-
1 schuld
\schuld sein (an D) günahkar olmaq (nədəsə); er ist an allen \schuld bütün təqsir ondadır; j-m \schuld geben* kimisə günahkar bilmək, təqsirləndirmək -
2 Schuld
f (10) 1. borc; die \Schuld der Natur bezahlen təbiətin borcunu vermək (ölmək); 2. təqsir, günah, suç; ohne meine \Schuld mənim suçum / günahım / təqsirim olmadan; die \Schuld fällt auf ihn / liegt bei ihm bu onun günahıdır -
3 abschieben
I vt 1. kənara çəkmək; die Schuld von sich \abschieben təqsiri (günahı)öz üzərindən atmaq; 2. uzaqlaşdırmaq, xaric etmək; 3. hərb. köçürmək, təxliyə etmək; II vi (s) rədd olmaq, itilmək; Schieb ab! İtil! -
4 abwälzen
vt itələmək; yıxmaq; diyirləmək (çəlləyi) məc. die Schuld von sich auf andre \abwälzen öz təqsirini başqasının üstünə yıxmaq -
5 an
I prp. üzərində, yanında, yaxınlığında, haqqında; harada? sualına cavab olaraq (D); haraya? sualına cavab olaraq (A) tələb edir; Jewlach liegt am Kür Yevlax Kür üstündə yerləşir (harada?); ich fahre an das Meer mən dəniz kənarına (haraya?) gedirəm; \an der Hand führen əlindən tutub aparmaq; \an etw. denken bir şey haqqında düşünmək; II adv 1.: von jetzt \an indidən; von morgen \an sabahdan etibarən; 2. yaxın, təxminən; die Schule hat \an 1000 Schüler məktəbin 1000-ə yaxın şagirdi var; es ist \an mir növbə mənimdir; die Schuld liegt \an Ihnen günah sizdədir; \an die Gewehre! hərb. silah başına!; \an der Stimme erkennen səsindən tanımaq; teilnehmen \an etw. nədəsə iştirak etmək; das Ding \an sich fəls. “şey özündə”; er ist Lehrer \an einer Schule o, məktəbdə müəllimdir. ◊ \an und für sich öz-özündən -
6 auslegen
vt 1. döşəmək (daşla və s.); qoymaq, asmaq (göstərmək üçün); 2. düzmək, yerləşdirmək, sərmək; 3.: für j-n \auslegen kiminsə əvəzinə pul vermək (qaytarmaq şərti ilə); 4. izah etmək, aydınlaşdırmaq; j-m etw. als Schuld \auslegen günahı kiminsə boynuna qoymaq -
7 bewußt
I a 1. düşüncəli, şüurlu; sich (D) \bewußt sein (G) haqq-hesabını başa düşmək; ich bin mir keiner Schuld \bewußt mən özümdə təqsir bilmirəm; es ist mir wohl \bewußt 2 mən yaxşı başa düşürəm; es ist mir nicht mehr \bewußt yadıma gəlmir, yadıma sala bilmirəm; 3. məlum, müəyyən, o (haqqında danışılan); der \bewußte Genosse o yoldaş; II adv bilə-bilə -
8 bis
I prp (\bis an, \bis auf, \bis nach, \bis zu) …qədər, …kimi, …can/cən, \bis auf weiteres gələcək sərəncamadək; \bis dahin oraya qədər, oraya kimi, orayacan; \bis hierher buraya qədər, burayadək; \bis jetzt bu vaxta qədər, indiyə kimi; \bis oben ağzına qədər, ağzınacan; \bis über… -dan/-dən yuxarı; \bis wann? nə vaxta qədər?; \bis wohin? haraya qədər?; alle \bis auf einen hamı; bir nəfərdən başqa hamı; er hat seine Schuld \bis auf den letzten Manat bezalt o, borcunu son manatına qədər ödəmişdir; \bis aufs Blut son damla qanınacan; \bis über die Ohren xirtdəyəcən; \bis über die Knie dizdən yuxarı; \bis gestern dünənəcən, dünənə kimi; 6-8 Euro 6-dan 8 avroyadək; II cj: (daß) hələlik, hələ ki; -ca/-cə; -can/-cən -
9 Fehl
m (1) səhv; niemand ist ohne \Fehl səhvsiz insan olmaz; frei von Schuld und \Fehl suçdan və səhvdən xali, nöqsansız, qüsursuz -
10 laden
I vt 1. (auf A) yükləmək; 2. tex. doldurmaq; den Hochofen \laden domna sobasını doldurmaq; 3. hərb. doldurmaq (silahı); scharf \laden dolu güllələrlə doldurmaq; 4. eine Verantwortung auf sich (A) \laden məsuliyyəti öz üzərinə götürmək; eine Schuld auf j-n \laden təqsiri kiminsə üstünə atmaq (yıxmaq); ◊ er ist (auf mich) geladen onun (mənə) acığı tutub; er hat schwer / schief geladen o çox içibII vt 1. çağırmaq, dəvət etmək; 2. məc. cəlb etmək; 3. çağırmaq; vor Gericht \laden məhkəməyə çağırmaq -
