Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

saucĭus

  • 21 malus

    1.
    mălus, a, um, adj. [Sanscr. mala, dirt; Gr. melas, black; cf. macula; Germ. mal in Mutter-mal, etc.].— Comp.: pējor, pejus.— Sup.: pessimus, a, um, bad, in the widest sense of the word (opp. bonus), evil, wicked, injurious, destructive, mischievous, hurtful; of personal appearance, ill-looking, ugly, deformed; of weight, bad, light; of fate, evil, unlucky, etc.:

    malus et nequam homo,

    Plaut. Ps. 4, 7, 1:

    pessima puella,

    Cat. 36, 9; 55, 10:

    delituit mala,

    Plaut. Rud. 2, 5, 9:

    philosophi minime mali illi quidem, sed non satis acuti,

    Cic. Off. 3, 9, 23:

    malam opinionem habere de aliquo,

    id. Verr. 2, 3, 24, § 59:

    consuetudo,

    Hor. S. 1, 3, 36:

    conscientia,

    Quint. 12, 1, 3:

    mens,

    id. ib.:

    mores,

    Sall. C. 18:

    fures,

    Hor. S. 1, 1, 77:

    Furiae,

    id. ib. 2, 3, 135:

    virus,

    Verg. G. 1, 129:

    cicuta,

    Hor. S. 2, 1, 56:

    libido,

    Liv. 1, 57:

    falx,

    Verg. E. 3, 11:

    gramina,

    id. A. 2, 471: carmen, i. e. an incantation, Leg. XII. Tab. ap. Plin. 28, 2, 4, § 17:

    abi in malam rem,

    go and be hanged! Ter. And. 2, 1, 17:

    pugna,

    unsuccessful, adverse, Cic. Div. 2, 25, 54; Sall. J. 56:

    avis,

    i. e. ill-boding, Hor. C. 1, 15, 5; cf. id. ib. 3, 6, 46:

    ales,

    id. Epod. 10, 1: aetas, burdensome, i. e. senectus, Plaut. Aul. 1, 1, 4:

    haud mala est mulier,

    not badlooking, id. Bacch. 5, 2, 42:

    facies,

    Quint. 6, 3, 32; Ter. Eun. 2, 2, 43:

    crus,

    i. e. deformed, Hor. S. 1, 2, 102:

    pondus,

    i. e. light, deficient, Plaut. Am. 1, 1, 156.—Of the sick:

    in malis aeger est,

    in great danger, Cels. 3, 15 fin.:

    tempus a quo omnis aeger pejor fiat,

    id. 3, 5 med.:

    eo tempore fere pessimi sunt qui aegrotant,

    id. ib. —In neutr. sing., as adv.:

    ne gallina malum responset dura palato,

    Hor. S. 2, 4, 18.— Comp.: pejor, worse:

    via,

    Hor. S. 1, 5, 96.—Hence,
    1.
    mă-lum, i, n., any thing bad, an evil, mischief, misfortune, calamity, etc.
    A.
    In gen.:

    orarem, ut ei, quod posses mali facere, faceres,

    Plaut. Bacch. 3, 6, 25:

    quam sit bellum, cavere malum,

    Cic. de Or. 1, 58, 247:

    nihil enim mali accidisse Scipioni puto,

    id. Lael. 3, 10:

    hostes inopinato malo turbati,

    Caes. B. C. 2, 12:

    externum, i. e. bellum,

    Nep. Hamilc. 21:

    ne in cotidianam id malum vertat, i. e. febris,

    Cels. 3, 15:

    hoc malo domitos potius cultores agrorum fore, quam, etc.,

    Liv. 2, 34, 11.—
    B.
    In partic.
    (α).
    Punishment; hurt, harm, severity, injury:

    malo domandam tribuniciam potestatem,

    Liv. 2, 54, 10:

    malo exercitum coërcere,

    Sall. J. 100, 5:

    sine malo,

    Plaut. Rud. 4, 4, 81; so Ter. Eun. 4, 4, 45; Liv. 4, 49, 11:

    vi, malo, plagis adductus est, ut frumenti daret,

    ill-usage, Cic. Verr. 2, 3, 23, § 56:

    amanti amoenitas malo est: nobis lucro est,

    is hurtful, injurious, Plaut. Men. 2, 3, 5:

    clementiam illi malo fuisse,

    was injurious, unfortunate, Cic. Att. 14, 22, 1: malo hercle magno suo convivat sine modo, to his own [p. 1105] hurt, Enn. ap. Non. 474, 23 (Sat. v. 1 Vahl.):

    olet homo quidam malo suo,

    Plaut. Am. 1, 1, 165:

    male merenti bona es: at malo cum tuo,

    to your own hurt, id. As. 1, 3, 3.—
    (β).
    Wrong-doing:

    causae, quae numquam malo defuturae sunt, Sen. de Ira, 1, 16, 3: sperans famam exstingui veterum sic posse malorum,

    Verg. A. 6, 527; Anthol. Lat. 1, 178.—
    (γ).
    As a term of abuse, plague, mischief, torment:

    quid tu, malum, me sequere?

    Plaut. Cas. 1, 3:

    qui, malum, alii?

    Ter. Eun. 4, 7, 10:

    quae, malum, est ista tanta audacia?

    Cic. Verr. 2, 1, 20, § 54; so id. Off. 2, 15, 53; Curt. 8, 14, 41.—
    (δ).
    As an exclamation, alas! misery! Plaut. Capt. 3, 3, 16; id. Men. 2, 3, 37 Brix ad loc.—
    2.
    măle, adv., badly, ill, wrongly, wickedly, unfortunately, erroneously, improperly, etc.: dubitas, quin lubenter tuo ero meus, quod possiet facere, faciat male? will do all the harm to him, etc., Plaut. Poen. 4, 2, 66: si iste Italiam relinquet, faciet omnino male, et, ut ego existimo, alogistôs, will act altogether unwisely, Attic. ap. Cic. Att. 9, 10:

    di isti Segulio male faciant,

    do harm to him, punish him, Cic. Fam. 11, 21, 1:

    o factum male de Alexione!

    id. Att. 15, 1, 1:

    male velle alicui,

    to wish ill, Plaut. As. 5, 1, 13:

