-
1 Schänder
1. (Entweiher) desecrator3. altm. sexuell: violator, rapist* * *der Schänderravisher* * *1. (Entweiher) desecrator3. obs sexuell: violator, rapist -
2 der Schänder
- {ravisher} kẻ cướp giật, kẻ cưỡng đoạt, kẻ hiếp dâm - {violator} người vi phạm, người xâm phạm, người làm trái, người hãm hiếp, người phá rối, người xúc phạm -
3 violador
bǐola'đɔrmGewalt anwendender Mensch m, Gesetzesbrecher m, Vergewaltiger mviolador1violador1 [bjola'ðor](de una mujer) Vergewaltiger masculino————————violador2violador2 (a) [bjola'ðor(a)](de ley) Gesetzesbrecher(in) masculino (femenino) -
4 expugnator
expūgnātor, ōris, m. (expugno), der Erstürmer, Überwinder, urbis, Cic.: urbium, Vulg.: coloniae, Liv.: rex Demetrius expugnator (= πολιορκητής) cognominatus, Plin.: ›effractor‹, quod expugnator sit claustrorum, Isid. 10, 92: übtr., velut pecoris expugnator opimi, v. Wolf, Stat. Theb. 4, 363: exp. pudicitiae, Schänder der Ehre, Cic. II. Verr. 1, 9: exp. alienae pudicitiae, Sen. contr. 1, 9.
-
5 expugnator
expūgnātor, ōris, m. (expugno), der Erstürmer, Überwinder, urbis, Cic.: urbium, Vulg.: coloniae, Liv.: rex Demetrius expugnator (= πολιορκητής) cognominatus, Plin.: ›effractor‹, quod expugnator sit claustrorum, Isid. 10, 92: übtr., velut pecoris expugnator opimi, v. Wolf, Stat. Theb. 4, 363: exp. pudicitiae, Schänder der Ehre, Cic. II. Verr. 1, 9: exp. alienae pudicitiae, Sen. contr. 1, 9.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > expugnator
-
6 corruptor
corruptor, ōris, m. (corrumpo), der Verderber, I) eig., in phys. Beziehung: c. scripturarum (heiliger Schriften), Hieron. prol. septem epist. canon. – II) übtr., in moralischer Beziehung, a) übh.: proditor corruptorque (und Schänder od. Mörder) amicitiae, Tac.: c. sanctitatis, Val. Max.: c. civium, die Pest der B., Plaut. – b) insbes.: α) der Verführer zum Schlechten, bes. durch Geschenke usw., der Bestecher, c. exercitus, Liv.: corruptores nostri causam dicunt; nos, qui corrupti sumus, non dicimus? Cic.: cuius tu tribus venditorem et corruptorem et sequestrem Plancium fuisse clamitas, Cic.: adeo animosus c., ut etc., so keck darauf los bestechend, daß er usw., Tac.: attrib., corruptore auro, Anthol. Lat. 649, 8 (543, 8). – β) der Verführer zur Unzucht, der Schänder, iuvenis c., ein junger V., Prop.: alienarum uxorum, Sen.: virginum Vestalium, Suet.: meretrices, adulatores, corruptores (Knabenverführer), Quint.: quis adulter, quae mulier infamis, quis corruptor iuventutis, quis corruptus (= cinaedus) inveniri potest, qui etc., Cic.: in corruptorem (Verführer = Ehebrecher) vel iustior (marito potestas est), Hor.: corruptor insidiatur nuptae, Plin. – / Altlat. corrumptor, Plaut. trin. 240.
-
7 corruptor
corruptor, ōris, m. (corrumpo), der Verderber, I) eig., in phys. Beziehung: c. scripturarum (heiliger Schriften), Hieron. prol. septem epist. canon. – II) übtr., in moralischer Beziehung, a) übh.: proditor corruptorque (und Schänder od. Mörder) amicitiae, Tac.: c. sanctitatis, Val. Max.: c. civium, die Pest der B., Plaut. – b) insbes.: α) der Verführer zum Schlechten, bes. durch Geschenke usw., der Bestecher, c. exercitus, Liv.: corruptores nostri causam dicunt; nos, qui corrupti sumus, non dicimus? Cic.: cuius tu tribus venditorem et corruptorem et sequestrem Plancium fuisse clamitas, Cic.: adeo animosus c., ut etc., so keck darauf los bestechend, daß er usw., Tac.: attrib., corruptore auro, Anthol. Lat. 649, 8 (543, 8). – β) der Verführer zur Unzucht, der Schänder, iuvenis c., ein junger V., Prop.: alienarum uxorum, Sen.: virginum Vestalium, Suet.: meretrices, adulatores, corruptores (Knabenverführer), Quint.: quis adulter, quae mulier infamis, quis corruptor iuventutis, quis corruptus (= cinaedus) inveniri potest, qui etc., Cic.: in corruptorem (Verführer = Ehebrecher) vel iustior (marito potestas est), Hor.: corruptor insidiatur nuptae, Plin. – ⇒ Altlat. corrumptor, Plaut. trin. 240.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > corruptor
-
8 interruptor
interruptor, ōris, m. (interrumpo), der Abbrecher, Unterbrecher, Ambros. de excess. fratr. sui Satyri 1, 72 extr. Vgl. Gloss. ›interruptor, διαφθορεύς (der Verderber, Schänder)‹.
