-
1 pękać
ruptura -
2 pęknięcie
ruptura -
3 poróżnienie
ruptura -
4 przebicie
ruptura -
5 przepuklina
ruptura -
6 zerwanie
ruptura -
7 lom
f fyz. anaclasisf fyz. refracciónf quebrajaf roturaf ruptura -
8 porušení
f Am derogatoriaf adulteraciónf degradaciónf rupturaf violaciónm desperfectom quebranto -
9 průlom
f brechaf quiebraf ruptura -
10 přelomení
f fracturaf roturaf ruptura -
11 rozchod
f desuniónf rupturam Ar desencuentrom tech. pasom adiósm alargamiento -
12 roztržka
f brechaf desuniónf rencillaf riñaf rupturam cismam desgarramientom rompimiento -
13 štěpení
f disociaciónf escisiónf fisiónf fragmentaciónf rupturam fraccionamiento -
14 trhlina
f Am hendijaf Ar rajuñaduraf geol. fallaf acebolladuraf ajaf brechaf cricaf grietaf hendiduraf quebradaf quebraduraf quebrajaf quebrazónf quiebraf rachaf rajaf rajaduraf rasgaduraf rehendijaf rendijaf resquebraduraf resquebrajaduraf rupturam Bo verdugónm geol. desgarrem abertalm agrietadom agrietamientom agujerom desgarramientom desgarrom quiebrom rasgadom rasgónm resquebrajom rompimientom socavón -
15 zahájení
f aberturaf acometidaf aperturaf incoaciónf instrucciónf rupturam acometimientom inicio -
16 zlom
f geol. direcciónf geol. fallaf geol. fracturaf quiebraf roturaf rupturam geol. desgarre -
17 zlomení
f fracturaf rompeduraf roturaf rupturam quebrantamientom quebrantom rompimiento
См. также в других словарях:
ruptură — RUPTÚRĂ, rupturi, s.f. 1. Faptul de a se rupe; întrerupere a continuităţii materiei, fig. a relaţiilor, a colaborării dintre oameni. 2. Loc în care un obiect este rupt; sfâşietură, spărtură, gaură. ♦ Locul unde un teren este rupt de ape, de… … Dicționar Român
Ruptura — Saltar a navegación, búsqueda Ruptura puede designar: En el ámbito de las ciencias sociales: En relaciones internacionales, la ruptura de relaciones diplomáticas o de alianzas: Ruptura sino soviética En terminología militar, la ruptura de un… … Wikipedia Español
ruptura — ruptúra ž DEFINICIJA term. spontani ili nasilni prekid vezivnih tvorbi, tetiva, mišića ili organa, na ligamentima, ob. posljedica pretjeranog opterećenja; puknuće [ruptura mišića] SINTAGMA parcijalna ruptura napuknuće ETIMOLOGIJA lat. rumpere:… … Hrvatski jezični portal
ruptūra — ×ruptūrà (l. ruptura) sf. (2) išvarža: Sensta, vis dažniau jam ta ruptūra atsiliepia Vaižg … Dictionary of the Lithuanian Language
ruptura — f. traumat. Desgarro de cualquier estructura orgánica: órgano, víscera, vaso, etcétera. Medical Dictionary. 2011 … Diccionario médico
ruptura — sustantivo femenino 1. Acción y resultado de romper o romperse una relación o un compromiso: La ruptura de las conversaciones entre los dos países no se ha confirmado … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
ruptura — (Del lat. ruptūra). 1. f. Acción y efecto de romper o romperse. 2. Rompimiento de relaciones entre las personas … Diccionario de la lengua española
ruptúra — ž term. spontani ili nasilni prekid vezivnih tvorbi, tetiva, mišića ili organa, na ligamentima, ob. posljedica pretjeranog opterećenja; puknuće, razdor [∼ mišića] ∆ {{001f}}parcijalna ∼ napuknuće ✧ {{001f}}lat … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
ruptura — → rotura … Diccionario panhispánico de dudas
ruptura — |ut| s. f. Rotura. ♦ [Portugal] Grafia de rutura antes do Acordo Ortográfico de 1990 … Dicionário da Língua Portuguesa
ruptura — ► sustantivo femenino 1 Acción y resultado de romper o romperse una cosa: ■ la ruptura del fémur es grave. 2 Interrupción de la amistad o relación entre personas, organismos o países: ■ la ruptura matrimonial fue el último paso de su relación.… … Enciclopedia Universal