    Karthagini male jamdiu cogitanti bellum multo ante denuntio, cogitare de aliquo,

    Cic. Sen. 6, 18:

    male loqui,

    id. Rosc. Am. 48:

    male loqui alicui, for maledicere,

    Ter. Phorm. 2, 3, 25:

    male accipere verbis aliquem,

    Cic. Verr. 2, 1, 54, § 140:

    equitatu agmen adversariorum, male habere,

    to harass, annoy, Caes. B. C. 1, 63:

    hoc male habet virum,

    annoys, vexes him, Ter. And. 2, 6, 5:

    male se habere,

    to feel ill, dejected, low-spirited, id. Eun. 4, 2, 6:

    male est animo,

    it vexes me, id. Ad. 4, 5, 21:

    male est animo,

    I feel unwell, Plaut. Curc. 2, 3, 33:

    male fit animo,

    I am beginning to feel bad, am getting unwell, id. Rud. 2, 6, 26: L. Antonio male sit, si quidem, etc., evil betide him! (a formula of imprecation), Cic. Att. 15, 15, 1:

    quae res tibi vertat male,

    much harm may it do you! Ter. Ad. 2, 1, 37:

    male tibi esse malo quam molliter,

    I would rather you should be unfortunate than effeminate, Sen. Ep. 82, 1:

    proelium male pugnatum,

    unsuccessfully, Sall. J. 54, 7:

    ea quae male empta sunt,

    at a bad bargain, Cic. Att. 2, 4, 1:

    male vendere,

    at a sacrifice, id. Verr. 2, 3, 98, § 227:

    male reprehendunt praemeditationem rerum futurarum,

    id. Tusc. 3, 16, 34:

    male tegere mutationem fortunae,

    Tac. H. 1, 66:

    male sustinere arma,

    unskilfully, Liv. 1, 25, 12: non dubito, quin me male oderit, i. e. very much, intensely, Caes. ap. Cic. Att. 14, 1, 2:

    male metuo, ne, etc.,

    exceedingly, much, Ter. Hec. 3, 2, 2:

    rauci,

    miserably, Hor. S. 1, 4, 66.—

    When attached to an adjective, it freq. gives it the opposite meaning: male sanus = insanus,

    insane, deranged, Cic. Att. 9, 15, 5:

    male sana,

    with mind disturbed, Verg. A. 4, 8:

    gratus,

    i. e. ungrateful, Ov. H. 7, 27:

    male fidas provincias,

    unfaithful, Tac. H. 1, 17:

    statio male fida carinis,

    unsafe, Verg. A. 2, 23.— Comp.:

    oderam multo pejus hunc quam illum ipsum Clodium,

    Cic. Fam. 7, 2, 3; cf.:

    pejusque leto flagitium timet,

    Hor. C. 4, 9, 50; and:

    cane pejus vitabit chlamydem,

    id. Ep. 1, 17, 30.
    2.
    mālus, i, f., Gr. mêlea, an appletree:

    malus bifera,

    Varr. R. R. 1, 7:

    et steriles platani malos gessere valentes,

    Verg. G. 2, 70:

    malus granata,

    the pomegranate, Isid. 17, 7, 6:

    felices arbores putantur esse quercus...malus, etc.,

    Macr. S. 3, 20, 2.
    3.
    mālus, i, m. [by some referred to root mac-; Gr. makros; Lat. magnus; but perh. the same word with 2. malus], an upright mast, pole, or beam.
    I.
    In gen.:

    malos exaequantes altitudinem jugi surrexit,

    Front. Strat. 3, 8, 3.—
    II.
    Esp.
    A.
    A mast of a ship:

    ut si qui gubernatorem in navigando agere nihil dicant, cum alii malos scandant, etc.,

    Cic. Sen. 6, 17:

    malum erigi, vela fieri imperavit,

    id. Verr. 2, 5, 34, § 88:

    attolli malos,

    Verg. A. 5, 829:

    malo suspendit ab alto,

    id. ib. 5, 489:

    saucius,

    injured, Hor. C. 1, 14, 5.—
    B.
    A standard or pole, to which the awnings spread over the theatre were attached, Lucr. 6, 110; Liv. 39, 7, 8.—
    C.
    The beam in the middle of a wine-press, Plin. 18, 31, 74, § 317.—
    D.
    The corner beams of a tower:

    turrium mali,

    Caes. B. G. 7, 22, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > malus

  • 22 Pieriae

    Pīĕros ( - us), i, m., = Pieros.
    I. II.
    A Macedonian, father of the nine Muses, Cic. N. D. 3, 21, 54; cf. Ov. Tr. 5, 3, 10.— Hence,
    A.
    Pīĕris, ĭdis or ĭdos, f., daughter of Pierus, a Muse, Hor. C. 4, 3, 18; Ov. F. 4, 222.—In plur.: Pīĕrĭdes, um, the Muses, Cic. N. D. 3, 21, 54; Verg. E. 8, 63; Juv. 4, 36.—
    B.
    Pīĕrĭus, a, um, adj., Pierian, Thessalian; sacred to the Muses, poetic:

    quercus,

    from Mount Pierus, in Thessaly, Prop. 2, 10 (3, 4), 5:

    jugum,

    Phaedr. 3 prol. 17:

    nec vir Pieriā pellice saucius,

    Thessalian, Hor. C. 3, 10, 15:

    via,

    Ov. P. 2, 9, 62:

    modi,

    Hor. A. P. 405:

    chori,

    Ov. P. 1, 5, 58:

    dies,

    dedicated to the Muses, Stat. S. 1, 3, 23:

    tuba,

    an heroic poem, Mart. 10, 64, 4:

    frons,

    poet's brow, id. 8, 70, 5:

    corona,

    laurel, id. 12, 52, 1:

    grex,

    the Muses and poets, id. 12, 11, 4.— Subst. plur.: Pīĕrĭae, ārum, f., the Muses, Cic. N. D. 3, 21, 54.

