Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

saltare

  • 1 saltare

    saltare
    saltare [sal'ta:re]
     verbo intransitivo essere o avere
     1 generalmente springen; saltare dalla finestra aus dem Fenster springen; saltare dal ponte von der Brücke springen; saltare al collo di qualcuno (per abbracciarlo) jemandem um den Hals fallen; (aggredire) jemandem an die Gurgel gehen; saltare fuori herausspringen; (esprimere) herausplatzen; (ritrovare) auftauchen; saltare agli occhi ins Auge springen; saltare in testa einfallen; saltare di palo in frasca vom Hundertsten ins Tausendste kommen
     2 (esplodere) explodieren; saltare in aria figurato in die Luft gehen
     II verbo transitivo avere
     1 (ostacolo) überspringen; saltare la corda Seil springen
     2  gastronomia sautieren, kurz braten
     3 figurato überspringen, auslassen; saltare il pasto eine Mahlzeit ausfallen lassen

    Dizionario italiano-tedesco > saltare

  • 2 saltare di palo in frasca

    saltare di palo in frasca
    figurato Gedankensprünge machen
    ————————
    saltare di palo in frasca
    figurato vom Hundertsten ins Tausendste kommen
    ————————
    saltare di palo in frasca
    vom Hundertsten ins Tausendste kommen

    Dizionario italiano-tedesco > saltare di palo in frasca

  • 3 saltare il pasto

    saltare il pasto
    eine Mahlzeit ausfallen lassen
    ————————
    saltare il pasto
  • 4 saltare in aria

    saltare in aria
    figurato in die Luft gehen
    ————————
    saltare in aria
  • 5 saltare agli occhi

    saltare agli occhi
  • 6 saltare al collo di qualcuno

    saltare al collo di qualcuno
    (per abbracciarlo) jemandem um den Hals fallen

    Dizionario italiano-tedesco > saltare al collo di qualcuno

  • 7 saltare dal ponte

    saltare dal ponte
  • 8 saltare dalla finestra

    saltare dalla finestra
  • 9 saltare fuori

    saltare fuori
  • 10 saltare il fosso

    saltare il fosso
    figurato sich dativo einen Ruck geben

    Dizionario italiano-tedesco > saltare il fosso

  • 11 saltare in testa

    saltare in testa
  • 12 saltare la corda

    saltare la corda
  • 13 saltare un ostacolo

    saltare un ostacolo
    anche figurato ein Hindernis überwinden

    Dizionario italiano-tedesco > saltare un ostacolo

  • 14 bruciarsi [oder farsi saltare] le cervella

    bruciarsi [oder farsi saltare] le cervella
    sich dativo eine Kugel durch den Kopf jagen

    Dizionario italiano-tedesco > bruciarsi [oder farsi saltare] le cervella

  • 15 salto

    salto, āvi, ātum, āre (Intens. v. salio, s. Macr. exc. Bob. 651, 16 K.), I) intr. tanzen (bei den Alten mit Gebärden), Cic. u.a.: saltare sublatis primoribus pedibus, auf den Hinterfüßen tanzen (v. einem Esel), Apul.: saltare in convivio nudum, Cic.: discere saltare, tanzen lernen, Cic.: saltare, non incedere videbatur, Amm.: impers., cantatur ac saltatur per omnes gentes, Quint. 2, 17, 10. – übtr., plectra gerens Erato saltat pede, carmine, vultu, Auson. edyll. 20, 6, p. 251 Schenkl: nunc acre comminantibus gestire pupulis et nonnumquam saltare solis oculis, Apul. met. 10, 32 (dazu Hildebr. S. 976, a): v. Redner, Hegesias saltat incīdens particulas, wird dadurch, daß er seine Sätze zerhackt, hüpfend, hopsend (im Ausdrucke), Cic. or. 266: u. v. der Rede, qualis (compositio) apud multos, et cotidie magis, lascivissimis syntonorum modis saltat, Quint. 9, 4, 142. – II) tr. etwas (mit Gebärden) tanzend ausdrücken, -aufführen, darstellen, pyrricham (saltationem), Suet.: puellam, Ov.: carmina, poëmata, mit Handbewegungen singen, Ov.: u. so odaria, Petron.: Cyclopa, Hor.: tragoediam, Suet.: im Passiv, illic assidue ficti saltantur amantes, Ov. rem. 755: saltatur Venus; saltatur et Magna Mater, Arnob. 4, 35: saltatur Iuppiter, Augustin. epist. 91, 5: plerique iactant cantari saltarique commentarios suos, in singendem Tone u. mit übertriebenen Handbewegungen vorgetragen werden, Tac. dial. 26: quae inter theatricos plausus cantantur atque saltantur, Augustin. de civ. dei 18, 10.

