-
1 озариться
rozwidnić się, rozświetlić się -
2 light
[laɪt] 1. nświatło nt; ( for cigarette etc) ogień mto come to light — wychodzić (wyjść perf) na jaw
to cast/shed or throw light on ( fig) — rzucać (rzucić perf) światło na +acc
in the light of — w świetle +gen
- lights2. vt; pt, pp litcandle, cigarette zapalać (zapalić perf); fire rozpalać (rozpalić perf); room oświetlać (oświetlić perf); sky rozświetlać (rozświetlić perf)Phrasal Verbs:- light up3. adjlekki; (pale, bright) jasny* * *I 1. noun1) (the brightness given by the sun, a flame, lamps etc that makes things able to be seen: It was nearly dawn and the light was getting stronger; Sunlight streamed into the room.) światło2) (something which gives light (eg a lamp): Suddenly all the lights went out.) światło3) (something which can be used to set fire to something else; a flame: Have you got a light for my cigarette?) ogień4) (a way of viewing or regarding: He regarded her action in a favourable light.) światło2. adjective1) (having light; not dark: The studio was a large, light room.) jasny2) ((of a colour) pale; closer to white than black: light green.) jasny3. [lit] verb1) (to give light to: The room was lit only by candles.) oświetlić2) (to (make something) catch fire: She lit the gas; I think this match is damp, because it won't light.) zapalić•- lighten- lighter- lighting
- lighthouse
- light-year
- bring to light
- come to light
- in the light of
- light up
- see the light
- set light to II1) (easy to lift or carry; of little weight: I bought a light suitcase for plane journeys.) lekki2) (easy to bear, suffer or do: Next time the punishment will not be so light.) lekki3) ((of food) easy to digest: a light meal.) lekki4) (of less weight than it should be: The load of grain was several kilos light.) za lekki5) (of little weight: Aluminium is a light metal.) lekki6) (lively or agile: She was very light on her feet.) zwinny, chyży7) (cheerful; not serious: light music.) lekki8) (little in quantity; not intense, heavy, strong etc: light rain.) lekki9) ((of soil) containing a lot of sand.) lekki, piaszczysty•- lightly- lighten- light-headed
- light-hearted
- lightweight
- get off lightly
- make light of
- travel light III = light on - past tense, past participle lit [lit] - verb(to find by chance: While wandering round the town, we lit on a very cheap restaurant.) natknąć się na -
3 осветить
глаг.• doświetlić• iluminować• naświetlić• oświecać• oświecić• oświetlać• oświetlić• rozjaśniać• rozwidnić• rozświetlić• uświadamiać• uświadomić• zajarzyć• świecić
См. также в других словарях:
rozświetlić — dk VIa, rozświetlićlę, rozświetlićlisz, rozświetlićświetl, rozświetlićlił, rozświetlićlony rozświetlać ndk I, rozświetlićam, rozświetlićasz, rozświetlićają, rozświetlićaj, rozświetlićał, rozświetlićany 1. «uczynić coś jasnym, widnym; oświetlić,… … Słownik języka polskiego
rozświetlać się – rozświetlić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się oświetlonym, widnym, jasnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokój rozświetlał się od blasku świec. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozjarzyć — dk VIb, rozjarzyćrzę, rozjarzyćrzysz, rozjarzyćjarz, rozjarzyćrzył, rozjarzyćrzony rozjarzać ndk I, rozjarzyćam, rozjarzyćasz, rozjarzyćają, rozjarzyćaj, rozjarzyćał, rozjarzyćany, rzad. «sprawić, że coś się jarzy, jasno pali; rozżarzyć,… … Słownik języka polskiego
rozświetlać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozświetlaćam, rozświetlaća, rozświetlaćają, rozświetlaćany {{/stl 8}}– rozświetlić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozświetlaćlę, rozświetlaćli, rozświetlaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koszt — 1. Bawić się, zabawić się cudzym, czyimś kosztem «natrząsać się z kogoś, czynić, uczynić kogoś przedmiotem zabawy, żartów»: (...) postaci bez wrażliwości, zabawiające się cudzym kosztem (...). P. Kuncewicz, Agonia. 2. Niewielkim, tanim kosztem a) … Słownik frazeologiczny
rozbielić — dk VIa, rozbielićlę, rozbielićlisz, rozbielićbiel, rozbielićlił, rozbielićlony rozbielać ndk I, rozbielićam, rozbielićasz, rozbielićają, rozbielićaj, rozbielićał, rozbielićany 1. «nadać jaśniejszy odcień przez dodanie białej farby» Subtelna gama… … Słownik języka polskiego
rozgorzeć — dk III, rozgorzećeję, rozgorzećejesz, rozgorzećej, rozgorzećrzał, rozgorzećeli, rozgorzećrzały, rozgorzećrzali 1. «rozpalić się, zapłonąć; rozświetlić się, zajaśnieć» Ognisko rozgorzało na polanie. Niebo rozgorzało łunami pożarów. ◊ Rozgorzeć… … Słownik języka polskiego
rozpromienić — dk VIa, rozpromienićnię, rozpromienićnisz, rozpromienićmień, rozpromienićnił, rozpromienićniony rozpromieniać ndk I, rozpromienićam, rozpromienićasz, rozpromienićają, rozpromienićaj, rozpromienićał, rozpromienićany, książk. «uczynić promiennym,… … Słownik języka polskiego
rozświecić — dk VIa, rozświecićcę, rozświecićcisz, rozświecićświeć, rozświecićcił, rozświecićcony rozświecać ndk I, rozświecićam, rozświecićasz, rozświecićają, rozświecićaj, rozświecićał, rozświecićany, książk. «uczynić coś świecącym, jasnym; rozświetlić,… … Słownik języka polskiego
zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz … Słownik języka polskiego