    Lewis & Short latin dictionary > Pieriae

  • 23 Pierides

    Pīĕros ( - us), i, m., = Pieros.
    I. II.
    A Macedonian, father of the nine Muses, Cic. N. D. 3, 21, 54; cf. Ov. Tr. 5, 3, 10.— Hence,
    A.
    Pīĕris, ĭdis or ĭdos, f., daughter of Pierus, a Muse, Hor. C. 4, 3, 18; Ov. F. 4, 222.—In plur.: Pīĕrĭdes, um, the Muses, Cic. N. D. 3, 21, 54; Verg. E. 8, 63; Juv. 4, 36.—
    B.
    Pīĕrĭus, a, um, adj., Pierian, Thessalian; sacred to the Muses, poetic:

    quercus,

    from Mount Pierus, in Thessaly, Prop. 2, 10 (3, 4), 5:

    jugum,

    Phaedr. 3 prol. 17:

    nec vir Pieriā pellice saucius,

    Thessalian, Hor. C. 3, 10, 15:

    via,

    Ov. P. 2, 9, 62:

    modi,

    Hor. A. P. 405:

    chori,

    Ov. P. 1, 5, 58:

    dies,

    dedicated to the Muses, Stat. S. 1, 3, 23:

    tuba,

    an heroic poem, Mart. 10, 64, 4:

    frons,

    poet's brow, id. 8, 70, 5:

    corona,

    laurel, id. 12, 52, 1:

    grex,

    the Muses and poets, id. 12, 11, 4.— Subst. plur.: Pīĕrĭae, ārum, f., the Muses, Cic. N. D. 3, 21, 54.

    Lewis & Short latin dictionary > Pierides

  • 24 Pieris

    Pīĕros ( - us), i, m., = Pieros.
    I. II.
    A Macedonian, father of the nine Muses, Cic. N. D. 3, 21, 54; cf. Ov. Tr. 5, 3, 10.— Hence,
    A.
    Pīĕris, ĭdis or ĭdos, f., daughter of Pierus, a Muse, Hor. C. 4, 3, 18; Ov. F. 4, 222.—In plur.: Pīĕrĭdes, um, the Muses, Cic. N. D. 3, 21, 54; Verg. E. 8, 63; Juv. 4, 36.—
    B.
    Pīĕrĭus, a, um, adj., Pierian, Thessalian; sacred to the Muses, poetic:

    quercus,

    from Mount Pierus, in Thessaly, Prop. 2, 10 (3, 4), 5:

    jugum,

    Phaedr. 3 prol. 17:

    nec vir Pieriā pellice saucius,

    Thessalian, Hor. C. 3, 10, 15:

    via,

    Ov. P. 2, 9, 62:

    modi,

    Hor. A. P. 405:

    chori,

    Ov. P. 1, 5, 58:

    dies,

    dedicated to the Muses, Stat. S. 1, 3, 23:

    tuba,

    an heroic poem, Mart. 10, 64, 4:

    frons,

    poet's brow, id. 8, 70, 5:

    corona,

    laurel, id. 12, 52, 1:

    grex,

    the Muses and poets, id. 12, 11, 4.— Subst. plur.: Pīĕrĭae, ārum, f., the Muses, Cic. N. D. 3, 21, 54.

    Lewis & Short latin dictionary > Pieris

  • 25 Pierius

    Pīĕros ( - us), i, m., = Pieros.
    I. II.
    A Macedonian, father of the nine Muses, Cic. N. D. 3, 21, 54; cf. Ov. Tr. 5, 3, 10.— Hence,
    A.
    Pīĕris, ĭdis or ĭdos, f., daughter of Pierus, a Muse, Hor. C. 4, 3, 18; Ov. F. 4, 222.—In plur.: Pīĕrĭdes, um, the Muses, Cic. N. D. 3, 21, 54; Verg. E. 8, 63; Juv. 4, 36.—
    B.
    Pīĕrĭus, a, um, adj., Pierian, Thessalian; sacred to the Muses, poetic:

    quercus,

    from Mount Pierus, in Thessaly, Prop. 2, 10 (3, 4), 5:

    jugum,

    Phaedr. 3 prol. 17:

    nec vir Pieriā pellice saucius,

    Thessalian, Hor. C. 3, 10, 15:

    via,

    Ov. P. 2, 9, 62:

    modi,

    Hor. A. P. 405:

    chori,

    Ov. P. 1, 5, 58:

    dies,

    dedicated to the Muses, Stat. S. 1, 3, 23:

    tuba,

    an heroic poem, Mart. 10, 64, 4:

    frons,

    poet's brow, id. 8, 70, 5:

    corona,

    laurel, id. 12, 52, 1:

    grex,

    the Muses and poets, id. 12, 11, 4.— Subst. plur.: Pīĕrĭae, ārum, f., the Muses, Cic. N. D. 3, 21, 54.

    Lewis & Short latin dictionary > Pierius

  • 26 Pieros

    Pīĕros ( - us), i, m., = Pieros.
    I. II.
    A Macedonian, father of the nine Muses, Cic. N. D. 3, 21, 54; cf. Ov. Tr. 5, 3, 10.— Hence,
    A.
    Pīĕris, ĭdis or ĭdos, f., daughter of Pierus, a Muse, Hor. C. 4, 3, 18; Ov. F. 4, 222.—In plur.: Pīĕrĭdes, um, the Muses, Cic. N. D. 3, 21, 54; Verg. E. 8, 63; Juv. 4, 36.—
    B.
    Pīĕrĭus, a, um, adj., Pierian, Thessalian; sacred to the Muses, poetic:

    quercus,

    from Mount Pierus, in Thessaly, Prop. 2, 10 (3, 4), 5:

    jugum,

    Phaedr. 3 prol. 17:

    nec vir Pieriā pellice saucius,

    Thessalian, Hor. C. 3, 10, 15:

    via,

    Ov. P. 2, 9, 62:

    modi,

    Hor. A. P. 405:

    chori,

    Ov. P. 1, 5, 58:

    dies,

    dedicated to the Muses, Stat. S. 1, 3, 23:

    tuba,

    an heroic poem, Mart. 10, 64, 4:

    frons,

    poet's brow, id. 8, 70, 5:

    corona,

    laurel, id. 12, 52, 1:

    grex,

    the Muses and poets, id. 12, 11, 4.— Subst. plur.: Pīĕrĭae, ārum, f., the Muses, Cic. N. D. 3, 21, 54.