    lateinisch-deutsches > salto

  • 16 salto

    salto, āvi, ātum, āre (Intens. v. salio, s. Macr. exc. Bob. 651, 16 K.), I) intr. tanzen (bei den Alten mit Gebärden), Cic. u.a.: saltare sublatis primoribus pedibus, auf den Hinterfüßen tanzen (v. einem Esel), Apul.: saltare in convivio nudum, Cic.: discere saltare, tanzen lernen, Cic.: saltare, non incedere videbatur, Amm.: impers., cantatur ac saltatur per omnes gentes, Quint. 2, 17, 10. – übtr., plectra gerens Erato saltat pede, carmine, vultu, Auson. edyll. 20, 6, p. 251 Schenkl: nunc acre comminantibus gestire pupulis et nonnumquam saltare solis oculis, Apul. met. 10, 32 (dazu Hildebr. S. 976, a): v. Redner, Hegesias saltat incīdens particulas, wird dadurch, daß er seine Sätze zerhackt, hüpfend, hopsend (im Ausdrucke), Cic. or. 266: u. v. der Rede, qualis (compositio) apud multos, et cotidie magis, lascivissimis syntonorum modis saltat, Quint. 9, 4, 142. – II) tr. etwas (mit Gebärden) tanzend ausdrücken, -aufführen, darstellen, pyrricham (saltationem), Suet.: puellam, Ov.: carmina, poëmata, mit Handbewegungen singen, Ov.: u. so odaria, Petron.: Cyclopa, Hor.: tragoediam, Suet.: im Passiv, illic assidue ficti saltantur amantes, Ov. rem. 755: saltatur Venus; saltatur et Magna Mater, Arnob. 4, 35: saltatur Iuppiter, Augustin. epist. 91, 5: plerique iactant cantari saltarique commentarios suos, in singendem Tone u. mit übertriebe-
    ————
    nen Handbewegungen vorgetragen werden, Tac. dial. 26: quae inter theatricos plausus cantantur atque saltantur, Augustin. de civ. dei 18, 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > salto

  • 17 psallo

    psallo, psallī, ere (ψάλλω), I) auf einem Saiteninstrumente-, insbes. auf der Zither spielen, mit und ohne Gesangsbegleitung, die Zither spielen, zur Zither singen, psallendi scientia, Aur. Vict.: psallere et saltare elegantius quam necesse est probae, Sall.: qui canerent voce et qui psallerent, Gell.: cantare et psallere iucunde, Suet.: psallere docta, zur Zither singen, Hor.: unpers., in caelo cantatur et psallitur, Arnob. 3, 21. – II) insbes., die Psalmen Davids singen, mit od. ohne Saiteninstrument, Eccl.: unpers., psallitur, Sidon. epist. 5, 14, 3. – / Cic. Cat. 2, 23 jetzt saltare et cantare.

    lateinisch-deutsches > psallo

  • 18 psallo

    psallo, psallī, ere (ψάλλω), I) auf einem Saiteninstrumente-, insbes. auf der Zither spielen, mit und ohne Gesangsbegleitung, die Zither spielen, zur Zither singen, psallendi scientia, Aur. Vict.: psallere et saltare elegantius quam necesse est probae, Sall.: qui canerent voce et qui psallerent, Gell.: cantare et psallere iucunde, Suet.: psallere docta, zur Zither singen, Hor.: unpers., in caelo cantatur et psallitur, Arnob. 3, 21. – II) insbes., die Psalmen Davids singen, mit od. ohne Saiteninstrument, Eccl.: unpers., psallitur, Sidon. epist. 5, 14, 3. – Cic. Cat. 2, 23 jetzt saltare et cantare.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > psallo

