Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

samum

  • 41 Privatangelegenheit

    Privatangelegenheit, res privata od. domestica od. domestica et privata. – in Pr., rei privatae causā (z.B. Samum venire); utilitate privatā (im Privatinteresse, z.B. advenire).Privataudienz; z.B. jmdm. eine Pr. geben, ad secretum sermonem alqm sevocare: jmd. um eine Pr. bitten, petere ab alqo, ut sibi secreto cum eo agere liceat: eine Pr. erhalten, secretum nancisci; intra cubiculum audiri. Privatbesitzung, res privata (im allg.). – domus privata (Privathaus, w. vgl.). – ager privatus. agri privati (Privatländerei). – Privatbeutel, privatum alcis aerarium. – loculi peculiares alcis, auch bl. loculi alcis. – der Br. bes Kaisers, fiscus (Ggstz. aerarium, die Staatskasse): aus seinem Pr., de suo privato aerario (z.B. dare alci salarium); vgl. »aus eigenem Beutel« unter »Beutel«: in jmds. Pr. fließen, in alcis loculos converti.

    deutsch-lateinisches > Privatangelegenheit

  • 42 Privatgeschäft

    Privatgeschäft, negotium privatum. – res privata od. domestica od. domestica et privata (Privatangelegenheit). – in Privatgeschäften, [1892] Privatgeschäfte halber,* privati negotii causā (z.B. iter facere); rei privatae causā (z.B. Samum venire).

    deutsch-lateinisches > Privatgeschäft

  • 43 Privatinteresse

    Privatinteresse, utilitas privata od. domestica od. mea (Privatnutzen). – commodum privatum (Privatvorteil). – usus privatus (Privatnutzen). – utilitas od. utilitates rei familiaris meae (Privatnutzen in bezug auf mein Vermögen). – commodum meum (mein eigner Vorteil). – compendium privatum (Privatgewinn). – res privata od. res privatae (Privatangelegenheit od. – angelegenheiten). – res meae (meine Angelegenheiten). – privatae fortunae (der eigene Wohlstand). – privata consilia (Privatbestrebungen). – cupiditas mea (Selbstsucht). – im Pr., utilitate privatā (z.B. advenire); rei privatae causā (z.B. Samum venire): mehr auf das Pr. als auf das Staatsinteresse sehend, suarum rerum magis memor quam patriae: das Pr. hintansetzen, rei familiaris commoda neglegere: jeder hat (sucht) sein Pr., separatim sibi quisque consilium capit.

    deutsch-lateinisches > Privatinteresse

  • 44 Winterquartiere

    Winterquartiere, castra hiberna, auch bl. hiberna, ōrum,n. pl. (im allg.). – hibernacula, ōrum,n. pl. (Hütten, Baracken von festem Material mit Schindeln bedeckt). – in die W. legen, die W. beziehen lassen, in hibernis collocare (in den W. einquartieren); in hiberna deducere (in die W. führen): in hiberna dimittere (in die W. entlassen); per hiberna distribuere. in hiberna dividere (in die W. verteilen): wohin in die W. legen, wo die W. beziehen lassen, in alqo loco hiemandi causā collocare; in alqo loco hiematum copias dividere: die W. aller Legionen in das Gebiet der Belgier verlegen, omnium legionum hiberna in Belgis constituere: die W. nehmen, hiberna sumere: in die W. gehen, die W. beziehen, in hibernacula concedere: nach Samos in die W. ziehen, zu Samos die W. bezie hen, Samum in hiberna se recipere: in den W. liegen, in hibernis esse oder contineri; hibernare: wo in den W. liegen, in alqo loco in hibernis esse od. hibernare od. hiemare.

    deutsch-lateinisches > Winterquartiere

  • 45 самум

    n
    1) gener. Wüstenwind, Samum (ветер)
    2) geol. Wüstensturm

    Универсальный русско-немецкий словарь > самум

  • 46 simoom

    subst. \/sɪˈmuːm\/ eller simoon
    ( meteorologi) samum (het, tørr ørkenvind)

