-
1 sapor
săpor, ōris, m. [sapio, I.].I.Lit., a taste, relish, flavor, savor (objectively of the taste inherent in a thing; whereas gustatus is used subjectively, of the taste experienced by him who eats or drinks;B.class.),
Lucr. 2, 679; cf.: si quem forte inveneritis, qui aspernetur oculis pulchritudinem rerum, non odore ullo, non tactu, non sapore capiatur, excludat auribus omnem suavitatem, Cic. Cael. 17, 42:ut mel, suo proprio genere saporis, dulce esse sentitur,
id. Fin. 3, 10, 34:in os salsi venit umor saepe saporis,
Lucr. 4, 222; 2, 401:asper in ore sapor (amelli),
Verg. G. 4, 277:tardus,
id. ib. 2, 126:asper maris,
Plin. 2, 100, 104, § 222:vini,
id. 24, 9, 38, § 60:asperrimus,
id. 14, 2, 4, § 22:dulcis,
Hor. C. 3, 1, 19:odoratus et jucundus,
Plin. 26, 8, 50, § 83:austerus,
id. 25, 5, 20, § 45:tristi poma sapore,
Ov. Tr. 4, 6, 12.—In plur., Lucr. 2, 430; 2, 504; Hor. S. 2, 4, 36; Plin. 11, 37, 65, § 174; 8, 51, 77, § 209; 15, 27, 32, § 106 al.—Transf. ( poet. or in post-Aug. prose).1.Subjectively for gustatus, a sense of taste, a taste which a person has of any thing:2.an poterunt oculos aures reprehendere? an aures Tactus? an hunc porro tactum sapor arguet oris?... Seorsus sapor oris habet vim,
Lucr. 4, 487 sq.:aliis aliud taetrius esset orisque sapori,
id. 2, 511.—Concr. (mostly in the plur.), that which tastes good, a dainty, delicacy, Tib. 1, 7, 35; Verg. G. 4, 62; Plin. 9, 17, 29, § 63; 12, 1, 2, § 4.—In sing.:3. II.et tunsum gallae admiscere saporem,
i.e. juice, Verg. G. 4, 267.—Trop.1.Of style:2.vernaculus,
i.e. taste, elegance, Cic. Brut. 46, 172; Arn. 3, p. 108:Atticus,
Quint. 12, 10, 75; cf. id. 6, 4, 107:sermo non publici saporis,
of uncommon elegance, Petr. 3, 1.—Of conduct:homo sine sapore,
without refinement, Cic. post Red. in Sen. 6, 14. -
2 sapor
sapor sapor, oris m вкус -
3 sapor
sapor [ˊseɪpə] nвкус -
4 sapor
sapor, ōris, m. (sapio), I) der Geschmack, A) der Geschmack als Beschaffenheit einer Sache, 1) eig. u. bildl.: a) eig.: amarus, dulcis, Plin.: qui non sapore capiatur, Cic.: poma sapore tristi, Ov.: Plur., veteraria per sapores aetatesque disponere, Sen. nat. qu. 4, 13, 3. – b) bildl., die feine Redeweise, der feine Ton, vernaculus, Cic. Brut. 172: Atticus, Quint. 12, 10, 75; vgl. 6, 4, 107. – 2) meton. = die Leckerei, der Leckerbissen, sapores annui, Plin.: acervatio saporum, Plin.: gallae admiscere saporem, Verg.: saporibus palatum suum delectare, Sen. – 3) übtr., der Geruch, gravitas saporis, Plin. 32, 117. – meton., sapores, Wohlgerüche, Verg. georg. 4, 62. – B) der Geschmack, den ein Mensch von etwas hat, a) eig.: oris, Lucr. 2, 511. – b) bildl., der feine Ton in Benehmen u. Rede, homo sine sapore, Cic. post red. in sen. 14: sermonem habere non publici saporis, besser sprechen als gewöhnliche Leute, Petron. 3, 1. – II) der Sinn, quinque genera saporum sunt, visus auditus odoratus tactus gustus, Schol. Bern. Verg. georg. 2, 246.