  • 19 belle

    bellē, Adv. m. Superl. (bellus), hübsch, allerliebst, niedlich, fein, angennehm, köstlich, I) im allg.: belle scribere, Cic.: belle dicere Cic.: belle negare, auf eine höfliche, feine Weise, Cic.: satis belle attendere alqm, Cic.: belle adhuc, insoweit geht es bis jetzt ganz gut, Cic.: belle cantare, saltare, Mart.: bellissime navigare, Cic.: alqd ferre fronte et vultu bellissime, ganz heiter Cic.: cum hoc fieri bellissime posset, ganz gut abgemacht werden konnte, Cic.: alqm belle tractare od. tangere, nett, Plaut.: i sane bella belle (hübsch), Plaut.: sequere istum bella belle (hübsch), Plaut. – bei Partic. u. Adi., praediola belle aedificata, Cic.: aqua non longe a villa belle sane fluens, Cic.: sumus ambo belle curiosi (hübsch neugierig), Cic.: belle corpulentus est, Hieron. – als Antwort: dices: Tu ergo haec quomodo fers? Belle mehercule et in eo me valde amo, Cic. – II, insbes.: A) als Beifallsruf = köstlich! euge tuum et belle, Pers. 1, 49; vgl. Cic. de or. 3, 101 quare bene et praeclare quamvis nobis saepe dicatur; belle et festive nimis saepe nolo. – B) vom Befinden: belle se habere u. bl. belle habere od. esse, sich wohl befinden, wohlauf sein, cum se Cicero meus belle habebit, Cic.: accepi ab Aegypta, Atticam plane belle se habere, Cic.: cum ego me non belle haberem, Cic. – Tullia nostra recte valet, Terentia minus belle habuit, sed certam scio iam convalluisse eam, Dolab. in Cic. ep. – de Attica pergratum mihi fecisti quod curasti, ut antea scirem recte esse, quam non belle fuisse, (unwohl gewesen sei), Cic. – C) als mediz. t. t.: belle facere, wohltun, gute Wirkung tun, Cato u. Scrib.

    lateinisch-deutsches > belle

  • 20 commode

    commodē, Adv. m. Compar. u. Superl. (commodus), nach dem rechten Maße, angemessen, der Sachlage entsprechend, zur Sache passend, gehörig, fertig, gewandt, geschickt, recht wohl, gut, trefflich, componere capillum, Plaut.: c. amictum esse, Plaut. fr.: c. valere, Plin. ep.: saltare, Nep.: multo commodius dicitur apud regem verba fecisse quam ii poterant, qui etc., Nep.: orationem Lysiae c. scriptam esse, gewandt, Cic.: c. facere, gute Wirkung haben (v. Heilmitteln), Cels.: ipse c. facio, quae praecipio, Col. – c. cogitare, Ter.: aliquid facete et c. dicere, treffend, schlagend, Cic.: u. so commode et breviter dictum, Cic.: multa c. et breviter dicta, Cic.: distribuetur tempore eo commodissime, cum etc., Cic.: in Tusculano commodius ero, werde ich mich behaglicher fühlen, Cic.: u. so esse commodissime istic, Cic. – mit a. Advv., tam c. orationes et historias et carmina legere, ut etc., Plin. ep.: res minus c. gerere, Cic.: minus c. audire, in nicht ganz gutem Rufe stehen, Cic.: satis c. laudare alqm, Cic.: his de rebus tantis non satis c. dicere posse, Cic.: satis scite et c. tempus capere ad alqm adeundi, Cic.: parum c. scribere, Plin. ep.: me praedia paterna parum c. tractant, Plin. ep.: ad lumbricos satis c. facit et santonica herba, Scrib. – Insbes.: a) gefällig, gewinnend, verbindlich, zuvorkommend (s. Lorenz Plaut. most. 840), bene et c. accipi, Plaut.: c. respondere, Plaut.: loqui lepide et commode, Plaut. (vgl. numquam commodius umquam erum audivi loqui, Ter.): facis c., quod etc., es ist mir eine erwünschte Gefälligkeit, daß du usw., Cic.: feceris igitur c. mihique gratum, si etc., Cic.: commodius fecissent, si etc., Cic. – b) bequem = ohne Schwierigkeit, ohne Störung, navigare, Cic.: commodius quam tu vivo, Hor.: transire vallem commodissime, Caes. – c) gelegen = zur gelegenen Zeit, exire, Titin. com. 64 (aber Plaut. trin. 400 jetzt commodum): c. de parte superiore descendere, Sisenn. fr. b. Charis. 196, 15. – / Statt commode cum wird Cic. Verr. 3, 61 u. Cic. ad Att. 2, 12, 2 jetzt richtig commodum cum (gerade als) gelesen.

