-
1 rusticus
rūsticus, a, um (rus), zum Lande (Felde, Landgute) gehörig, ländlich, Land-, Feld- (Ggstz. urbanus), I) eig.: 1) adi.: a) v. Lebl., praedium, Cic.: vita, Cic. (vgl. rusticanus): res rusticae, Cic., od. res rustica, Colum., Landwirtschaft: hortus, Plin. ep.: vox, Cic.: sedulitas, Ov.: opus rusticum facere, Ter.: vocabulum, Gell.: Musa, carmina, Verg. – b) v. leb. Wesen, homo, der Landmann, Bauer, Cic.: colona, die Bäuerin, Ov.: mus, Landmaus (Ggstz. mus urbanus), Hor.: gallina, Haselhuhn, Scriptt. r. r.: numina, Ov. – ›sermonari‹ rusticius videtur, mehr der Bauernsprache angehörig, Gell. – 2) subst., rūsticus, ī, m., der Landmann, Bauer, Plur. rustici, Landleute, Bauern (Ggstz. urbani), Sing., Hor. u.a., verb. agricola et rusticus, Cic.: Plur., Plaut., Cic. u.a. – rusticus (Ackerbauer), Ggstz. agricola (Grundbesitzer), et rusticum laboris sui effetum agro suo propulset agricola? Ambros. in Luc. 8. § 4. – II) meton., nach ländlicher Weise, A) im guten Sinne, ländlich = einfach, schlicht, ungeschminkt, mores, Cic.: veritas, Mart.: simus hoc titulo rusticiore contenti, Sen. – B) im üblen Sinne, bäuerisch = tölpisch, unbeholfen, plump, ungeschliffen, roh, r. vox et agrestis, Cic.: querela, Ov.: carmen, Ov.: Musa, Verg.: non rusticus hospes, Ov.: homines rustici et agrestes, roh u. ungeschliffen, Cic.: rusticus es Corydon, Verg.: nec Venus oranti rustica Gradivo difficilisque fuit, nicht spröde und taub gegen usw., Ov. art. am. 2, 566. – subst., rūsticus, ī, m., der grobe Bauer, Bauernlümmel, Grobian, rūstica, ae, f., die grobe Bäuerin, Plaut., Ov. u.a.: Plur. rustici, bäuerische Menschen, Quint. 6, 2, 17.
-
2 rusticus
rūsticus, a, um (rus), zum Lande (Felde, Landgute) gehörig, ländlich, Land-, Feld- (Ggstz. urbanus), I) eig.: 1) adi.: a) v. Lebl., praedium, Cic.: vita, Cic. (vgl. rusticanus): res rusticae, Cic., od. res rustica, Colum., Landwirtschaft: hortus, Plin. ep.: vox, Cic.: sedulitas, Ov.: opus rusticum facere, Ter.: vocabulum, Gell.: Musa, carmina, Verg. – b) v. leb. Wesen, homo, der Landmann, Bauer, Cic.: colona, die Bäuerin, Ov.: mus, Landmaus (Ggstz. mus urbanus), Hor.: gallina, Haselhuhn, Scriptt. r. r.: numina, Ov. – ›sermonari‹ rusticius videtur, mehr der Bauernsprache angehörig, Gell. – 2) subst., rūsticus, ī, m., der Landmann, Bauer, Plur. rustici, Landleute, Bauern (Ggstz. urbani), Sing., Hor. u.a., verb. agricola et rusticus, Cic.: Plur., Plaut., Cic. u.a. – rusticus (Ackerbauer), Ggstz. agricola (Grundbesitzer), et rusticum laboris sui effetum agro suo propulset agricola? Ambros. in Luc. 8. § 4. – II) meton., nach ländlicher Weise, A) im guten Sinne, ländlich = einfach, schlicht, ungeschminkt, mores, Cic.: veritas, Mart.: simus hoc titulo rusticiore contenti, Sen. – B) im üblen Sinne, bäuerisch = tölpisch, unbeholfen, plump, ungeschliffen, roh, r. vox et agrestis, Cic.: querela, Ov.: carmen, Ov.: Musa, Verg.: non rusticus hospes, Ov.: homines rustici et agrestes, roh u. ungeschliffen, Cic.: rusticus es Corydon, Verg.: nec Venus————oranti rustica Gradivo difficilisque fuit, nicht spröde und taub gegen usw., Ov. art. am. 2, 566. – subst., rūsticus, ī, m., der grobe Bauer, Bauernlümmel, Grobian, rūstica, ae, f., die grobe Bäuerin, Plaut., Ov. u.a.: Plur. rustici, bäuerische Menschen, Quint. 