    Lewis & Short latin dictionary > Pieros

  • 27 Pierus

    Pīĕros ( - us), i, m., = Pieros.
    I. II.
    A Macedonian, father of the nine Muses, Cic. N. D. 3, 21, 54; cf. Ov. Tr. 5, 3, 10.— Hence,
    A.
    Pīĕris, ĭdis or ĭdos, f., daughter of Pierus, a Muse, Hor. C. 4, 3, 18; Ov. F. 4, 222.—In plur.: Pīĕrĭdes, um, the Muses, Cic. N. D. 3, 21, 54; Verg. E. 8, 63; Juv. 4, 36.—
    B.
    Pīĕrĭus, a, um, adj., Pierian, Thessalian; sacred to the Muses, poetic:

    quercus,

    from Mount Pierus, in Thessaly, Prop. 2, 10 (3, 4), 5:

    jugum,

    Phaedr. 3 prol. 17:

    nec vir Pieriā pellice saucius,

    Thessalian, Hor. C. 3, 10, 15:

    via,

    Ov. P. 2, 9, 62:

    modi,

    Hor. A. P. 405:

    chori,

    Ov. P. 1, 5, 58:

    dies,

    dedicated to the Muses, Stat. S. 1, 3, 23:

    tuba,

    an heroic poem, Mart. 10, 64, 4:

    frons,

    poet's brow, id. 8, 70, 5:

    corona,

    laurel, id. 12, 52, 1:

    grex,

    the Muses and poets, id. 12, 11, 4.— Subst. plur.: Pīĕrĭae, ārum, f., the Muses, Cic. N. D. 3, 21, 54.

    Lewis & Short latin dictionary > Pierus

  • 28 quadrupes

    quā̆drŭpēs ( quā̆drĭpes), pĕdis ( gen. plur. quadrupedium, Capitol. Ver. 5, 2), adj. [quattuor-pes], having four feet, going on four feet; esp.,
    A.
    Galloping (post-Aug.): ecus, Enn. ap. Gell. 18, 5, 4; cf. Macr. S. 6, 9, 10:

    equestri celeritate, quadrupedi cursu solum replaudens,

    App. M. 6, p. 185, 7.— Transf.:

    dum certum flectit in orbem Quadrupedis cursus,

    Ov. M. 6, 226.—
    B.
    Of persons, on all fours, creeping, going on hands and feet:

    atque audin? quadrupedem constringito,

    so that he can only move on all fours, Ter. And. 5, 2, 24:

    mox quadrupes (infans) rituque tulit sua membra ferarum,

    Ov. M. 15, 222:

    homines... bestiarum more quadrupedes coërcuit,

    Suet. Calig. 27; id. Ner.48.—
    II.
    Subst.: quā̆drŭpēs, ĕdis, m., f., and n., a quadruped, four-footed creature.
    A.
    Masc., mostly of beasts of draught or burden; v. Quint. 8, 6, 20:

    calcari quadrupedem agitabo advorsum clivum,

    Plaut. As. 3, 3, 11: reprime parumper vim citatūm quadrupedum, Att. ap. Non. 495, 20:

    quadrupedum vectiones, quorum, etc.,

    Cic. N. D. 2, 60, 151:

    de omnibus quadrupedibus... qui idonei sunt, etc.,

    Varr. R. R. 1, 20, 1; Verg. A. 11, 714:

    saucius quadrupes,

    id. ib. 7, 500.—

    Contemptuously (opp. bipes),

    Cic. Dom. 18, 48:

    nihil inter te atque inter quadrupedem interesse,

    id. Par. 1, 3, 14:

    quadrupes nequissime,

    App. M. 7, p. 200, 10.—
    B.
    Fem. (sc. bestia): ducite eo mutas quadrupedes, Naev. ap. Non. p. 924 (Trag. Rel. v. 28 Rib.):

    si quamvis quadrupedem serpens momorderit,

    Cato, R. R. 102; Enn. ap. Non. p. 407, 22 (Trag. Rel. v. 219 Vahl.): quadrupes tardigrada, Pac. ap. Cic. Div. 2, 64, 133 (Trag. Rel. v. 2 Rib.):

    quadrupes qua vasta tenetur,

    Cic. N. D. 2, 44, 114; Varr. L. L. 7, § 39 Müll.; Verg. E. 5, 26:

    sollicitari quadripedes cunctas,

    Plin. 8, 17, 23, § 62.—
    C.
    Neutr. (sc. animal):

    cetera quadrupedia,

    Col. 11, 2, 33:

    majora,

    id. 11, 2, 14:

    crocodilum, quadripes malum et infestum,

    Plin. 8, 25, 37, § 89:

    plurima autem obruerit quadrupedia,

    Jul. Val. Rer. Gest. Alex. 3, 36.

    Lewis & Short latin dictionary > quadrupes

  • 29 recens

    rĕcens, entis ( abl. sing., regularly, recenti; but in the poets sometimes recente, e. g. Cat. 63, 7; Ov. F. 4, 346 al.— Gen. plur., regularly, recentium:

    recentum,

    Hor. C. 1, 10, 2; Sil. 15, 601), adj. [re and cand-; cf.: candeo, candor; Gr. kainos, kaiô], that has not long existed, fresh, young, recent (opp. vetus, and differing from novus; v. antiquus init. (freq. and class.):

    quod si veteris contumeliae oblivisci vellet: num etiam recentium injuriarum memoriam deponere posse?