    lateinisch-deutsches > commode

См. также в других словарях:

  • saltare — [lat. saltare, intens. di salire saltare ]. ■ v. intr. 1. a. (aus. avere ) [staccarsi di slancio da terra rimanendo per un attimo sospeso in aria, con tutti e due i piedi sollevati e ricadendo poi sullo stesso punto o a una certa distanza]… …   Enciclopedia Italiana

  • săltare — SĂLTÁRE, săltări, s.f. Acţiunea de a (se) sălta. – v. sălta. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  SĂLTÁRE s. 1. v. ridicare. 2. v. sărit. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  SĂLTÁRE s. v. ard …   Dicționar Român

  • saltare — sal·tà·re v.intr. e tr. FO 1a. v.intr. (avere) staccarsi di slancio da terra rimanendo per qualche istante sospeso in aria: saltare a piedi uniti, su un piede solo, come un grillo, saltare dalla gioia, dalla felicità: essere contentissimo 1b.… …   Dizionario italiano

  • saltare — {{hw}}{{saltare}}{{/hw}}A v. intr.  ( aus. avere  se si indica l azione in sé , essere  se si indica l azione con riferimento a un punto di partenza o di arrivo, e negli usi fig.) 1 Sollevarsi di slancio da terra rimanendo per un attimo con… …   Enciclopedia di italiano

  • saltare — A v. intr. 1. spiccare un salto, balzare, zompare (dial.) □ gettarsi, lanciarsi, slanciarsi, scagliarsi, precipitarsi, buttarsi 2. sussultare, sobbalzare, scattare, trasalire, trabalzare (raro) 3. (a cavallo, sul treno, ecc.) salire, montare… …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • SALTARE canticum — aut cantilenam, dictus est qui et cantat et saltatsimul, aut alio canente saltat. Unde saltatiuncula et cantilena apud Vopiscum Aureliano, c. 7. pro uno et eodem, quod aliter Ballisteum. In scena tamen cantare et saltare, diversarum artium et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • AD Manum saltare — χειρονομεῖν, Pantomimorum fuit, vide in bac voce …   Hofmann J. Lexicon universale

  • zìmbè — saltare, sobbalzare …   Dizionario Materano

  • sauter — [ sote ] v. <conjug. : 1> • v. 1180; lat. saltare « danser », de salire « sauter » I ♦ V. intr. 1 ♦ Quitter le sol, abandonner tout appui pendant un instant, par un ensemble de mouvements (⇒ saut); franchir un espace ou un obstacle de cette …   Encyclopédie Universelle

  • balzare — /bal tsare/ [lat. tardo balteare, der. di balteus ]. ■ v. intr. (aus. essere ) 1. a. [portarsi con un salto sopra qualcosa o qualcuno, detto propr. di un corpo elastico e, per estens., anche di persona, con le prep. su, a, o costruito con un avv …   Enciclopedia Italiana

  • SALTATIO — quanti fuerit a Veterib. aestimata, argumento multa sunt: id vero inprimis, quod ceremoniae nullae aut spectacula antiquiora fuêre, quibus Saltatio non adhiberetur. Est autem haec facultas quaedam, motibus ac gestibus corporis, certô artificiô,… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»