    English-Norwegian dictionary > simoom

  • 47 самум

    с. метео

    Dictionnaire technique russo-italien > самум

  • 48 samiel

    [saemjəl]
    noun
    samum (puščavski veter)

    English-Slovenian dictionary > samiel

  • 49 simoom, simoon

    [simú:m, -mú:n]
    noun
    samum (vroč, suh peščeni vihar v Sahari in arabskih puščavah)

    English-Slovenian dictionary > simoom, simoon

  • 50 exercitus

    1. exercitus, a, um, PAdi. (v. exerceo), I) erregt = kräftig, wirksam, drastisch (δραστικός), adiutoria exercitiora, Cael. Aur. de morb. chron. 1, 4, 99: vinum exercitioris paulo virtutis, ibid. 4, 3, 32. – II) eingeübt, geschult (s. Nipp. Tac. ann. 3, 67), tantis rebus, Tac.: militiā, bello, Tac.: ad cubituram magis sum exercita, Plaut. cist. fr. bei Non. 198, 26: Agrippina exercita ad omne flagitium patrui nuptiis, Tac. – v. Lebl., exercita eloquentia, Tac.: manus parvis exercita furtis, Claud.: trinitas agendis rebus exercitior facta, Tert. adv. Val. 18. – m. Infin., factus naturā et consuetudine exercitus velare odium fallacibus blanditiis, Tac. ann. 14, 56. – III) in Widerwärtigkeiten geübt, hart geprüft, 1) eig., v. Pers., Cic. u. Plin. ep. – 2) übtr., von Verhältnissen usw., voller Widerwärtigkeiten, -Prüfungen, prüfungsreich (oft verb. laboriosus et exercitus, d.i. voller Drangsale u. Prüfungen), Cic., Plin. pan. u.a.; vgl. Bremi Suet. Tib. 6, 1. – Compar. u. Superl. bei Paul. ex Fest. 81, 8.
    ————————
    2. exercitus, ūs, m. (exerceo), I) die Übung, A) eig., Plaut. rud. 296. – B) meton., das taktisch geübte Heer, Kriegsheer (im Plur. v. zwei Heeren od. v. einem Heere, das aus zwei od. mehreren Legionen od. Haufen besteht), fortissimorum militum exercitus, Cic.: ex. pedester, das Fußvolk, Nep.: terrestris, navalis, Liv.: ex. tiro, Liv.: ex. veteranus, Auct. b. Alex.: voluntarius (der Freiwilligen), Liv.: Gallorum mercennarius exercitus, Iustin.: hic urbanus, städtische (in der Stadt ausgehobene), Liv.: Pannonici exercitus (Legionen), Tac.: tot exercituum clades, Sall. fr. – exercitui praeesse, Sall.: exercitus ducere, Sall.: in legatione ducere exercitum, Cic.: alqm exercitui praeficere, Nep.: illum exercitibus praeponere, Iuven. – exercitum scribere, Sall. u. Liv., conscribere, Caes. u. Cic. (vgl. conscribo no. I, A, a): exercitum parare od. comparare, Cic.: exercitum comparare contra alqm, Cic.: exercitus ad rempublicam libertatemque defendendam comparare, Cic.: exercitum conficere, Cic., exercitum invictum ex paternis militibus conficere, Cic.: exercitum cogere, Caes.: exercitum repente conflare, Cic.: exercitum paucis diebus facere, Cic.: exercitum facere argento, Sall. fr.: exercitum accipere, Cic.: exercitus alere, Cic.: alcis exercitum stipendio frumentoque alere, Sall. fr.: exercitum alere contra alqm, Cic.: exercitum habere, Sall., exercitum nullum
    ————
    habere, Cic.: exercitum habere in Gallia oder apud Samum, Caes. u. Nep.: exercitum in unum locum cogere od. conducere od. contrahere, Hirt. b.G. u. Caes.: ab Allobrogibus in Segusiavos exercitum ducere, Caes.: exercitum ducere contra od. adversus, Cic. u. Nep.: exercitum castris continere, Caes.: exercitum ex hibernis movere, Curt.: promovere exercitum in Aetoliam, Iustin.: exercitum educere, Nep., ex castris educere, Caes., in aciem educere, Nep.: exercitum in Africam traducere, Caes.: exercitum exponere (ausschiffen), Caes.: alqm ad exercitum mittere, Nep.: alqm cum exercitu mittere, Nep.: cum exercitu in Hispaniam proficisci, Nep.: exercitum dimittere, Caes.: alqm ab exercitu dimittere, Auct. b. Afr. – bes. das Fußvolk, exercitus equitatusque, exercitus cum equitatu, Caes. u. Liv.: his omnibus diebus exercitum castris continuit, equestri proelio cotidie contendit, Caes. – dah. übtr., a) da das Heer ursprünglich aus den freien Bürgern allein bestand, für die Versammlung der Bürger, -des Volks in den Zenturiatkomitien, Comment. consul. b. Varro LL. 6, 88; vgl. Gell. 15, 27 extr. u. die Auslgg. zu Plaut. capt. 153. – b) poet., ein Heer = eine Menge, ein Schwarm, corvorum, Verg.: Phorci, Meergottheiten, Verg.: meretricum exercitus (neben exoletorum greges), Hieron. epist. 69, 3. – II) die Unruhe, Qual (aber mit Anspielung auf no. I, B, a), Plaut. capt. 155; cist. 58. – Nom.
    ————
    exercitum, Itala (Laud.) act. apost. 23, 10: Genet. exerciti, Acc. tr. 150 u. 311. Varro de vita P.R. 2. fr. 3 (bei Non. 485, 20). Corp. inscr. Lat. 6, 1450: Vokat., exercite caste, Commodian. instr. 2, 26, 1: Genet. Plur. exercitûm, Monum. Anc. 5, 40. Liv. 27, 7, 17 u. 28, 25, 6 H.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exercitus

