Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

sēmēstris

  • 1 sēmēstris

        sēmēstris    see semenstris.
    * * *
    semestris, semestre ADJ
    half-yearly; of six months' duration

    Latin-English dictionary > sēmēstris

  • 2 semestris

    1.
    sēmestris, e, adj. [sex-mensis].
    I.
    Of six months, half-yearly, semi-annual: dies, nox, lasting six months (far in the north), Varr. R. R. 1, 2, 5:

    regnum,

    Cic. Att. 10, 8, 7:

    imperium,

    Caes. B. C. 1, 9:

    dux,

    Liv. 21, 43, 15:

    consulatus,

    Suet. Ner. 14:

    tribunatus (militaris),

    Plin. Ep. 4, 4, 2; hence also, aurum, the ring of the tribunes (worn for six months):

    semestri vatum digitos circumligat auro,

    Juv. 7, 89; cf.

    also, consilia,

    Suet. Aug. 35:

    spatium,

    Plin. 18, 29, 69, § 280:

    filius,

    six months old, id. 11, 51, 112, § 270; so,

    leones,

    id. 8, 16, 17, § 45; cf.

    vita,

    id. 8, 39, 60, § 141:

    aves, hirundines,

    id. 10, 25, 36, § 73.—
    II.
    Plur. subst.: sē-mestrĭa, ium, n., the semi-annual collection of imperial ordinances, Dig. 2, 14, 46; 18, 7, 10 fin.; 29, 2, 12.
    2.
    sēmestris, e, adj. [semi-mensis], semi-monthly:

    luna,

    i. e. the full moon, App. M. 11, p. 258, 29:

    species (lunae),

    Amm. 20, 3, 1; cf. semestrium.

    Lewis & Short latin dictionary > semestris

  • 3 sēmēnstris or sēmēstris

        sēmēnstris or sēmēstris e, adj.    [sex+mensis], half-yearly, semi-annual, lasting six months: regnum: imperium, Cs.: censura, L.: dux, L.: infans, six months old, L.: Semenstri vatum digitos circumligat auro, i. e. the ring of a military tribune, with a six months' commission, Iu.

    Latin-English dictionary > sēmēnstris or sēmēstris

  • 4 semestria

    1.
    sēmestris, e, adj. [sex-mensis].
    I.
    Of six months, half-yearly, semi-annual: dies, nox, lasting six months (far in the north), Varr. R. R. 1, 2, 5:

    regnum,

    Cic. Att. 10, 8, 7:

    imperium,

    Caes. B. C. 1, 9:

    dux,

    Liv. 21, 43, 15:

    consulatus,

    Suet. Ner. 14:

    tribunatus (militaris),

    Plin. Ep. 4, 4, 2; hence also, aurum, the ring of the tribunes (worn for six months):

    semestri vatum digitos circumligat auro,

    Juv. 7, 89; cf.

    also, consilia,

    Suet. Aug. 35:

    spatium,

    Plin. 18, 29, 69, § 280:

    filius,

    six months old, id. 11, 51, 112, § 270; so,

    leones,

    id. 8, 16, 17, § 45; cf.

    vita,

    id. 8, 39, 60, § 141:

    aves, hirundines,

    id. 10, 25, 36, § 73.—
    II.
    Plur. subst.: sē-mestrĭa, ium, n., the semi-annual collection of imperial ordinances, Dig. 2, 14, 46; 18, 7, 10 fin.; 29, 2, 12.
    2.
    sēmestris, e, adj. [semi-mensis], semi-monthly:

    luna,

    i. e. the full moon, App. M. 11, p. 258, 29:

    species (lunae),

    Amm. 20, 3, 1; cf. semestrium.

    Lewis & Short latin dictionary > semestria

  • 5 sē-

        sē-    in composition for sex, as in semestris.

