-
1 rzec
глаг.• заржать• ржать* * *rze|c\rzecknę/ycm. \rzeckę, \rzecknie, \rzecknij, \rzeckł, \rzecczony сов. книжн. произнести, промолвить, сказать;● prawdę \rzec (-kłszy) правду (по правде) сказать; правду (по правде) говоря; \rzec (by) można, \rzeckłby kto можно сказать; że tak \rzeckę так сказать
+ powiedzieć* * *rzeknę / уст. rzekę, rzeknie, rzeknij, rzekł, rzeczony сов. книжн.произнести́, промо́лвить, сказа́ть- prawdę rzekłszy
- rzec można
- rzec by można
- rzekłby kto
- można powiedzieć
- że tak rzekęSyn:
См. также в других словарях:
Evolution of the Polish language — Polish language Language overview · History · Dialects · Pronunciation … Wikipedia
chętny — Dawać chętne ucho; słuchać chętnym uchem «słuchać z zainteresowaniem»: (...) rzeknij mu, by Panu Bolesławowi, który chętnym uchem wszystkich rad jego słucha, przypomniał, co winien jest każdy władca chrześcijański (...) majestatowi cesarskiemu. T … Słownik frazeologiczny
rzec — dk Vc, rzeknę, rzekniesz, rzeknij, rzekł, rzeczony, rzeczeni, rzekłszy książk. «powiedzieć, odezwać się, przemówić» Rzec coś głośno, gniewnie, oschle. Rzec coś półgłosem, szeptem, z cicha. Wyszedł, nie rzekłszy słowa. ∆ Prawdę rzekłszy «zwrot… … Słownik języka polskiego
rzec — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVc, rzeknę, rzeknie, rzeknij, rzekł, rzekła, rzekli {{/stl 8}}{{stl 7}} w stylu książkowym: odezwać się, przemówić, zakomunikować coś, wypowiedzieć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzec coś dobitnie, lakonicznie, porywczo,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