11 treffen
I vt və vi 1. nail olmaq; 2. hədəfə dəymək; məc. toxunmaq; hədəfə dəymək; nicht \treffen boşa keçmək (ox, güllə); səhv etmək; ins Schwarze \treffen lap ortasından vurmaq (hədəfin); wen trifft die Schuld? günahkar kimdir?; sich getroffen fühlen özünü təhqir olunmuş hiss etmək; 3. kiməsə rast gəlmək; 4. duymaq; oxşarlıq tapmaq; gut \treffen fot. yaxşı çıxmaq; ◊ den Nagel auf den Kopf \treffen durnanı gözündən vurmaq; eine Entscheidung \treffen qərar qəbul etmək; Maßregeln \treffen ölçü götürmək; II sich \treffen görüşmək; III vimp baş vermək; es traf sich, daß… elə oldu ki…; es trifft sich gut lap yerində; lap vaxtında -
12 untilgbar
a 1. unudulmaz; 2. eine \untilgbare Schuld ödənilməz borc (həmç. məc.) -
13 wälzen
I vt 1. gillətmək, diyirlətmək; 2. die Schuld auf einen anderen \wälzen təqsiri başqasının / özgənin üstünə atmaq; II sich \wälzen diyirlənmək, eşələnmək; von sich \wälzen özündən rədd etmək; sich vor Lachen \wälzen gülməkdən qəşş etmək
См. также в других словарях:
Schuld — Schuld … Hochdeutsch - Plautdietsch Wörterbuch
schuld — [ʃʊlt]: in der Wendung [an etwas] schuld sein: [an etwas] die Schuld haben, [für etwas] verantwortlich sein: er ist schuld [an dem ganzen Unheil]. * * * schụld 〈Adj.; nur präd. u. adv.; Kleinschreibung in Verbindung mit den Verben „sein“,… … Universal-Lexikon
Schuld — [ʃʊlt], die; , en: 1. <ohne Plural> das Verantwortlichsein für einen unheilvollen, strafwürdigen, bestimmten Geboten o. Ä. zuwiderlaufenden Vorgang, Tatbestand: er trägt die Schuld am wirtschaftlichen Zusammenbruch; sie fühlt sich frei von… … Universal-Lexikon
Schuld — an etwas tragen: etwas Negatives, eine falsche Entwicklung, einen Unfall, ein Unglück verursacht haben. Die Schuld bei sich selbst suchen müssen: für etwas die Verantwortung übernehmen müssen, vor sich selbst ehrlich sein und sich etwas… … Das Wörterbuch der Idiome
Schuld — Schuld, auch Verschuldung, Verschulden, bezeichnet: verschiedene ethisch philosophische Begriffe, siehe Schuld (Ethik) in der Psychologie die bewusste oder unbewusste Überzeugung, etwas Falsches getan zu haben, siehe Schuldgefühl die… … Deutsch Wikipedia
Schuld — Schuld: Als altgerm. Substantivbildung zu dem unter ↑ sollen behandelten Verb bezeichnet mhd. schulde, schult, ahd. sculd‹a›, niederl. schuld, aengl. scyld, schwed. skuld zunächst die rechtliche Verpflichtung zu einer Leistung (Abgabe, Dienst,… … Das Herkunftswörterbuch
Schuld — Sf std. (8. Jh.), mhd. schulde, schult, ahd. sculd(a), as. skuld Stammwort. Aus g. * skuldi f. Schuld , auch in anord. skyld, ae. scyld, afr. skelde. Verbalabstraktum zu dem in sollen vorliegenden Verb. Dessen Ausgangsbedeutung ist schulden , so… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
schuld — Adj std. (15. Jh.) Stammwort. Aus dem Substantiv in prädikativer Stellung hervorgegangen. Dabei ist schwz. tschuld wohl nicht Rest des Artikels oder falsche Ablösung aus ist schuld, sondern Rest der Präposition ze zu . deutsch io … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Schuld — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Auch: • Schulden • Fehler Bsp.: • Ich konnte meine Schulden nicht bezahlen. • Es war nicht seine Schuld … Deutsch Wörterbuch
schuld — Adv. (Grundstufe) für etw. verantwortlich Beispiel: Wer ist schuld daran? … Extremes Deutsch
Schuld — Schuld, 1) die Urheberschaft eines Übels, insofern damit zugleich die Verpflichtung entweder zum Ersatz od. zur Erduldung eines vergeltenden Übels (einer Strafe) verbunden ist. Es liegen dabei immer entweder stillschweigend od. ausdrücklich… … Pierer's Universal-Lexikon