    Latin-English dictionary > sē-

  • 6 infans

    in-fans ( infas, Momms. Inscr. R. N. 66; 5376; Inscr. Grut. 688, 2), fantis ( gen. plur. infantium, but infantum, Plin. Ep. 9, 20, 14), adj. [in-for], that cannot speak, without speech, mute, speechless (class.):

    seu rubra Canicula findet Infantes statuas,

    Hor. S. 2, 5, 40:

    filius Croesi,

    Gell. 5, 9, 1:

    scribit Herodotus, Croesi filium, cum infans esset, locutum,

    Cic. Div. 1, 53, 121.—
    II.
    Transf., not capable of speech, not eloquent:

    infantes et insipientes homines,

    Cic. Inv. 1, 3, 4.— Comp.: infantior, quam meus est mulio, Varr. ap. Non. 56, 11:

    omnino nihil accusatore Lentulo subscriptoribusque ejus infantius,

    Cic. Q. Fr. 3, 4 init.Sup.:

    ut timerem, si nihil dixissem, ne infantissimus existimarer,

    incapable of speaking, Cic. Clu. 18, 51; cf.:

    historia neque nimis infans, neque perfecte diserta,

    id. Brut. 26, 101.—
    B.
    Not yet able to speak, young, little, infant:

    infantes pueri,

    Cic. de Or. 2, 39, 162; cf. Varr. L. L. 6, § 64 Müll.:

    infantium puerorum incunabula,

    Cic. Rosc. Am. 53, 153:

    pupilla,

    id. Verr. 2, 1, 58, § 153:

    filius,

    id. Clu. 9, 27:

    filia,

    Suet. Ner. 35.—

    Of the young of the brute creation: pulli,

    Plin. 10, 33, 49, § 92:

    catuli,

    id. 29, 5, 32, § 100.— Of a plant, little:

    boletus,

    Plin. 22, 22, 46, § 93:

    ova,

    fresh, Ov. M. 4, 518.—
    III.
    Esp. as subst.: infans, fantis, com. gen.
    a.
    In gen., a young or little child, an infant, babe:

    natura movet infantem,

    Cic. Fin. 2, 11, 33:

    non mulieribus, non infantibus pepercerunt,

    Caes. B. G. 7, 28:

    parvi,

    Lucr. 1, 184:

    in Sabinis incertus infans natus, masculus an femina esset,

    Liv. 31, 12 med.:

    rusticus,

    Juv. 3, 176; 9, 60:

    crassus,

    id. 13, 163; 14, 168:

    infantem suam reportavit,

    Quint. 6, 1, 39:

    infantumque animae flentes,

    Verg. A. 6, 427:

    semestris,

    Liv. 21, 62:

    ab infante,

    from infancy, Col. 1, 8, 2; so,

    ab infantibus (of more than one),

    Cels. 7, 7, 15.—
    b.
    Esp., of the unborn child:

    infantem in utero matris Io triumphe clamasse,

    Liv. 24, 10 fin.
    B.
    Of or belonging to an infant, infantine:

    pectoraque absorbent avidis infantia linguis,

    Ov. F. 6, 145:

    infantia ossa,

    id. M. 4, 517:

    guttura,

    id. ib. 4, 229:

    tutus ut infanti vagiat ore puer,

    id. F. 4, 208:

    manus,

    id. H. 9, 86:

    umbrae,

    of departed infants, id. ib. 11, 119.—
    C.
    Childish, like a child. —Hence,
    1.
    Silly:

    illa Hortensiana omnia fuere infantia,

    Cic. Att. 10, 18, 1.—
    2.
    Speechless, not expressing itself in words:

    pudor,

    Hor. S. 1, 6, 57. —
    IV.
    For infandus, unutterable, unheard of (anteclass.): facinus, Att. ap. Non. 56, 12 (Trag. Fragm. v. 189 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > infans

