sączyć

См. также в других словарях:

• sączyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, sączyćczę, sączyćczy, sączyćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wolno wlewać jakiś płyn do czegoś, małymi kroplami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sączyć lekarstwo do buteleczki. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• sączyć — jad, truciznę zob. jad …   Słownik frazeologiczny

• sączyć — ndk VIb, sączyćczę, sączyćczysz, sącz, sączyćczył, sączyćczony 1. «pić powoli, po trochu; wysączać» Sączyć wino z kielicha. Sączyć napój przez słomkę. 2. «powoli, po trochu wlewać gdzieś jakiś płyn» Sączyć wino do kieliszków. 3. «wydzielać jakąś… …   Słownik języka polskiego

• sączyć jad — {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić, zwykle powoli, ściszonym głosem, słowa sprawiające dotkliwą przykrość odbiorcy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sączył mu jad do ucha. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• sączyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o cieczy: lać się, ciec powoli, nieznacznym strumieniem, kroplami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Woda ledwo się sączy z kranu. Wątły strumyczek sączył się na dnie rowu. Krew sączy się z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jad — Sączyć jad, truciznę «mówić słowa sprawiające komuś dotkliwą przykrość, zwykle powoli, przyciszonym głosem»: (...) mówiła coś tam do mnie, a właściwie sączyła jad, wyszedłem bez słowa (...). Roz tel 1997 …   Słownik frazeologiczny

• trucizna — Sączyć truciznę zob. jad …   Słownik frazeologiczny

• cedzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, cedzićdzę, cedzićdzi, cedź, cedzićdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przelewać ciecz przez coś działającego jak sito, by ją oczyścić lub oddzielić znajdujące się w niej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cedzić — ndk VIa, cedzę, cedzisz, cedź, cedził, cedzony 1. «przepuszczać płyn przez filtr, sito itp. w celu oczyszczenia go lub oddzielenia części stałych; filtrować» Cedzić mleko. Cedzić kluski. 2. «powoli, z przerwami pić lub przelewać coś; sączyć»… …   Słownik języka polskiego

• ciec — ndk Vc, cieknie, ciekł, rzad. XI, ciecze, cieką a. cieknąć ndk Vc, ciecnie, ciekł a. ciecnął, cieckła 1. «płynąć, spływać powoli, małymi strugami, kroplami; sączyć się» Strumyk cieknie po kamieniach. Woda cieknie z kranu. Łzy ciekną komuś z oczu …   Słownik języka polskiego

• filtrować — ndk IV, filtrowaćruję, filtrowaćrujesz, filtrowaćruj, filtrowaćował, filtrowaćowany «przepuszczać przez filtr; sączyć, przesączać» Filtrować powietrze, wodę …   Słownik języka polskiego