-
5 sapor
Sapor, saporis. Plin. Le goust, Saveur.\Acidulo sapore iucunda pyra. Plin. Qui ont le goust suret, ou aigret.\Ferruginei saporis aqua. Plin. Qui sent le fer.\Imbuere sapore. Quintil. Abbruver un vaisseau de quelque goust. -
6 sapor
sapor, ōris, m. (sapio), I) der Geschmack, A) der Geschmack als Beschaffenheit einer Sache, 1) eig. u. bildl.: a) eig.: amarus, dulcis, Plin.: qui non sapore capiatur, Cic.: poma sapore tristi, Ov.: Plur., veteraria per sapores aetatesque disponere, Sen. nat. qu. 4, 13, 3. – b) bildl., die feine Redeweise, der feine Ton, vernaculus, Cic. Brut. 172: Atticus, Quint. 12, 10, 75; vgl. 6, 4, 107. – 2) meton. = die Leckerei, der Leckerbissen, sapores annui, Plin.: acervatio saporum, Plin.: gallae admiscere saporem, Verg.: saporibus palatum suum delectare, Sen. – 3) übtr., der Geruch, gravitas saporis, Plin. 32, 117. – meton., sapores, Wohlgerüche, Verg. georg. 4, 62. – B) der Geschmack, den ein Mensch von etwas hat, a) eig.: oris, Lucr. 2, 511. – b) bildl., der feine Ton in Benehmen u. Rede, homo sine sapore, Cic. post red. in sen. 14: sermonem habere non publici saporis, besser sprechen als gewöhnliche Leute, Petron. 3, 1. – II) der Sinn, quinque genera saporum sunt, visus auditus odoratus tactus gustus, Schol. Bern. Verg. georg. 2, 246. -
7 sapor
sapor ōris, m [SAP-], a taste, relish, flavor, savor (as a quality of things): non odore ullo, non sapore capi: ut mel, suo proprio genere saporis, dulce esse sentitur: tardus, V.: tristi poma sapore, O.: ratio saporum, H.— A dainty, delicacy: huc iussos adsperge sapores, V.: et tunsum gallae admiscere saporem, i. e. juice, V.—Fig., of style, taste, elegance: vernaculus.—Of conduct: homo sine sapore, without refinement.* * *taste, flavor; sense of taste -
8 sapor
-
9 sapor
-
10 sapor
{'seipə}
n книж. вкус, аромат, мирис* * *{'seipъ} n книж. вкус; аромат, мирис.* * *n книж. вкус, аромат, мирис* * *sapor[´seipə] n рядко вкус; аромат. -
11 sapor·o
физиол. вкусовое ощущение, вкус (сладкий, кислый, солёный или горький); прим. значение данного слова приводится согласно NPIV; в PIV данное слово имеет значение «привкус, вкус» \sapor{}{·}o{}{·}i vn воздействовать на вкусовые органы, иметь вкус (сладкий, кислый, солёный или горький). -
12 sapor
-
13 SAPOR
[N]SAPOR (-ORIS) (M)MUSA (-AE) (F) -
14 sapor
[ˈseɪpə]sapor вкус -
15 sapor
-
16 sapor
ōris m. [ sapio ]1) вкус (s. amarus PM; s. pomorum O)2) тонкое обращение, хороший тон, развитой вкус, такт (s. vernaculus C; homo sine sapore C)3) лакомство, изысканное блюдо ( saporibus palātum suum delectare Sen)4) чувство вкуса, вкусовые ощущения (s. oris Lcr)5) pl. благовония ( aspergere sapores V) -
17 sapor
Общая лексика: вкус -
18 sapor
[`seɪpə]вкусАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > sapor
-
19 sapor
◙ n. טעם, תחושת טעם* * *◙ םעט תשוחת,םעט◄ -
20 sapør
-en, -erвоен. сапер
См. также в других словарях:
Sapor II — Sapor II. Sapor II (a veces llamado el Grande) fue gobernante del Imperio sasánida a partir del 309 a 379. Durante su largo reinado, el Imperio sasánida vivió su primera era de oro desde el reinado de Sapor I (241 272). Contenido … Wikipedia Español
Sapor — Sa por, n. [L. See {Savor}.] Power of affecting the organs of taste; savor; flavor; taste. [1913 Webster] There is some sapor in all aliments. Sir T. Browne. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Sapor I — (215 272), hijo de Ardashir I fue rey de Persia desde 241 hasta 272. La leyenda que le hace hijo de una princesa arsacida (Ziyanak Arhakuni) no es histórica. Ardashir I había reiniciado al final de su reinado, su particular guerra contra Roma.… … Enciclopedia Universal
Sapor [1] — Sapor (lat.), der Geschmack … Pierer's Universal-Lexikon
Sapor [2] — Sapor (Sapores), drei sassanidische Könige von Persien: 1) S. I., Sohn des Artaxerxes I. (IV.), regierte 241–271; 2) S. II., Sohn des Hormisdas Il., wurde 309 im Mutterleibe gekrönt; st. 380; 3) S. III., reg. 383–388; s.u. Persien S. 857 … Pierer's Universal-Lexikon
Sapor [1] — Sapor, pers. Stadt, s. Kaserun … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Sapor [2] — Sapor (Schâpûr, ursprünglich Schâhpuhr, »Königssohn«, im Abendland Sapores), Name mehrerer Könige von Persien aus dem Geschlecht der Sasaniden: 1) S. I., Sohn von Artaxerxes I., folgte diesem 241 n. Chr., eroberte in einem Kriege mit dem… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Sapor — Sapor, Perserkönige, s. Schâpûr … Kleines Konversations-Lexikon
Sapor — Sapor, Name von 3 sassanidischen Herrschern Persiens: S. I., 241–271 n. Chr., S. II., 309–380 n. Chr.; S. III., 383–388. Der bedeutendste ist S. II., gegen den Kaiser Julian blieb; war auch ein heftiger Christenverfolger … Herders Conversations-Lexikon
Sapor — Sapor, Name sassanidischer Könige, Schapur. … Universal-Lexikon
sapor — [sā′pər] n. [L < sapere, to taste: see SAP1] that quality in a substance which produces taste or flavor; savor saporific [sap΄ə rif′ik] adj. saporous [sā′pər əs, sap′ərəs] … English World dictionary