-
1 rywalizacja
сущ.• борьба• конкурс• соперничество• соревнование• состязание• спор* * *♀ соперничество ň+rywalizowanie, współzawodnictwo
* * *жсопе́рничество nSyn:rywalizowanie, współzawodnictwo -
2 konkurencja
сущ.• конкуренция• конкурс• соревнование• состязание* * *1) (dyscyplina sportu) вид (спорта)2) konkurencja (zawody) соревнование3) przest. konkurencja (konkury) сватовство, ухаживание4) konkurencja (rywalizacja) конкуренция* * *konkurencj|a♀ 1. конкуренция;2. соревнования по определённому виду спорта;\konkurencjae narciarskie лыжные соревнования
* * *ж1) конкуре́нция2) соревнова́ния по определённому ви́ду спо́ртаkonkurencje narciarskie — лы́жные соревнова́ния
-
3 współzawodnictwo
сущ.• конкуренция• конкурс• соперничество• соревнование• состязание* * *ссоревнова́ние; сопе́рничествоwezwać do współzawodnictwa — вы́звать на соревнова́ние
Syn: -
4 współzawodnictwie
☼ соревнование; соперничество;wezwać do \współzawodnictwiea вызвать на соревнование
+ rywalizacja
См. также в других словарях:
rywalizacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. rywalizacjacji {{/stl 8}}{{stl 7}} dążenie do zwycięstwa, do zdobycia pierwszeństwa, osiągnięcia przewagi w konfrontacji z kimś, walka z kimś o korzyści, zyski, nagrodę; współzawodnictwo, rywalizowanie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rywalizacja — ż I, DCMs. rywalizacjacji; lm D. rywalizacjacji (rywalizacjacyj) «ubieganie się o pierwszeństwo, o zdobycie czegoś; współzawodnictwo» Szlachetna rywalizacja. Rywalizacja między mocarstwami. Rywalizacja w nauce … Słownik języka polskiego
konkurencja — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} współzawodnictwo, współubieganie się danych osób lub grup o zdobycie czegoś, o osiągnięcie określonego celu; rywalizacja : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
walka — 1. Walka o byt «brutalna rywalizacja o różne dobra»: (...) jego głos był za słaby, aby cokolwiek zmienić w kraju, gdzie nie ustawała walka o byt i przetrwanie wszelkimi sposobami. T. Kwiatkowski, Panopticum. 2. Walka o stołki «rywalizacja o… … Słownik frazeologiczny
konkurencja — ż I, DCMs. konkurencjacji; lm D. konkurencjacji (konkurencjacyj) 1. «rywalizacja, współzawodnictwo między poszczególnymi osobami lub grupami zainteresowanymi w osiągnięciu tego samego celu» Nieuczciwa konkurencja. Wytrzymać konkurencję. 2. pot.… … Słownik języka polskiego
wyścig — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rywalizacja sportowa, w której każdy z zawodników stara się pierwszy osiągnąć linię mety : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyścig kolarski, motocyklowy,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Schlesische Fußballauswahl — Autonome Woiwodschaft Schlesien Autonomiczne województwo śląskie Verband Schlesischer Fußballverband Trainer Antoni Piechniczek FIFA Code kein Kürzel, da kein Mitglied FIFA Rang kein Rang, da kein Mitglied … Deutsch Wikipedia
gra — 1. Czysta gra a) «gra zgodna z regułami»: Była to czysta gra (...) rywalizacja zespołowa w najlepszej formie. Roz bezp 1996. b) «postępowanie uczciwe, zgodne z zasadami»: Polityka nie jest czystą grą. Nie można jednocześnie być politykiem i sobą … Słownik frazeologiczny
wypaść — z gry, z obiegu itp. «przestać się liczyć w jakiejś grupie, dziedzinie, w której panuje rywalizacja, zwykle z powodu utraty znaczenia, pieniędzy itp.»: Rynek stał się niezwykle konkurencyjny, a klient coraz bardziej wymagający. Firmy, które tego… … Słownik frazeologiczny
wypadać — Wypaść z gry, z obiegu itp. «przestać się liczyć w jakiejś grupie, dziedzinie, w której panuje rywalizacja, zwykle z powodu utraty znaczenia, pieniędzy itp.»: Rynek stał się niezwykle konkurencyjny, a klient coraz bardziej wymagający. Firmy,… … Słownik frazeologiczny
cichy — cisi, cichszy 1. «mało słyszalny, niegłośny, niehałaśliwy» Cichy głos, śpiew, śmiech. Ciche dźwięki, kroki. przen. a) «nie zwracający na siebie uwagi otoczenia, skromny, małomówny, nieśmiały; skłonny do ustępstw, uległy, potulny, łagodny» Ciche,… … Słownik języka polskiego