  • 7 infas

    in-fans ( infas, Momms. Inscr. R. N. 66; 5376; Inscr. Grut. 688, 2), fantis ( gen. plur. infantium, but infantum, Plin. Ep. 9, 20, 14), adj. [in-for], that cannot speak, without speech, mute, speechless (class.):

    seu rubra Canicula findet Infantes statuas,

    Hor. S. 2, 5, 40:

    filius Croesi,

    Gell. 5, 9, 1:

    scribit Herodotus, Croesi filium, cum infans esset, locutum,

    Cic. Div. 1, 53, 121.—
    II.
    Transf., not capable of speech, not eloquent:

    infantes et insipientes homines,

    Cic. Inv. 1, 3, 4.— Comp.: infantior, quam meus est mulio, Varr. ap. Non. 56, 11:

    omnino nihil accusatore Lentulo subscriptoribusque ejus infantius,

    Cic. Q. Fr. 3, 4 init.Sup.:

    ut timerem, si nihil dixissem, ne infantissimus existimarer,

    incapable of speaking, Cic. Clu. 18, 51; cf.:

    historia neque nimis infans, neque perfecte diserta,

    id. Brut. 26, 101.—
    B.
    Not yet able to speak, young, little, infant:

    infantes pueri,

    Cic. de Or. 2, 39, 162; cf. Varr. L. L. 6, § 64 Müll.:

    infantium puerorum incunabula,

    Cic. Rosc. Am. 53, 153:

    pupilla,

    id. Verr. 2, 1, 58, § 153:

    filius,

    id. Clu. 9, 27:

    filia,

    Suet. Ner. 35.—

    Of the young of the brute creation: pulli,

    Plin. 10, 33, 49, § 92:

    catuli,

    id. 29, 5, 32, § 100.— Of a plant, little:

    boletus,

    Plin. 22, 22, 46, § 93:

    ova,

    fresh, Ov. M. 4, 518.—
    III.
    Esp. as subst.: infans, fantis, com. gen.
    a.
    In gen., a young or little child, an infant, babe:

    natura movet infantem,

    Cic. Fin. 2, 11, 33:

    non mulieribus, non infantibus pepercerunt,

    Caes. B. G. 7, 28:

    parvi,

    Lucr. 1, 184:

    in Sabinis incertus infans natus, masculus an femina esset,

    Liv. 31, 12 med.:

    rusticus,

    Juv. 3, 176; 9, 60:

    crassus,

    id. 13, 163; 14, 168:

    infantem suam reportavit,

    Quint. 6, 1, 39:

    infantumque animae flentes,

    Verg. A. 6, 427:

    semestris,

    Liv. 21, 62:

    ab infante,

    from infancy, Col. 1, 8, 2; so,

    ab infantibus (of more than one),

    Cels. 7, 7, 15.—
    b.
    Esp., of the unborn child:

    infantem in utero matris Io triumphe clamasse,

    Liv. 24, 10 fin.
    B.
    Of or belonging to an infant, infantine:

    pectoraque absorbent avidis infantia linguis,

    Ov. F. 6, 145:

    infantia ossa,

    id. M. 4, 517:

    guttura,

    id. ib. 4, 229:

    tutus ut infanti vagiat ore puer,

    id. F. 4, 208:

    manus,

    id. H. 9, 86:

    umbrae,

    of departed infants, id. ib. 11, 119.—
    C.
    Childish, like a child. —Hence,
    1.
    Silly:

    illa Hortensiana omnia fuere infantia,

    Cic. Att. 10, 18, 1.—
    2.
    Speechless, not expressing itself in words:

    pudor,

    Hor. S. 1, 6, 57. —
    IV.
    For infandus, unutterable, unheard of (anteclass.): facinus, Att. ap. Non. 56, 12 (Trag. Fragm. v. 189 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > infas

  • 8 se

    1.
    , pron. reflex., v. sui.
    2.
    ( sēd).
    1.
    Prep., v. sine init.
    2.
    Prep. insepar.
    a.
    For sine, without; e. g. securus (= sine curā).—
    b.
    Aside, by itself; as sepono, to lay aside.
    3.
    = semi, half; as selibra, semodius.—
    4.
    = sex; as semestris.