    Caes. B. G. 1, 14; 5, 54:

    (Verres) cum e provinciā recens esset invidiāque et infamiā non recenti sed vetere ac diuturnā flagraret,

    Cic. Verr. 1, 2, 5:

    Regini quidam eo venerunt, Romā sane recentes,

    directly from Rome, id. Att. 16, 7, 1:

    omnis conglutinatio recens aegre, inveterata facile divellitur,

    id. Sen. 20, 72; cf. id. Tusc. 4, 17, 39:

    sed hanc ipsam recentem novam devoravit,

    id. Fam. 11, 21, 2; cf. Quint. 8, 3, 34:

    viri,

    Cic. Mur. 8, 17:

    (piscis) nequam est, nisi recens,

    Plaut. As. 1, 3, 26; cf. id. Ps. 4, 7, 25:

    catuli,

    just whelped, young, Varr. R. R. 3, 12, 4:

    tonsae (oves),

    newly shorn, id. ib. 2, 11, 7:

    caespites,

    Caes. B. C. 3, 96; cf.

    flores,

    Hor. C. 3, 27, 43; Ov. F. 4, 346:

    herbae,

    id. ib. 5, 123:

    serta,

    Verg. A. 1, 417:

    prata,

    fresh, green, id. ib. 6, 674 Serv.:

    sanguis,

    newly shed, Cat. 63, 7: sol, poet. for the rising sun, the east, Pers. 5, 54:

    proelium,

    Caes. B. G. 4, 13 fin.:

    victoria,

    id. ib. 1, 31 fin.;

    5, 47: clades,

    Liv. 2, 22, 4 Drak. N. cr.:

    pollicitatio,

    Caes. B. C. 1, 57 fin.:

    arma,

    fresh, newly whetted, Ov. M. 8, 370:

    umbrae,

    of those newly deceased, id. ib. 4, 434:

    animae,

    id. ib. 8, 488;

    anima,

    id. ib. 15, 846 et saep.; cf.: non erit in te Deus recens, newly devised, and hence false, Vulg. Psa. 80, 9.— Comp.:

    epistula recentior,

    Cic. Fam. 3, 11, 1:

    recentiore memoriā,

    id. N. D. 2, 2, 6:

    unus ex amicis recentioribus,

    Quint. 6, 3, 92.— Sup.:

    recentissima tua est epistula Kal. data,

    Cic. Att. 8, 15, 3:

    recentissima quaeque sunt correcta et emendata maxime,

    id. Ac. 1. 4, 13:

    Senones recentissimi advenarum,

    Liv. 5, 35.—
    (β).
    With ab, immediately after, fresh from, shortly after, etc.:

    pullum asininum a partu recentem subiciunt equae,

    newly foaled, Varr. R. R. 2, 8, 2:

    Homerus, qui recens ab illorum aetate fuit,

    Cic. N. D. 3, 5:

    recens a vulnere Dido,

    i. e. with her wound still fresh, Verg. A. 6, 450:

    Poenum recentem ab excidio opulentissimae urbis Iberum transire,

    Liv. 21, 16 fin.:

    alti spiritus viros, ut ita dicam, a diis recentes,

    Sen. Ep. 90, 44:

    haec vox, a quā recens sum: sonat adhuc et vibrat in auribus meis,

    id. Prov. 3, 3.—
    (γ).
    With in and abl., or (more freq.) with simple abl.:

    alius alio recentior sit in dolore,

    Auct. Her. 2, 7, 10:

    quod comitatum Agrippinae longo maerore fessum obvii et recentes in dolore anteibant,

    yet fresh in grief, whose grief was still fresh, Tac. A. 3, 1 fin.: quaedam (verba) in usu perquam recentia, Quint. 8, 3, 34:

    ut erat recens dolore et irā,

    Tac. A. 1, 41 fin.; so,

    recens praeturā,

    id. ib. 4, 52:

    stipendiis,

    ib. ib. 15, 59:

    caede,

    id. H. 3, 19:

    victoriā,

    id. ib. 3, 77.—
    (δ).
    With ad and acc.:

    recentes sumus ad id quod incipimus,

    Quint. 1, 12, 5.—
    b.
    Recenti re, while the matter is fresh, forthwith, immediately:

    quid si recenti re aedes pultem,

    Plaut. Poen. 3, 4, 18:

    re recenti,

    id. Trin. 4, 3, 8; Cic. Verr. 2, 1, 53, § 139;

    for which also, recenti negotio,

    id. ib. 2, 1, 39, § 101;

    and, in recenti,

    Dig. 48, 19, 25.—
    c.
    Recentiores ( subst. and adj.), the moderns (said of authors):

    attulisti aliud humanius horum recentiorum,

    modern writers, Cic. Fin. 2, 26, 82; Plin. 12, 17, 37, § 74; also,

    Graeci recentiores,

    modern, id. 4, 16, 30, § 103.—
    II.
    Trop., fresh in strength, not exhausted by fatigue, vigorous:

    ut integri et recentes defatigatis succederent,

    Caes. B. G. 5, 16 fin.; so,

    integer et recens (opp.: fusus et saucius),

    Flor. 3, 1, 13;

    and in the order: recentes atque integri (opp. defatigati),

    Caes. B. G. 7, 48 fin.;

    and, opp. defessi,

    id. B. C. 3, 94; id. B. G. 7, 25:

    equitatus,

    id. ib. 7, 9:

    recens animus (consulis),

    Liv. 21, 52:

    equi,

    id. 29, 34 (along with integrae vires); 38, 25 (opp. fessi); Ov. M. 2, 63:

    clamor,

    Plin. Pan. 23, 5.— Comp.: sauciis ac defatigatis integros recentioribusque viribus subministrare, Auct. B. Afr. 78, 6. — Hence, advv.: recens and recenter, lately, freshly, newly, just, recently, etc.
    (α).
    Form rĕcens (not in Cic. or Cæs.):

    puerum recens natum,

    Plaut. Cist. 1, 2, 17:

    captum hominem,

    id. Capt. 3, 5, 60:

    scaena perfusa croco,

    Lucr. 2, 416:

    exstinctum lumen,

    id. 6, 792:

    coria recens detracta,

    Sall. H. 4, 2 Dietsch:

    inter recens domitos,

    id. ib. 3, 53: portentum conflatum est recens, Bass. ap. Gell. 15, 4, 3:

    beluae recens captae,

    Liv. 38, 17, 15; 2, 22, 4:

    acceptum vulnus,

    Tac. A. 2, 21:

    perdomita Hispania,

    id. ib. 4, 5:

    cognita,

    id. ib. 4, 69 et saep.:

    condita Roma,

    Suet. Tib. 1.—
    (β).
    Form rĕcen-ter (post-class.):

    capti turdi,

    Pall. 1, 26, 2:

    lecta poma,

    id. 5, 4 fin.
    b.
    Sup.:

    quam recentissime stercorato solo,

    Plin. 18, 23, 53, § 192; so,

    res gestae,

    Just. 30, 4, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > recens

  • 30 saucietas

    saucĭĕtas, ātis, f. [saucius], a hurting, hurt, Cael. Aur. Tard. 2, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > saucietas

