-
1 śmieć
См. также в других словарях:
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
bagatela — ż I, DCMs. bagatelali; lm D. bagatelali 1. «rzecz bez znaczenia; drobiazg, drobnostka, błahostka (częściej z przeczeniem)» To nie bagatela taki wydatek. Dla mnie to bagatela. Poszło im o bagatelę. 2. ndm «wyraz często o zabarwieniu ironicznym,… … Słownik języka polskiego
brylant — m IV, D. u, Ms. brylantncie; lm M. y 1. «oszlifowany diament, szczególnie diament o specjalnym szlifie (zwanym szlifem brylantowym), nadającym mu silny blask» Dwukaratowy brylant. Pierścionek z brylantem. Klamra wysadzana brylantami. Coś błyszczy … Słownik języka polskiego
nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… … Słownik języka polskiego
iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… … Słownik frazeologiczny
ślepy — ślepi 1. «pozbawiony wzroku, nie mogący widzieć» Ślepe kocięta, szczenięta. Ślepy na jedno oko, na oba oczy. ∆ druk. Ślepy materiał (zecerski) → justunek ∆ ekon. Ślepy kosztorys «kosztorys stosowany przy przetargach, zawierający jedynie opis i… … Słownik języka polskiego
pusty — puści 1. «niczym nie napełniony, nic nie zawierający; przez nikogo nie zajęty, nie zaludniony; bezludny, opustoszały» Puste pudełka, szklanki. Pusty żołądek. Pusty dom, wagon. Ulice prawie puste. Puste miejsce. Pusty teren. ∆ muz. Pusta struna,… … Słownik języka polskiego
ostatni — 1. «znajdujący się na końcu; kończący jakiś cykl, szereg, jakąś serię itp.; taki, po którym nie będzie innego» Ostatni z rodu. Ostatni szereg. Ostatni seans. Ostatni pociąg. Ostatnie egzemplarze książki. ∆ praw. Ostatnia instancja «instancja… … Słownik języka polskiego
droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do … Słownik frazeologiczny
kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… … Słownik języka polskiego
pokrycie — n I 1. rzecz. od pokryć. 2. lm D. pokrycieyć «materiał, którym się coś pokrywa» Pokrycie ze skóry. Futro z wełnianym pokryciem. Adamaszkowe pokrycie kołdry. Zmienić pokrycie na meblach. 3. lm D. pokrycieyć «materiał tworzący zewnętrzną… … Słownik języka polskiego