  • 51 sam

    sam <- mmı> Samum m, Wüstenwind m

    Türkçe-Almanca sözlük > sam

  • 52 trāiciō (trāiic-) and trānsiciō

        trāiciō (trāiic-) and trānsiciō (trānsiic-), iēcī, iectus, ere    [trans + iacio], to throw across, cause to cross, cause to go across, put over, transfer, throw over, shoot across: neque ullum interim telum traiciebatur, Cs.: quae Concava traiecto cumba rudente vehat (te), O.: adreptum vexillum trans vallum hostium traiecit, L.: volucrem traiecto in fune columbam suspendit, V.: per ardentīs acervos celeri membra pede, O.—Of military or naval forces, to cause to cross, transport, ship across, lead over, ship over, transfer: equitatum, Cs.: omnibus ferme suis trans Rhodanum traiectis, L.: classem in Italiam, L.: eodem magnam partem fortunarum, N.: ut praedatum milites trans flumen per occasiones aliis atque aliis locis traicerent, L.: classis Punica in Sardiniam traiecta, L.: equitum magnam partem flumen traiecit, Cs.: si se Alpīs Antonius traiecerit: quos in Africam secum traiceret, L.: ad Achillam sese ex regiā, Cs.— To pass through, make a way through, break through: pars equitum mediam traiecit aciem, L.— To strike through, stab through, pierce, penetrate, transfix, transpierce: unum ex multitudine, Cs.: scorpione ab latere dextro traiectus, Cs.: cuspide serpentem, O.: ferro pectus, L.: cava tempora ferro, V.: terga sagitta, O.— To cross, pass, go over, cross over: ad Aethaliam insulam, L.: in Africam, L.: Samum, L.: Hiberos veteres traiecisse, Ta.: murum iaculo: traiecto amni, L.: ratibus Trebiam, L.: utribus amnem, Cu.: medium aetherio cursu axem, V.: postquam cernant Rhodanum traiectum, L.—Fig., to transfer, cause to pass: ex illius invidiā aliquid in te traicere: arbitrium litis in omnes, O.: in cor Traiecto lateris capitisve dolore, having thrown itself, H.— To overstep: fati litora, Pr.—In rhet., to transpose: verba.