-
9 φθορεύς
-
10 interruptor
interruptor, ōris, m. (interrumpo), der Abbrecher, Unterbrecher, Ambros. de excess. fratr. sui Satyri 1, 72 extr. Vgl. Gloss. ›interruptor, διαφθορεύς (der Verderber, Schänder)‹.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > interruptor
-
11 φθορεύς
-
12 constuprator
cōnstuprātor, ōris, m. (constupro), der Schänder, Liv. 39, 15, 9.
-
13 dedecorator
dēdecorātor, ōris, m. (dececoro), der Verunehrer, Schänder, Tert. apol. 14.
-
14 deflorator
dēflōrātor, ōris, m. (defloro), der Schänder, virginitatis, Ps. Hieron. epist. 6, 6.
-
15 incestator
incestātor, ōris, m. (incesto), der Schänder, Eccl.
-
16 stuprator
-
17 subactor
subāctor, ōris, m. (subigo), im obszönen Sinne = der Schänder, Lampr. Commm. 3, 6 u. Heliog. 5, 4.
-
18 violator
violātor, ōris, m. (violo), der Verletzer, Schänder, Entehrer, templi, Ov. ex Pont. 2, 2, 27: gentium iuris, Liv. 4, 19, 3: eius domus, Vell. 2, 100, 4: fidei, Tac. ann. 11, 19: foederis, Tac. ann. 1, 58: castitatis, Ambros. de off. 1, 50, 257: sepulturae, Augustin. epist. 82. c. 2. no. 16 extr.: viol. suus, Hyg. fab. 100 extr.: dictatoris, v. Mörder, Macr. sat. 2, 3, 13: pacis, Oros. 4, 12, 2. – Beim femin., natrix violator aquae, vergiftend, Lucan. 9, 720.
-
19 vitiator
-
20 ehebrechen
ehebrechen, adulterare. adulterium committere (in einem einzelnen Fall). – adulteria exercere. matrimonia aliena corrumpere (das Ehebrechen gleichsam als Geschäft betreiben). – mit jmds. Frau e., alcis uxorem adulterare; alcis uxorem adulterio cognoscere. – Ehebrecher, adulter (Störer oder Schänder einer fremden Ehe). – alienarum [642] corruptor uxorum (Verführer der Frauen anderer). – Ehebrecherin, adultera; fidei coniugalis violatrix (Eccl.). – ehebrecherisch; z.B. mit jmds. Gattin in e. Umgang gelebt haben, adulterio cognovisse alcis uxorem: mit einem Manne in e. Umgang leben, adulterari ab alqo.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Schänder, der — Der Schänder, des s, plur. ut nom. sing. derjenige, welcher schändet. In der Deutschen Bibel wird es einige Mahl in der ungewöhnlichen Bedeutung eines Verleumders gebraucht. Die Schänder muß ich hören, Ps. 44, 17. Die Menschen werden seyn… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Majestäts-Schänder, der — Der Majestäts Schänder, des s, plur. ut nom. sing. Fämin. die Majestäts Schänderinn, eine Person, welche die höchste Gewalt, oder die damit bekleidete Person auf die gröbste Art beleidiget … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Sabbaths-Schänder, der — Der Sábbaths Schänder, des s, plur. ut nom. sing. Fämin. die Sabbaths Schänderinn, bey den Juden so wohl als Christen, eine Person, welche den gewöhnlichen Feyertag mit Vorsatz und aus Verachtung entheiliget … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Der Spion, der aus der Kälte kam (Film) — Filmdaten Deutscher Titel Der Spion, der aus der Kälte kam Originaltitel The Spy who came in from the cold … Deutsch Wikipedia
Der Strohmann — Filmdaten Deutscher Titel Der Strohmann Originaltitel The Front Produktion … Deutsch Wikipedia
Der Wildeste unter Tausend — Filmdaten Deutscher Titel Der Wildeste unter Tausend Originaltitel Hud Pro … Deutsch Wikipedia
Der Zug war pünktlich — ist eine Erzählung von Heinrich Böll, entstanden 1948, veröffentlicht 1949, ursprünglicher Titel: Zwischen Lemberg und Czernowitz. Die Erzählung folgt den Leitgedanken von Saint Exupéry Flug nach Arras. Der Krieg als Krankheit und Abenteuerersatz … Deutsch Wikipedia
Schänder — Schạ̈n|der 〈m. 3〉 jmd., der etwas od. jmdn. geschändet hat (GrabSchänder, LeichenSchänder) [<mhd. schender] * * * Schạ̈n|der, der; s, : jmd., der jmdn., etw. geschändet hat: als wenn sie mich einen S. der Familienehre genannt hätten (Th. Mann … Universal-Lexikon
Schänder — Schạ̈n|der … Die deutsche Rechtschreibung
Carrasco, der Schänder — Filmdaten Deutscher Titel Carrasco, der Schänder Originaltitel The Outrage … Deutsch Wikipedia
Religion der griechischen Antike — Griechische Gottheiten Zeustempel in Athen Die Griechische Mythologie umfasst die Gesamtheit der antiken griechischen Mythen, also der Geschichten der … Deutsch Wikipedia