-
1 rzeczowy
прил.• важный• верный• вещевой• вещественный• действительный• дельный• значительный• истинный• настоящий• объективный• подлинный• предметный• реальный• существенный• сущий• фактический• фактичный* * *rzeczow|yЧ 1. вещественный, предметный;dowód \rzeczowy вещественное доказательство; katalog \rzeczowy предметный указатель;
2. дельный; деловой;\rzeczowyе pytanie дельный вопрос; \rzeczowy ton деловой тон
* * *1) веще́ственный, предме́тныйdowód rzeczowy — веще́ственное доказа́тельство
katalog rzeczowy — предме́тный указа́тель
2) де́льный; делово́йrzeczowe pytanie — де́льный вопро́с
rzeczowy ton — делово́й тон
-
2 rzeczowy filozof
дельно философOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rzeczowy filozof
-
3 rzeczowy głos
дельно голосOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rzeczowy głos
-
4 rzeczowy szuler
дельно шулерOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rzeczowy szuler
-
5 rzeczowy ton
дельно тонOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rzeczowy ton
-
6 dowód
сущ.• аргумент• аргументация• довод• доказательство• показание• рассуждение• свидетельство• утверждение* * *1) (dokument) документ, удостоверение личности, паспорт2) (potwierdzenie) доказательство, свидетельство3) mat. dowód доказательствоargument, racja довод* * *dow|ód♂, Р. \dowódodu 1. доказательство ň; довод;\dowód pośredni косвенное доказательство; \dowód rzeczowy юр. вещественное доказательство; obalić (zbić) \dowód опровергнуть доказательство; stanowić \dowód, być \dowódodem, służyć za \dowód быть (служить) доказательством; na \dowód (w \dowód) uznania в знак признательности;
2. документ;\dowód osobisty (tożsamości) паспорт, удостоверение личности
* * *м, P dowodu1) доказа́тельство n; до́водdowód pośredni — ко́свенное доказа́тельство
dowód rzeczowy — юр. веще́ственное доказа́тельство
stanowić dowód, być dowodem, służyć za dowód — быть (служи́ть) доказа́тельством
2) докуме́нтdowód osobisty (tożsamości) — па́спорт, удостовере́ние ли́чности
-
7 indeks
сущ.• ведомость• индекс• каталог• перечень• показатель• список• указатель• экспонент* * *1) (studencki) зачётная книжка, разг. зачётка2) indeks (pozostałe znaczenia) индекс (другие значения)3) indeks (wykaz) индекс, указательkod (pocztowy) индекс (почтовый)* * *♂, Р. \indeksu 1. индекс; указатель;\indeks rzeczowy предметный указатель;
2. (studencki) зачётная книжка;● umieścić książkę na \indeksie запретить книгу; być (znajdować się) na \indeksie попасть в чёрный список
* * *м, Р indeksu1) и́ндекс; указа́тельindeks rzeczowy — предме́тный указа́тель
2) ( studencki) зачётная кни́жка•- być na indeksie
- znajdować się na indeksie -
8 konkretny
прил.• конкретный* * *konkretn|y\konkretnyi конкретный+rzeczywisty, realny, rzeczowy
* * *конкре́тныйSyn: -
9 skorowidz
сущ.• индекс• перечень• показатель• указатель• экспонент* * *♂ 1. указатель;\skorowidz rzeczowy предметный указатель;
2. (notes, brulion) алфавитная записная книжка+1. indeks
* * *м1) указа́тельskorowidz rzeczowy — предме́тный указа́тель
2) (notes, brulion) алфави́тная записна́я кни́жкаSyn:indeks 1) -
10 dzielny
прил.• бесстрашный• бравый• доблестный• дородный• дюжий• здоровый• крепкий• могущественный• молодецкий• мощный• мужественный• отважный• сильный• смелый• храбрый• энергичный• ядреный* * *мужественный, храбрыйrzeczowy, rozsądny дельный* * *dzieln|y\dzielnyi, \dzielnyiejszy храбрый, мужественный+waleczny, mężny
* * *dzielni, dzielniejszyхра́брый, му́жественныйSyn:
См. также в других словарях:
rzeczowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rzeczowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się do rzeczy, przedmiotów (a nie osób) {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszający istotę… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzeczowy — rzeczowywi 1. «dotyczący rzeczy, przedmiotów (nie osób)» ∆ Dary, nagrody rzeczowe «dary, nagrody w naturze, nie pieniężne» ∆ jęz. Forma rzeczowa «w gramatyce języka polskiego: forma liczby mnogiej, używana przy wszystkich kategoriach rzeczowników … Słownik języka polskiego
rodzaj — m I, D. u; lm M. e, D. ów a. rodzajai 1. «gatunek czegoś, odmiana, typ, jakość» Rodzaj materiału. Rodzaj obuwia. Rodzaj instrumentów muzycznych. Rodzaj gleby. Nie lubiła tego rodzaju uwag. W czasie choroby wymaga specjalnego rodzaju odżywienia … Słownik języka polskiego
argument — m IV, D. u, Ms. argumentncie; lm M. y 1. «wypowiedź potwierdzająca lub obalająca sąd o czymś; dowód, motyw, racja» Niezbity, przekonywający, rzeczowy argument. Decydujące, rozstrzygające argumenty. Argumenty pro i kontra. Argumenty przeciw czemuś … Słownik języka polskiego
dowód — m IV, D. dowódwodu, Ms. dowódwodzie; lm M. dowódwody 1. «okoliczność, rzecz dowodząca czegoś, przemawiająca za czymś, świadcząca o czymś, wskazująca na coś; oznaka czegoś, potwierdzenie, uzasadnienie, świadectwo» Dowód wdzięczności, zaufania,… … Słownik języka polskiego
indeks — m IV, D. u, Ms. indekssie; lm M. y 1. «alfabetyczny spis tematów, terminów naukowych, nazwisk, miejscowości itp. omawianych, poruszanych lub przytoczonych w danym dziele, umieszczony zwykle na końcu tego dzieła, z podaniem stron, na których każdą … Słownik języka polskiego
interlokutor — m IV, DB. a, Ms. interlokutororze; lm M. interlokutororzy, DB. ów «osoba rozmawiająca z kimś; rozmówca» Interesujący, rzeczowy interlokutor. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
katalog — m III, D. u, N. kataloggiem; lm M. i «spis przedmiotów należących do jakiegoś zbioru, najczęściej książek, ułożony w określonym porządku» Katalog biblioteczny, wydawniczy. Katalogi firmowe. Katalog dzieł sztuki. Katalog wystawy. Szukać w katalogu … Słownik języka polskiego
przedmiotowy — 1. «dotyczący przedmiotu lub przedmiotów, odnoszący się do rzeczy, wytworów produkcji» Nazwy przedmiotowe. Wyobrażenia przedmiotowe. ∆ Katalog przedmiotowy «rodzaj katalogu rzeczowego zawierającego spis dzieł, ułożonego alfabetycznie według… … Słownik języka polskiego
rzeczowo — przysłów. od rzeczowy w zn. 2 Mówić, zeznawać rzeczowo. Stwierdził coś rzeczowo … Słownik języka polskiego
rzeczowość — ż V, DCMs. rzeczowośćści, blm «rzeczowy sposób ujmowania czegoś, mówienia o czymś» Rzeczowość dyskusji, wypowiedzi. Rzeczowość informacji … Słownik języka polskiego
