-
1 reformer
noun[political] reformer — Reformpolitiker, der/-politikerin, die
* * *noun (a person who wishes to bring about improvements: one of the reformers of our political system.) der/die Reformer(in)* * *re·form·er[rɪˈfɔ:məʳ, AM -ˈfɔ:rmɚ]* * *[rɪ'fɔːmə(r)]n (POL)Reformer m; (REL) Reformator m* * *reformer [rıˈfɔː(r)mə(r)] s1. (besonders kirchlicher) Reformator* * *noun[political] reformer — Reformpolitiker, der/-politikerin, die
* * *n.Reformer - m. -
2 established church
es·tab·lished 'church nStaatskirche f¿ Kultur?In England ist die Established Church - Staatskirche die Church of England oder Anglican Church - anglikanische Kirche. Sie entstand, als Henry VIII. 1532 mit der römisch-katholischen Kirche brach und sich selbst zum Oberhaupt der englischen Kirche erklärte. In ihrer Verfassung und in ihrer Liturgie kombiniert die anglikanische Kirche katholische und protestantische Elemente. In Schottland ist die Established Church die Church of Scotland, eine Presbyterian Church - presbiterianische Kirche, die im 16. Jh. von dem kalvinistischen Reformator John Knox stark beeinflusst wurde. Church elders - Älteste geben zusammen mit dem minister - Pfarrer auf Gemeindeebene die Richtung vor, und eine demokratisch organisierte General Assembly - Generalversammlung bestimmt den Kurs auf nationaler Ebene. In Irland und Wales gibt es keine Staatskirche. -
3 reformer
re·form·er [rɪʼfɔ:məʳ, Am -ʼfɔ:rmɚ] nReformer(in) m(f);
См. также в других словарях:
reformator — REFORMATÓR, OÁRE, reformatori, oare, adj., s.m. şi f. (Persoană) care reformează, care aduce reforme, care înnoieşte; propagator de reforme. – Din fr. réformateur, lat. reformator. Trimis de RACAI, 22.11.2003. Sursa: DEX 98 REFORMATÓR adj. v.… … Dicționar Român
refòrmātor — (reformȃtor) m onaj koji reformira, koji provodi reformu … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
reformator — refòrmātor (reformȃtor) m DEFINICIJA onaj koji reformira, koji provodi reformu; preobražavalac, preobrazitelj ETIMOLOGIJA vidi reforma … Hrvatski jezični portal
Reformātor — (lat.), der eine Reformation, besonders der Kirche, Bewirkende … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Reformator — Reformātor (lat.), wer eine Reformation (s.d.) bewirkt; reformatōrisch, umgestaltend, verbessernd … Kleines Konversations-Lexikon
reformator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. reformatororze; lm M. reformatororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba przeprowadzająca reformy, inicjator zmian na lepsze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oświeceniowi reformatorzy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Reformator — Der Begriff Reformator bedeutet in der Geschichtswissenschaft und Theologie eine Person der Kirchengeschichte, die bei der Gründung und Ausformung der evangelischen Kirchen während der Reformation mitwirkte. Die Verwendung ist an die… … Deutsch Wikipedia
Reformator — Re|for|ma|tor 〈m. 23〉 1. 〈i. e. S.〉 Begründer der Reformation, Luther, Zwingli, Calvin 2. 〈i. w. S.〉 = Reformer [<lat. reformator „Umgestalter, Erneuerer“; zu reformare; → reformieren] * * * Re|for|ma|tor, der; s, …oren [lat. reformator =… … Universal-Lexikon
Reformator — reformieren »verbessern, ‹geistig, sittlich› erneuern; neu gestalten«: Das Verb wurde im 15. Jh. wie entsprechend frz. réformer aus lat. re formare »umgestalten, umbilden, neu gestalten« entlehnt. Dies ist eine Bildung aus lat. re »zurück,… … Das Herkunftswörterbuch
Reformator — Re|for|ma|tor 〈m.; Gen.: s, Pl.: to|ren; Theol.〉 1. 〈i. e. S.〉 Begründer der Reformation (1) (Luther, Zwingli, Calvin) 2. 〈i. w. S.〉 = Reformer [Etym.: <lat. reformator »Umgestalter, Erneuerer«; → reformieren] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
Reformator — Re|for|ma|tor der; s, ...oren <aus lat. reformator »Umgestalter, Erneuerer«>: 1. Begründer der Reformation (Luther, Zwingli, Calvin u. a.). 2. Umgestalter, Erneuerer … Das große Fremdwörterbuch