-
1 rūsticitās
rūsticitās ātis, f [rusticus], rustic behavior, rusticity, boorishness, rudeness (opp. urbanitas): voltūs sine rusticitate pudentes, O.* * * -
2 barbaria
barbărĭa, ae ( poet., or in post-Aug. prose barbărĭes, acc. -em; so once in Cic. Brut. 74, 258), f. [barbarus].I.Lit., a foreign country, in opposition to Greece or Rome.A.In gen.:B.a quo (philosopho) non solum Graecia et Italia, sed etiam omnis barbaria commota est,
Cic. Fin. 2, 15, 49; 5, 4, 11; id. N. D. 1, 29, 81; cf.: non solum cum exercitu suo, sed etiam cum omni inmanitate barbariae bellum inferre nobis. id. Phil. 5, 13, 37; 13, 8, 18:quid tibi barbariem. gentes ab utroque jacentes Oceano numerem?
Ov. M. 15, 829:in mediā vivere barbarie,
id. Tr. 3, 10, 4; Luc. 8, 812; Just. 9, 5, 7 al.—Esp., of a particular country, aside from Greece or Rome. Thus (in the mouth of a Greek), of Italy, as opp. to Greece (only in Plaut.), Plaut. Poen. 3, 2, 21; id. Fragm. ap. Fest. s. v. vapula, p. 278. [p. 222] —Of Persia:II. A.Themistoclem non in Graeciae portus, sed in barbariae sinus confugisse,
Cic. Rep. 1, 3, 5.—Of Phrygia:Graecia barbariae lento collisa duello,
Hor. Ep. 1, 2, 7.—Of Gaul, in opp. to Rome, Cic. Font. 20, 44 (16, 34).—Of Scythia and Britain, Cic. N. D. 2, 34, 88;in gen.: quae barbaria Indiā vastior aut agrestior?
id. Tusc. 5, 27, 77 al. —Rudeness, rusticity, stupidity:B.barbaria forensis,
Cic. de Or. 1, 26, 118:grandis,
Ov. Am. 3, 8, 4.—Hence of barbarism in language:omnes tum fere, qui nec extra urbem hanc vixerant, nec eos aliqua barbaries domestica infuscaverat, recte loquebantur,
Cic. Brut. 74, 258.—And of faulty reading, Petr. 68, 5.—Savageness, barbarousness, rudeness, uncivilized manners:C.inveterata barbaria,
Cic. Balb. 19, 43:ferum et immane facinus, quod nulla barbaria posset agnoscere,
id. Phil. 14, 3, 8:ista vero quae et quanta barbaria est,
id. ib. 2, 42, 108;11, 2, 6: tanta barbaries (Sarmatorum) est, ut pacem non intellegant,
Flor. 4, 12, 20; Just. 43, 4, 1; Quint. 11, 3, 69; Petr. 68.—= barbari:quale bellum nulla umquam barbaria cum suā gente gessit,
Cic. Cat. 3, 10, 25; cf.:hoc poëtae nomen, quod nulla umquam barbaria violavit,
id. Arch. 8, 19. -
3 rusticitas
rustĭcĭtas, ātis, f. [rusticus] (not anteAug.).I.Lit.A. B.Concr., country people, Pall. 1, 31; Cod. Just. 1, 55, 3.—II.Transf., the manners of the country or of country people, rustic behavior, rusticity (opp. urbanitas);in a good and (more freq.) in a bad sense: patria est ei Brixia, ex illā nostrā Italiā, quae multum adhuc verecundiae, frugalitatis atque etiam rusticitatis antiquae retinet ac servat,
Plin. Ep. 1, 14, 4; cf. Plin. 35, 4, 9, § 26; Calp. Ecl. 4, 4.—In a bad sense:cultus adest, nec nostros mansit in annos Rusticitas priscis illa superstes avis,
Ov. A. A. 3, 128:rusticitas, non pudor ille fuit,
id. ib. 1, 672:vultus sine rusticitate pudentes,
id. H. 20, 59:(urbanitas) cui contraria sit rusticitas,
Quint. 6, 3, 17; cf.:et imperitia, et rusticitas, et rigor,
id. 6, 1, 37:in quo (ore) nulla neque rusticitas neque peregrinitas resonet,
id. 11, 3, 30:verborum atque ipsius etiam soni,
id. 11, 3, 10:aliquem rusticitatis arguere,
Suet. Caes. 53:ignorare propter rusticitatem jus suum,
Dig. 49, 14, 2 fin.
См. также в других словарях:
Rusticity — Rus*tic ity, n. [L. rusticitas: cf. F. rusticit[ e].] The quality or state of being rustic; rustic manners; rudeness; simplicity; artlessness. [1913 Webster] The sweetness and rusticity of a pastoral can not be so well expressed in any other… … The Collaborative International Dictionary of English
rusticity — [[t]rʌ̱stɪ̱sɪti[/t]] N UNCOUNT (approval) You can refer to the simple, peaceful character of life in the countryside as rusticity. [WRITTEN] It pleases me to think of young Tyndale growing up here in deep rusticity … English dictionary
rusticity — rustic ► ADJECTIVE 1) of or characteristic of life in the country. 2) having a simplicity and charm that is considered typical of the countryside. 3) (of furniture) made of rough branches or timber. ► NOUN often derogatory ▪ an unsophisticated… … English terms dictionary
rusticity — noun see rustic I … New Collegiate Dictionary
rusticity — /ru stis i tee/, n., pl. rusticities. 1. the state or quality of being rustic. 2. rural character or life. [1525 35; < MF rusticite < L rustic(us) RUSTIC + MF ite ITY] * * * … Universalium
rusticity — noun That which makes something rustic … Wiktionary
rusticity — rus·tic·i·ty || rÊŒ stɪsÉ™tɪ n. quality of being rustic, ruralness; rural character, simplicity, unsophisticated character … English contemporary dictionary
rusticity — n. Rudeness, coarseness, artlessness, simplicity, boorishness, clownishness … New dictionary of synonyms
rusticity — n 1. ruralism, agrarianism, agricultural ism; pastoralism, pastorality, bucolicism, provincialism, provinciality. 2. plainness, simplicity, modesty, unspoiledness, unpretentiousness, unaffectedness, normality, normalcy, informality;… … A Note on the Style of the synonym finder
rusticity — rus·tic·i·ty … English syllables
rusticity — /rʌsˈtɪsəti/ (say rus tisuhtee) noun (plural rusticities) 1. the state or quality of being rustic. 2. rural character or life …