  • 31 saucio

    saucĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to wound, hurt.
    I.
    Lit. (class. but rare; not in Cæs.;

    syn.: vulnero, laedo): Rubrius in turbā sauciatur,

    Cic. Verr. 2, 1, 26, § 67; id. Vatin. 5, 13: ut ictu tragulae sauciaretur, Sall. Fragm. ap. Non. 398, 8 (Hist. 2, 19 Dietsch):

    aliquem virgis,

    Plaut. Rud. 3, 4, 53:

    ungue genas,

    Ov. A. A. 3, 708: radices, Cato ap. Plin. 17, 22, 35, § 198:

    sive quis sauciatus in opere noxam ceperit,

    Col. 11, 1, 18.—
    * 2.
    In partic., pregn., to kill:

    meus discipulus valde amat illum, quem Brutus noster sauciavit,

    has stabbed, mortally wounded, Cic. Att. 14, 22, 1.—
    B.
    Transf. (acc. to saucius, II. B. 2.), of the cultivation of the soil, to dig into, tear up the ground:

    sauciet ut duram vomer aduncus humum,

    Ov. R. Am. 172:

    terrae summam partem levi vomere,

    Col. 2, 2, 23; cf. the words vulnero, vulnus, cicatrix, etc.—
    2.
    To prune, trim:

    saucianda ferro est atque exulceranda vitis in eā parte,

    Col. 4, 24, 17:

    obliquam vitem plerumque sauciat et interdum praecidit,

    id. 4, 4, 2.—
    3.
    Poet., with se (cf. vulg. Engl., to get shot), to get drunk: haec anus admodum friguttit nimirum sauciavit se flore Liberi, Auct. ap. Fulg. 562, 25; cf.

    percutio, in the same sense,

    Plaut. Cas. 3, 5, 20.—
    II.
    Trop. (anteand post-class.; rare), to wound, hurt, injure, impair:

    aculeata sunt, facta et famam sauciant,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 30; cf.:

    cor odio,

    id. ib. 2, 2, 35:

    hoc modo sauciabatur salus hostium nesciorum,

    Amm. 24, 1, 14; App. M. 8, p. 205, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > saucio

  • 32 semisaucius

    sēmĭ-saucĭus, a, um, adj., halfwounded; trop.:

    voluntas,

    Aug. Conf. 8, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > semisaucius

  • 33 super

    1.
    sŭper, adj., v. superus.
    2.
    sŭper, adv. and prep. [Sanscr. upari; Gr. huper; Goth. ufar], above, over (often confounded in MSS. and edd. with supra, q. v.).
    I.
    Adv., above, on top, thereupon, upon, etc. (rare but class.).
    A.
    Lit., of place:

    Anien infraque superque Saxeus,

    Stat. S. 1, 3, 20:

    eo super tigna bipedalia, iniciunt,

    Caes. B. C. 2, 10:

    haec super e vallo prospectant Troes,

    Verg. A. 9, 168: implenturque super puppes, from above, i. e. by rain, id. ib. 5, 697:

    purpureas super vestes... Coniciunt,

    id. ib. 6, 221; cf. id. ib. 6, 217:

    renes tunicis super conteguntur,

    Cels. 3, 1 med.:

    imponendum super medicamentum,

    id. 6, 19 med.
    B.
    Transf.
    1.
    Of that which is over and above in number or quantity, over, moreover, besides:

    satis superque esse sibi suarum cuique rerum,

    enough and to spare, more than enough, Cic. Lael. 13, 45:

    satis superque prudentes,

    id. Har. Resp. 9, 18:

    contra Epicurum satis superque dictum est,

    id. N. D. 2, 1, 2:

    ut satis superque vixisse videamur,

    id. Tusc. 1, 45, 110; Hor. Epod. 1, 31; Liv. 3, 53:

    quidque furor valeat, satisque Ac super ostendit,

    Ov. M. 4, 430:

    poenas dedit usque superque Quam satis est,

    Hor. S. 1, 2, 65: cui neque apud Danaos usquam locus;

    et super ipsi Dardanidae infensi, etc.,

    and moreover, and besides, Verg. A. 2, 71:

    saevit amor ferri... Ira super,

    id. ib. 7, 462:

    super talis effundit pectore voces,

    id. ib. 5, 482; 11, 670: voto deus aequoris alti Annuerat;

    dederatque super, ne saucius ullis Vulneribus fieri posset,

    Ov. M. 12, 206; 4, 751; 15, 308; Hor. S. 2, 7, 78; id. Ep. 2, 2, 33; Phaedr. 4, 24, 18:

    annum agens aetatis sexagensimum ac nonum, superque mensem ac diem septimum,

    Suet. Vesp. 24.— With gen. part.:

    non operae est satis superque oneris sustinenti res a populo Romano gestas scribere,

    Liv. 41, 25, 8:

    primoribus, super quam quod dissenserant a consilio, territis etiam duplici prodigio,

    besides that, Liv. 22, 3, 14; so,

    super quam quod,

    id. 27, 20, 10.—
    2.
    Less freq. of that which is left over, over, left, remaining:

    Atheniensibus exhaustis praeter arma et naves nihil erat super,

    Nep. Alcib. 8, 1; cf.:

    nec spes ulla super,

    Val. Fl. 8, 435:

    quid super sanguinis, qui dari pro republicā possit? rogitantes,

    Liv. 4, 58, 13:

    super tibi erunt, qui dicere laudes tuas cupiant,

    Verg. E. 6, 6:

    o mihi sola mei super Astyanactis imago,

    id. A. 3, 489.
    II.
    Prep. with acc. and abl., over, above, on the top of, upon, on.
    A.
    With acc.
    1.
    Lit., of place or situation:

    super terrae tumulum noluit quid statui, nisi columellam,

    Cic. Leg. 2, 26, 66:

    super lateres coria inducuntur,

    Caes. B. C. 2, 10; cf. id. ib. 2, 10, §

    4: super quas (naves) turrim ad introitum opposuit,

    id. ib. 3, 39 Dinter (al. quā):

    super vallum praecipitari,

    Sall. J. 58, 6; cf.:

    cum alii super aliorum capita ruerent,

    Liv. 24, 39, 5:

    super caput hostium pervenire,

    id. 32, 11, 8:

    aqua super montium juga concreta,

    id. 21, 58, 8:

    domos super se ipsos concremaverunt,

    id. 21, 14, 4:

    cenaculum super aedes datum est,

    id. 39, 14, 2:

    ad senaculum ac super id curiam,

    id. 41, 27, 7:

    equi super eum ruentis,

    id. 39, 49, 3:

    super eam (aspidem) assidere,

    Cic. Fin. 2, 18, 59:

    super theatrum consistere,

    Liv. 24, 39, 1:

    aquila super carpentum volitans,

    id. 1, 34, 8:

    illa super terram defecto poplite labens,

    Ov. M. 13, 477:

    collis erat, collemque super planissima Area,

    id. ib. 10, 86:

    ut scopulum super duram illidat corticem,

    Phaedr. 2, 6, 11:

    clatri super aquam emineant,

    Col. 8, 17, 10:

    super arcem pensiles horti sunt,

    Curt. 5, 1, 32:

    vestis super genua est,

    id. 5, 6, 18:

    super pulpitum consulares conlocare,

    Suet. Calig. 54.—
    b.
    Of position or distance, above, beyond: Nomentanus erat super ipsum, Porcius infra, was above him (at table), Hor. S. 2, 8, 23:

    Polypercon, qui cubabat super regem,

    Curt. 8, 5, 22:

    super se collocavit,

    Suet. Aug. 43.—Of geographical situation:

    super Numidiam Gaetulos accepimus,

    beyond Numidia, Sall. J. 19, 5:

    super et Garamantas et Indos Proferet imperium,

    Verg. A. 6, 795:

    super Sunium navigans,

    Liv. 28, 8, 11:

    sita est super Ambracium sinum,

    id. 43, 21, 6:

    super Demetriadem promunturium,

    id. 31, 46, 7; 43, 21, 6:

    qui super Bosporum colunt,

    Curt. 6, 2, 13; 7, 6, 12; 8, 1, 7:

    Lydia super Ioniam procedit,

    extends beyond, Plin. 5, 29, 30, § 110.—Of official position ( = supra):

    super armamentarium positus,

    Curt. 6, 7, 22; Scrib. Comp. 162.—
    2.
    Transf.
    a.
    Of time, during, at (postAug.):

    de hujus nequitiā omnes super cenam loquebantur,

    Plin. Ep. 4, 22, 6; 3, 5, 11; 9, 33, 1; cf.:

    super vinum et epulas,

    Curt. 8, 4, 30; 8, 12, 17; Suet. Aug. 77; id. Caes. 87:

    super mensam,

    Curt. 7, 4, 7:

    super hos divum honores,

    i. e. during the sacrifice, Stat. Th. 1, 676; Flor. 4, 2, 69.—
    b.
    Of that which is over and above a certain number or quantity, over, above, beyond, upon, besides, in addition to (not freq. till after the Aug. period):

    quod alii super alios legati venirent speculaturi,

    i. e. in rapid succession, constantly, Liv. 42, 25, 8: vox non paene tragoedorum sed super omnes tragoedos, [p. 1804] Quint. 12, 5, 5:

    super modum ac paene naturam,

    id. 11, 3, 169:

    super necessitatem,

    id. 9, 3, 46:

    famosissima super ceteras fuit cena ei data adventicia,

    Suet. Vit. 13:

    super veteres amicos,

    id. Tib. 55.—With numerals:

    super tris modios,

    Liv. 23, 12, 1:

    super LX. milia,

    Tac. G. 33:

    super octingentos annos,

    id. A. 13, 58:

    super quadraginta reos,

    Suet. Calig. 38:

    super HS. millies,

    id. Caes. 26; id. Ner. 30:

    senioribus super sexaginta annos in Epirum missis,

    Liv. 26, 25, 11; cf.:

    super triginta ducibus triumphos decernendos curavit,

    Suet. Aug. 38:

    Punicum exercitum super morbum etiam fames affecit,

    Liv. 28, 46, 15:

    super tam evidentem tristis ominis eventum, etiam, etc.,

    id. 41, 18, 14:

    super dotem haec tibi dona accedent,

    id. 26, 50, 12; 2, 51, 2:

    super solitos honores,

    id. 2, 31, 3:

    super vota fluere,

    beyond all wishes, Tac. H. 3, 48:

    super obscena dicta et petulans jurgium,

    Phaedr. 3, 11, 2:

    dare savia super savia,

    kisses upon kisses, Plaut. Ps. 4, 1, 38:

    alii super alios trucidentur,

    Liv. 1, 50, 6:

    vulnus super vulnus,

    id. 22, 54, 9:

    ut habitationes super pretium libertatis praestarentur,

    Dig. 18, 6, 19.—Esp. freq.: super omnia, above all, before all (in Plin. the elder, super omnia and super omnes always at the beginning of the phrase; v. Sillig ad Plin. 33, 3, 19, § 62):

    talia carminibus celebrant: super omnia Caci Speluncam adiciunt,

    Verg. A. 8, 303:

    aetas et forma et super omnia Romanum nomen,

    Liv. 31, 18, 3; Plin. 36, 15, 24, § 118; Quint. 12, 9, 12; Ov. M. 6, 526; 8, 677; so,

    tu super omnes beatus,

    Plin. Ep. 7, 13, 2; Suet. Vit. 13; Quint. 12, 5, 5.—
    c.
    Hence, transf., in gen., for plus quam, amplius quam, more than (late Lat.):

    qui amat filium aut filiam super me,

    Vulg. Matt. 10, 37; cf.:

    dulciora sunt super mel et favum,

    id. Psa. 18, 11.—
    B.
    With abl.
    1.
    Lit., of place or situation (rare and mostly poet.):

    regulae, quae lateres, qui super musculo struantur, contineant,

    Caes. B. C. 2, 10:

    ensis cui super Cervice pendet,

    Hor. C. 3, 1, 17:

    ligna super foco Large reponens,

    id. ib. 1, 9, 5:

    parumne campis atque Neptuno super Fusum est Latini sanguinis,

    id. Epod. 7, 3:

    super Pindo,

    id. C. 1, 12, 6:

    requiescere Fronde super viridi,

    Verg. E. 1, 81. —
    2.
    Transf.
    a.
    Of time (cf. supra, A. 2. a.), during, in:

    nocte super mediā,

    Verg. A. 9, 61; cf.:

    Centaurea cum Lapithis rixa super mero Debellata,

    Hor. C. 1, 18, 8.—
    b.
    For the usual de, to indicate respect, reference, upon, about, concerning, respecting (freq. in the ante-class. and after the Aug. period; in Cic. only a few times in his letters; not in Cæs.): nemo antea fecit super tali re cum hoc magistratu utique rem, Cato ap. Fest. s. v. superescit, p. 305 Müll.; so Pac. ib.; Plaut. Am. prol. 58; id. Most. 3, 2, 39:

    hac super re scribam ad te Rhegio,

    Cic. Att. 16, 6, 1:

    sed hac super re nimis (sc. dixi),

    id. ib. 10, 8, 10:

    litteras super tantā re exspectare,

    Liv. 26, 15, 5:

    cura super tali re principum laudata est,

    id. 40, 46, 15:

    multus eā super re rumor,

    Tac. A. 11, 23:

    quid nuntias super anu?

    Plaut. Cist. 4, 1, 8:

    super Euclionis filia,

    id. Aul. 4, 7, 2:

    super ancillā,

    id. Cas. 2, 3, 36:

    super amicā,

    id. Bacch. 2, 3, 133; 3, 6, 33; 4, 2, 25:

    quid agendum nobis sit super legatione votivā,

    Cic. Att. 14, 22, 2:

    super tali causā missi,

    Nep. Paus. 4:

    legare super familia pecuniave sua,

    Auct. Her. 1, 13, 23:

    super tali causā,

    Nep. Paus. 4, 1:

    multa super Priamo rogitans, super Hectore multa,

    Verg. A. 1, 750; 4, 233:

    super arvorum cultu,

    id. G. 4, 559:

    mitte civiles super Urbe curas,

    Hor. C. 3, 8, 17:

    publicus ludus super impetrato Augusti reditu,

    id. ib. 4, 2, 42:

    decreta super jugandis Feminis,

    id. C. S. 18:

    consultant bello super,

    Sil. 2, 271; 5, 615:

    ne super tali scelere suspectum sese haberet,

    Sall. J. 71, 5:

    super adimendā vitā,

    Amm. 14, 7, 12.—
    c.
    Over and above, besides, beyond (very rare):

    modus agri... hortus... fons... Et paulum silvae super his,

    Hor. S. 2, 6, 3:

    excogitatum est super his, ut, etc.,

    Amm. 14, 1, 6; Sil. 1, 60.
    ► In composition, super denotes,
    1.
    Above, over, of place: supercerno, supercresco, superdo, superemineo, superemorior, superferc, superfluo, superfugio, superfundo, supergredior, superjacio, superimpono, superincumbo, superinduco, supernato, superpono, supersedeo, supersterno, supersto, supervehor, supervenio, etc.—
    2.
    Less freq., over and above, besides, in addition: superaddo, superbibo, supersum, superstes, superfio.

    Lewis & Short latin dictionary > super

См. также в других словарях:

  • šaučius — ךaũčius sm. (2) NdŽ, KŽ, LD156(Ukm), Rt, Lk, Krž, Mlt, Ml, Km, Slk, Dsn; RtŽ, Š žr. šiaučius 1: Šaũčius siuvo čebatus Strn. Vyras buvo šaũčius, iš to ir gyvenom Jž. Šaũčium mokias OZ55. Atkviečia šaũčių, ir apsiuva šeimynai Ds. Šaučiù… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • blessé — Blessé, m. acut. Signifie gasté par entameure de coup, Saucius, et vient de ce verbe Grec {{t=g}}blaptô,{{/t}} qui est de plus large signification que n est Saucio aupres des Latins, car il comprend aussi les blesseures de coups, orbes et de… …   Thresor de la langue françoyse

  • Laocoön — (Λαοκόων [laok ooːn] , usual English pronunciation [leɪ ɒkəʊɒn] ), the son of Acoetes [ Laocoon, son of Acoetes, brother of Anchises, and priest of Apollo... (Hyginus, Fabula 135.] was a Trojan priest of Poseidon, [According to Virgil: Laocoon,… …   Wikipedia

  • Cryptocephalus — vittatus Scientific classification Kingdom: Animalia …   Wikipedia

  • Laocoon — Pour les articles homonymes, voir Laocoon (homonymie). Groupe du Laocoon, œuvre des Rhodiens Agésandre, Athénod …   Wikipédia en Français

  • Jorge Manrique — Retrato de Jorge Manrique por Juan de Borgoña,[1] poeta y soldado que militó en el bando de Isabel la Católica. Jorge Manrique (Paredes de Nava, Palencia o Segura de la Sierra, Jaén, ¿1440 …   Wikipedia Español

  • Cryptocephalus — Cryptocephalus …   Wikipédia en Français

  • Pogonomyrmex — Pogonomyrmex …   Wikipédia en Français

  • Plegaderus — caesus Научная классификация …   Википедия

  • Список видов златок рода Agrilus — Приложение к статье Agrilus В роде Agrilus около 3000 видов. Список видов Agrilus abantiades Descarpentries Villiers, 1963 Agrilus abditus Horn, 1891 Agrilus abdominalis Saunders, 1874 Agrilus abductus Horn, 1891 Agrilus abeillei (Théry, 1905)… …   Википедия

  • AEMON — vir, cuius meminit Ovid. in Ibin hoc versu. Nec tibi si quid amas felicius Aemone cedat. Hic cum Rhodopen filiam turpiter amaret, in montem obduruit una cum ea, Diis talem infamiam vindicantibus Domit. Calacrinus. Egnatius vero ex Euripide… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»