6, 2, 17.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > rusticus
-
3 rusticus
rustĭcus, a, um, adj. [rus], of or belonging to the country, rural, rustic, country- (very freq. and class.; syn. agrestis; opp. urbanus).I.Lit.:B.vita,
Varr. R. R. 3, 1, 1; cf.:vita haec rustica, quam tu agrestem vocas,
Cic. Rosc. Am. 27, 75:duae vitae hominum, rustica et urbana,
id. ib. 17, 48:Romani (opp. urbani),
Varr. R. R. 2, praef. § 1; cf. plebes (opp. urbana), Col. praef. § 17;praedia,
Cic. Rosc. Am. 15, 42:hortus,
Plin. Ep. 2, 17, 15:instrumentum,
Phaedr. 4, 4, 24:opus,
Ter. Heaut. 1, 1, 90:res,
Cic. de Or. 1, 16, 69; 1, 58, 249;Col. praef. § 19 sq.: homo (with agricola),
Cic. Rosc. Am. 49, 143; id. N. D. 3, 5, 11:colona,
Ov. F. 2, 645; cf.Phidyle,
Hor. C. 3, 23, 2:mus (opp. urbanus),
id. S. 2, 6, 80; 115:gallinae,
heathcocks, Varr. R. R. 3, 9, 16; Col. 8, 2, 1 sq. (cf. infra, B. 2. b.):numina,
Ov. M. 1, 192:fistula,
id. ib. 8, 191:sedulitas,
id. F. 6, 534:regna,
id. H. 4, 132:opprobria versibus alternis,
Hor. Ep. 2, 1, 146:carcer,
Juv. 14, 24.—Substt.1.ru-stĭcus, i, m., a countryman, rustic, peasant; in plur.: rustici, country people, rustics:2.urbani fiunt rustici, etc.,
Plaut. Mere. 4, 3, 15 sq.:omnes urbani, rustici,
Cic. Fin. 2, 23, 77; cf. id. Or. 24, 81;semper occant prius quam sarriunt rustici,
Plaut. Capt. 3, 5, 5; id. Most. 5, 1, 28; Col. 2, 4, 8; 9, 10 et saep.—In sing., Ov. M. 2, 699; Hor. Epod. 2, 68; id. Ep. 1, 7, 83; 2, 2, 39; Vulg. Sap. 17, 16.—rustĭca, ae, f.a.A country girl, Ov. M. 5, 583.—b.(Sc. gallina.) A heath-cock, Mart. 13, 76 (cf. supra, A., and rusticulus, II. B.).—II.Transf., countrylike, rustic, simple, in a good or (more freq.) in a bad sense, i. e. plain, simple, provincial, rough, coarse, gross, awkward, clownish, etc. (in this sense not freq. till after the Aug. period;previously, as in Cic., agrestis was more used): rustica vox et agrestis quosdam delectat, etc.... neque solum rusticam asperitatem, sed etiam peregrinam insolentiam fugere discamus,
Cic. de Or. 3, 11, 42; 12, 44:pro bardā et pro rusticā haberi,
Plaut. Pers. 2, 1, 2:rusticus inlitteratusque litigator,
Quint. 2, 21, 16:manus (with indoctae),
id. 1, 11, 16; cf.with indoctus,
id. 12, 10, 53;with barbarus,
id. 2, 20, 6;(opp. disertus) 7, 1, 43: id vitium sermonis non barbarum esse, sed rusticum,
Gell. 13, 6, 2:Germana illuvies, rusticus, hircus, hara suis, etc.,
a lout, clown, Plaut. Most. 1, 1, 39 Lorenz ad loc.:rusticus es, Corydon,
Verg. E. 2, 56:quid coeptum, rustice, rumpis iter?
