1. 1. 25. 37. 41 § 7. 1. 42 D. 28, 6. cf. 1. 34 pr. D. 33, 2. 1. 12 D. 34, 5);

    novissime (adv.) наконец, divisio noviss. a parte facta (1. 30 § 3 D. 34, 4. 1. 1 § 1 D. 28, 4. 1. 11 D. 42, 1. 1. 3 § 5 D. 4, 9. 1. 8 § 2 D. 13, 1. 1. 1 pr. D. 44, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > novus

  • 95 scribo

    , scripsi, scriptum, scribere 3
      1) чертить;
      2) писать, сочинять

    Dictionary Latin-Russian new > scribo

См. также в других словарях:

  • scribere — index legislate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • scribere est agere — /skraybariy est abjariy/ To write is to act. Treasonable words set down in writing amount to overt acts of treason …   Black's law dictionary

  • scribere est agere — To write is to act. That is, writing is the doing of an act. Therefore, a bare writing with no publication of it may amount to a crime; as if the writer indicts treasonable matter. See 4 Bl Comm 80 …   Ballentine's law dictionary

  • Difficile est satiram non scribĕre — (lat.), von Juvenal (Sat., I, 30) herrührendes Wort: »Hier keine Satire zu schreiben, ist schwer« (nämlich bei Beobachtung irgend einer auffallenden Verkehrtheit oder Torheit) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Difficile est, satiram non scribere — Difficĭle est, satĭram non scribĕre, (lat.), Ausspruch Juvenals (»Satiren« I, 30): schwer ist es, keine Satire zu schreiben (über einen in Rede stehenden Vorfall) …   Kleines Konversations-Lexikon

  • In aqua scribere. — См. По воде писать …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Difficile est satiram non scribere. — См. Сатира …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • ПИСЧИЕ МАТЕРИАЛЫ —    • Scribĕre.          Бумагой или материалом, на котором писали, служило обыкновенное тонкое лыко (liber; отдельные слои назывались philyrae, ср. Horat. Od. 1, 38, 2) египетского папируса, который путем ablutio, т. е. выделки и беления, достиг… …   Реальный словарь классических древностей

  • écrire — [ ekrir ] v. tr. <conjug. : 39> • escrire v. 1050; lat. scribere I ♦ 1 ♦ Tracer (des signes d écriture, un ensemble organisé de ces signes). Écrire une phrase. « Ces trois mots écrits au crayon, et tracés d une main rapide et ferme »… …   Encyclopédie Universelle

  • scribe — [ skrib ] n. m. • 1365 sens 3; lat. scriba « greffier », de scribere « écrire » 1 ♦ Anciennt Homme dont le métier était d écrire à la main. ⇒ copiste, écrivain (public), greffier. « Toute loi écrite est déjà périmée. Car la main du scribe est… …   Encyclopédie Universelle

  • SCRIBENDI ratio — tenuibus initiis orta, sensim ad id perfectionis, quod nunc habet, assurrexit, maguô mortalium bono. Neque enim satis causae habuit aut Socrates, qui literas ingenii pestem pronuntiavit, quod his notis confisi homines memoriam minus exercerent:… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»