    Latin-English dictionary > trāiciō (trāiic-) and trānsiciō

  • 53 simoom

    simoom [sıˈmuːm], simoon [sıˈmuːn] s Samum m (ein heißer Wüstenwind)

    English-german dictionary > simoom

  • 54 simoon

    simoom [sıˈmuːm], simoon [sıˈmuːn] s Samum m (ein heißer Wüstenwind)

    English-german dictionary > simoon

  • 55 simoom

    n. samum (ökenvind)

    English-Swedish dictionary > simoom

  • 56 simoon

    n. samum (ökenvind)

    English-Swedish dictionary > simoon

  • 57 számum

    (DE) Samum {r}; (EN) simoom; simoon

    Magyar-német-angol szótár > számum

  • 58 simún

    m
    meteor. samum

    Diccionario español-checo > simún

  • 59 самум

    Беларуска-расейскі слоўнік > самум

  • 60 Glutwind

    m -(e)s žarki vjetar, samum

    Deutsch-Kroatisch-Wörterbuch > Glutwind

См. также в других словарях:

  • Samum — ist: ein Sandsturm, siehe Samum (Wind) ein Rennpferd, siehe Samum (Pferd) eine Zigarettenmarke und fabrik (Wien) Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeichneter Begr …   Deutsch Wikipedia

  • Samum — (genauer Behd Samum [von dem arabischen Worte Samma, d.i. Giftbeibringen], Harrur, von den Arabern der Wüste Sambuli, von den Türken Samieli [Sam Yeli] genannt), ein von Mitte Juni bis in die zweite Hälfte des September im nordöstlichen Afrika,… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Samum — (bei den Persern Bahd Samum, bei den Arabern der Wüste Sambuli, bei den Türken Sâm jeli, Giftwind), ein dem westlichen Asien, hauptsächlich dem Steinigen Arabien, eigentümlicher Wind, der vorzüglich die Wüsten zwischen Basra, Bagdad, Haleb und… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Samum — Samum. Versengend sandte noch eben die Sonne ihre Strahlen aus der unbewölkten Höhe: da verfinstert sich plötzlich die Luft, Sandwolken wirbeln und kreiseln umher, gleich den Wogen des von Sturm gepeitschten Oceans; eilig werfen sich die… …   Damen Conversations Lexikon

  • Samûm — Samûm, Harrur, türk. Samjeli, der glühende Wüstensturm in Arabien, Syrien und dem nordwestl. Indien …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Samum — (Sambuli, Samieli, Harfur), Wind, der aus der Sahara im Sommer an den syr., arab. u. ostind. Küsten bisweilen weht u. alles organische Leben rasch tödtet. Vgl. Chamsin …   Herders Conversations-Lexikon

  • samum — sàmūm (sìmūn) m <G samúma> DEFINICIJA meteor. suh i topao pustinjski vjetar praćen pješčanim olujama; puše u sjevernoj Africi i Arabiji ETIMOLOGIJA arap …   Hrvatski jezični portal

  • Samum — Sa|mum 〈a. [ ′ ] m.6 od. 1; Meteor.〉 heißer, trockener Sandsturm in den Wüsten Vorderasiens u. Nordafrikas [<arab. samum; zu samm „Gift“] * * * Samum   [arabisch] der, s/ s und e, trockenheißer Wüstensturm in Nordafrika und Vorderasien,… …   Universal-Lexikon

  • Samum — Sa|mum [auch ... mu:m] der; s, Plur. s u. e <aus gleichbed. arab. samūm> ein heißer, Staub od. Sand mitführender Wüstenwind in Nordafrika u. Arabien …   Das große Fremdwörterbuch

  • samúm — a m (ȗ) meteor. močen suh, vroč veter, ki piha v puščavah severne Afrike in Arabije: samum dviga oblake peska …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • Samum — samumas statusas T sritis ekologija ir aplinkotyra apibrėžtis Karštas sausas gūsingas Šiaurės Afrikos ir Arabijos pusiasalio vėjas, dažnai su smėlio audra. Dažniausiai siaučia pavasarį ir vasarą. Užeina staiga, trunka neilgai. atitikmenys: angl.… …   Ekologijos terminų aiškinamasis žodynas

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»