Ov. Am. 3, 6, 88:addidit obscenis convicia rustica dictis,
id. M. 14, 522: sive procax aliqua est;capior, quia rustica non est,
very prudish, id. Am. 2, 4, 13; cf. id. A. A. 1, 607:nec tamen est, quamvis agros amet illa feraces, Rustica,
id. Am. 3, 10, 18.—In a good sense:mores,
Cic. Rosc. Am. 27, 75:veritas,
Mart. 10, 72, 11. — Comp.:simus hoc titulo rusticiore contenti,
Sen. Ep. 88, 33.—Hence, adv.: ru-stĭcē (acc. to II.), in a countrified manner, clownishly, boorishly, awkwardly:loquinon aspere, non vaste, non rustice,
Cic. de Or. 3, 12, 45:urgere,
id. Off. 3, 9, 39:facere aliquid,
id. Att. 12, 36, 2:cum eo vitio loquentes rustice loqui dictitabant,
Gell. 13, 6, 2.— Comp.:rusticius toga defluit,
Hor. S. 1, 3, 31.— Sup. does not occur. -
4 rūsticus
rūsticus adj. [rus], of the country, rural, rustic, country-: vita haec rustica... iustitiae magistra est: instrumentum, Ph.: opus, T.: homo: colona, O.: mus (opp. urbanus), H.: regna, O.: Versibus alternis opprobria, H.: carcer, Iu.—As subst m., a countryman, rustic, peasant: omnes, urbani rustici, country folk: Rustice, fer opem, O.: ex nitido fit rusticus, H.—As subst f., a country girl: ego rustica, O.— Country-like, rustic, plain, simple, provincial, rough, coarse, gross, awkward, clownish: vox: Rusticus es, Corydon, V.: quid coeptum, rustice, rumpis iter? O.: convicia, O.: capior, quia rustica non est, very prudish, O.: mores, simple.* * *Irustica, rusticum ADJcountry, rural; plain, homely, rusticIIpeasant, farmer -
5 rusticus
rusticus rusticus, a, um сельский -
6 rusticus
rusticus rusticus, a, um деревенский -
7 rusticus
rusticus rusticus, a, um простой, деревенский -
8 rusticus
rusticus rusticus, i m крестьянин, земледелец -
9 rusticus
-
10 rusticus
-
11 rusticus
[st1]1 [-] rusticus, a, um: - [abcl][b]a - des champs, de la campagne, champêtre, rural; de labourage. - [abcl]b - naïf, simple, ordinaire. - [abcl]c - grossier, rude. - [abcl]d - gauche, lourdaud.[/b] - res rustica (res rusticae): l'agriculture. - rustica prandia (rusticae res): biens de campagne. - vita rustica: vie de la campagne. - rustica vox, Cic.: voix rude. - rusticus, i, m.: paysan, villageois; laboureur, cultivateur. [st1]2 [-] Rusticus, i, m.: Rusticus (surnom).* * *[st1]1 [-] rusticus, a, um: - [abcl][b]a - des champs, de la campagne, champêtre, rural; de labourage. - [abcl]b - naïf, simple, ordinaire. - [abcl]c - grossier, rude. - [abcl]d - gauche, lourdaud.[/b] - res rustica (res rusticae): l'agriculture. - rustica prandia (rusticae res): biens de campagne. - vita rustica: vie de la campagne. - rustica vox, Cic.: voix rude. - rusticus, i, m.: paysan, villageois; laboureur, cultivateur. [st1]2 [-] Rusticus, i, m.: Rusticus (surnom).* * *Rusticus, pe. cor. Substantiuum, Idem: vt Acer rusticus. Virg. Un paisan, homme de village, ou des champs, Un villageois.\Rusticus. Virgil. Rustique, Incivil, Sot, Un rustault et lourdault.\Rusticus, pen. cor. Adiectiuum. Cic. Rural, Rustique, Des champs.\Vita rustica et agrestis. Cic. Vie champestre. -
12 rusticus
I rūsticus, a, um [ rus ]1) деревенский, сельский, крестьянский (vita C; numen O)2) простой, незатейливый, бесхитростный ( mores C)3) неловкий, неуклюжий, грубый (homo C; r. et agrestis C)II rūsticus, ī m. [ rus ]1) крестьянин, земледелец Pl, C etc.2) грубый человек Q -
13 rusticus
-a/um adj Acampagne (de la rusticus), campagnard adj -
14 Rusticus
Христианство: Рустик (имя святого) -
15 rusticus
1) (adi.) деревенский, сельский, opus rust. (1. 99 pr. D. 32);familia rust. прот. urbana (1. 65 pr. D. 31. 1. 166 D. 50, 16. 1. 166 cit.): viae rust. прот. urbicae (1. 2 § 24 D. 43, 8);
praedium rust. прот. urbanum (см.);