    Lewis & Short latin dictionary > se

  • 9 semi

    sēmi- (also, before vowels, merely sēm-, and before libra, mestris, from mensis, and modius, sē-), an inseparable particle [Sanscr. sāmi; Gr. hêmi-, hêmisus; cf. semis], half, demi-, semi-; as, semestris, semi-monthly; semesus, half-eaten; semideus, demigod, etc.; hence, also, for small, thin, light, etc.; as, semicinctium, semifunium, semipiscina, [p. 1665] semispatha, al.—Only a very few of these compounds are ante-Aug.; most of them, indeed, belong only to the post-class. per.

    Lewis & Short latin dictionary > semi

См. также в других словарях:

  • NOX Semestris — sub utroque polo, vide infra Polaris Stella …   Hofmann J. Lexicon universale

  • СЕМЕСТР — (лат. semestris шестимесячный, от sex шесть, и mensis мес.). Полугодие: в учебн. заведениях учебный год делится на два семестра. В торг.: шестимесячный срок. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. СЕМЕСТР… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • semestre — [ s(ə)mɛstr ] n. m. • fin XVIe; adj. « semestriel » mil. XVIe; lat. semestris, adj. 1 ♦ Première ou deuxième moitié d une année (civile ou scolaire); période de six mois consécutifs. Passer un semestre dans une faculté, à l étranger. Premier,… …   Encyclopédie Universelle

  • Semester — Halbjahr * * * Se|mes|ter [ze mɛstɐ], das; s, : a) Studienhalbjahr an einer Universität, Hochschule: er ist im dritten Semester; sie studiert Medizin im achten Semester. Zus.: Fachsemester, Freisemester, Sommersemester, Studiensemester,… …   Universal-Lexikon

  • semestru — SEMÉSTRU, semestre, s.n. Perioadă de şase luni consecutive; o jumătate de an. ♦ O jumătate din anul şcolar (universitar). – Din fr. semestre, lat. semestris. Trimis de ana zecheru, 03.04.2003. Sursa: DEX 98  SEMÉSTRU s. (înv.) şaselunie. (Un an… …   Dicționar Român

  • семестр — а; м. [от лат. semestris шестимесячный] Учебное полугодие в высших и средних специальных заведениях, завершающееся сдачей зачётов и экзаменов. Расписание на с. Сдать хвосты за первый с. Проболтался весь с. Весенний, осенний с. Третий, трудовой с …   Энциклопедический словарь

  • semestre — (Del lat. semestris.) ► sustantivo masculino 1 Período de seis meses: ■ el proyecto debe realizarse en un semestre. 2 ECONOMÍA Renta o sueldo que se paga o cobra al final de este período de tiempo: ■ no he cobrado este semestre. 3 PERIODISMO… …   Enciclopedia Universal

  • semester — 1827, from Ger. Semester, from L. semestris, in cursus semestris course of six months, from semestris of six months, from sex six + mensis month …   Etymology dictionary

  • Semester — Ein Semester (lat.: semestris ‚sechsmonatig, halbjährig‘ von sex ‚sechs‘ und mensis ‚monat‘[1]) ist eine seit dem 15. Jahrhundert gebräuchliche Bezeichnung für ein Studienhalbjahr an Universitäten bzw. Hochschulen oder Volkshochschulen (VHS).… …   Deutsch Wikipedia

  • DICTATOR — summus Magistratus, apud rom. A Consulibus, periclitante Rep. nominatus. Primus F. Lartius Flavus Consul, A. C. 256. qui seditionem sedaverat: Adiunxit sibi Spurium Cassium, Equitum Magistrum, qui iussa exsequeretur. Dignitas semestris tantum,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • semestre — Semestre, Qui est de six mois, Semestris: vt Consulatus semestris …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»