servitutes praediorum rustic. (tit. D. 8, 3);
2) крестьянин (1. 30 § 1 D. 50, 16. 1. 4 C. 1, 55).servitutes rusticae (1. 1 § 1 D. 43, 19).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > rusticus
-
16 rusticus
rustic, rural / peasant. -
17 rusticus
I., i mкрестьянин, земледелецII., rustica, rusticum (m,f,n)сельский, земледельческий -
18 sub-rūsticus (surr-)
sub-rūsticus (surr-) adj., somewhat clownish, rather rustic: pudor. -
19 Atylotus rusticus
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Atylotus rusticus
-
20 Ceratophyllus rusticus
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Ceratophyllus rusticus
См. также в других словарях:
Rusticus — can refer to:Animals *The rusty crayfish ( Orconectes rusticus ). *The ground spider ( Urozelotes rusticus )People *Saint Rusticus of Narbonne *One of the martyred companions of Saint Dennis *Martyr of Verona. See Saint Firmus and Saint Rusticus… … Wikipedia
Rustĭcus — Rustĭcus, 1) Fabius, römischer Geschichtschreiber unter Claudius u. Nero, Freund des älteren Seneca; er schr. die Geschichte des Nero (verloren). 2) Arulenus R., freiheitsliebender Römer, welcher als Volkstribun 67 n. Chr. den Senatsbeschluß… … Pierer's Universal-Lexikon
Rusticus — est quasi Rind, nisi quod sibi cornua desint. – Frischbier2, 3176. Befindet sich in: Rundrauss von Wahrendorff s List und Lebensbeschreibung des schalkhaftigen und betrüglichen Bauernstandes so im Jahr 1682 herausgegeben ist … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Rusticus, S. (18) — 18S. Rusticus, Conf. Ep. (24. al. 25. Sept, 24. Nov., 30. Dec.). Dieser heil. Bischof und Bekenner zu Clermont in Auvergne (Claromonte Avernorum), heißt in der Volkssprache Rotiri. Nach dem Berichte des hl. Gregorius von Tours (hist. Franc. II.… … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Rusticus, S. (12) — 12S. Rusticus (Rusticius). Ep. (25. Apr.). Dieser hl. Bischof von Lyon, Nachfolger des Africanus, wurde um das J. 494 auf den bischöflichen Stuhl dieser Kirche erhoben, nachdem er vorher nach unbefleckter Jugend viele Jahre das Amt eines Richters … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Rusticus, S. (13) — 13S. Rusticus (9. Aug. al. 31. Jan.), ein Martyrer zu Verona. S. S. Firmus18. Zu ergänzen ist, daß der Triumph dieser hhl. Martyrer ins J. 303 gesetzt werden muß. In ihren Acten ist die Wuth, mit welcher die Verfolger die geschichtlichen Urkunden … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Rusticus, S. (21) — 21S. Rusticus. Ep. Conf. (14. Oct.). Der hl. Rusticus, d. N. der Zweite, bestieg im 6. Jahrh. den bischöflichen Stuhl von Trier, dankte aber aus nicht hinreichend aufgeklärter Ursache (die Legende vom heil. Goar ist bezüglich ihrer Richtigkeit… … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Rusticus, S. (22) — 22S. Rusticus, Ep. (26. Oct.). Dieser hl. Bischof von Narbonne steht im Mart. Rom. Er blühte im 5. Jahrh., und soll vor seiner Erhebung, die um das J. 427 oder 430 geschehen sein kann, als Mönch zu Marseille, seinem wahrscheinlichen Geburtsorte,… … Vollständiges Heiligen-Lexikon
RUSTICUS — I. RUSTICUS Consul cum Olybrio, an. Urb. Cond. 1217. Alius Consul cum Vitali, an. Urb. Cond. 1273. Item Praefectus Urbis, sub Antonino Philos. Saevus in Christianos, Laetus Comp. Hist. Univers. II. RUSTICUS vide FABIUS It. Iulius et Iunius … Hofmann J. Lexicon universale
Rusticus, S. (1) — 1S. Rusticus (8. Jan.), ein von den Griechen verehrter Martyrer. S. S. Timotheus. (I. 473 … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Rusticus, S. (10) — 10S. Rusticus (19. Juli), ein Priester und Bekenner zu Lyon, ist nur dem Namen nach bekannt. (IV. 643.) … Vollständiges Heiligen-Lexikon