-
1 rozwieść się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozwieść się
-
2 roz|ejść się
pf — roz|chodzić się1 impf (rozejdę się, rozszedł się, rozeszła się — rozchodzą się) v refl. 1. (udać się w różne strony) [ludzie, uczniowie] to go separate ways; [grupa] to break up- tłum się powoli rozchodził the crowd was slowly dispersing- rozeszli się do domów/namiotów they went home/to their tents- ludzie rozeszli się do swoich zajęć people returned to their jobs- policja wezwała demonstrantów do rozejścia się the police told the demonstrators to disperse2. [małżeństwo] (zacząć żyć osobno) to split up, to separate; (rozwieść się) to divorce- rozejść się z mężem/żoną to split up with one’s husband/wife3. (rozprzestrzeniać się) [głos, światło] to travel; [woń, ciepło] to permeate- w powietrzu rozeszła się woń kadzidła the scent of incense permeated the air- czuł, jak ciepło rozchodzi się po całym ciele he felt the warmth permeate his body4. [plotka, wiadomość] to spread- pogłoski o katastrofie błyskawicznie rozeszły się po okolicy/wśród mieszkańców rumours about the disaster spread instantly throughout the area/among the inhabitants5. [drogi, szlaki] (rozwidlać się) to branch- za wsią droga rozchodziła się w trzech kierunkach beyond the village the road branched in three directions6. (mgła, chmury) (rozproszyć się) to disperse, to disappear 7. pot. [pieniądze] to be spent quickly; [nakład książki, płyty, akcje] to sell well 8. [deski, klepki, szwy] to split apart■ rozchodzić się w szwach [argumentacja, wywód] to be incoherent- z czasem ich drogi rozeszły się with time their paths divergedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > roz|ejść się
-
3 rozwodzić się
impf ⇒ rozwieść się* * ** * *ipf.1. (= mówić l. pisać szczegółowo) talk l. write at length, dwell, descant, expatiate (nad l. o czymś (up)on sth); linger ( nad czymś over l. on sth); rozwodzić się nad czymś labor the point, Br. labour the point; rozwodzić się nad swoim ulubionym tematem be on one's hobbyhorse.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozwodzić się
-
4 rozw|ieść
pf — rozw|odzić impf (rozwiodę, rozwiedziesz, rozwiódł, rozwiodła, rozwiedli — rozwodzę) Ⅰ vt [osoba] to be the cause of [sb’s] divorce Ⅱ rozwieść się — rozwodzić się to get divorced- rozwieść się z kimś to divorce sb- rozwiedli się dwa lata temu they were divorced two years agoThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozw|ieść
См. также в других словарях:
rozwieść (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozwodzić (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozwodzić się – rozwieść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozchodzić się ze współmałżonkiem; uzyskiwać rozwód : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwieść się z żoną, z mężem. Nasi znajomi rozwodzą się. Chciał się z nią rozwieść. {{/stl 10}}{{stl 20}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozwieść — dk XI, rozwieśćwiodę, rozwieśćwiedziesz, rozwieśćwiedź, rozwieśćwiódł, rozwieśćwiodła, rozwieśćwiedli, rozwieśćwiedziony, rozwieśćwiedzeni, rozwieśćwiódłszy rozwodzić ndk VIa, rozwieśćdzę, rozwieśćdzisz, rozwieśćwódź, rozwieśćdził, rozwieśćdzony… … Słownik języka polskiego
rozejść się — dk XI, rozejść sięjdę się, rozejść sięjdziesz się, rozejdź się, rozszedł się, rozeszła się, rozszedłszy się rozchodzić się ndk VIa, rozejść siędzę się, rozejść siędzisz się, rozejść sięchodź się, rozejść siędził się 1. «o grupie: pójść, udać się… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
mąż — m II, DB. męża; lm M. mężowie, DB. mężów 1. «mężczyzna pozostający z kobietą w związku małżeńskim; małżonek (w stosunku do tej kobiety)» Dobry, czuły, troskliwy, pracowity mąż. Żyć, rozwieść się z mężem. Szukać, znaleźć sobie męża. Polować na… … Słownik języka polskiego
żona — ż IV, CMs. żonie; lm D. żon «kobieta pozostająca z mężczyzną w związku małżeńskim (w stosunku do tego mężczyzny); małżonka» Dobra, zła, idealna, wierna żona. Być, zostać czyjąś żoną. Opuścić, porzucić żonę. Rozejść się, rozwieść się z żoną.… … Słownik języka polskiego
rozwód — m IV, D. rozwódwodu, Ms. rozwódwodzie; lm M. rozwódwody «rozwiązanie związku małżeńskiego przez sąd na żądanie jednego lub obojga małżonków» Sprawa o rozwód. Orzeczenie rozwodu z winy męża. Przeprowadzić, uzyskać rozwód. Starać się, wystąpić (do… … Słownik języka polskiego
żyć — 1. Dać komuś żyć «być dla kogoś łagodnym, pobłażliwym, nie ograniczać czyichś możliwości»: Oj, daj żyć, Stasiu, poczekaj. Jak ty się w ogóle zachowujesz? Nie widzisz, że rozmawiam teraz z Krzyśkiem? P. Krawczyk, Plamka. 2. Ktoś ledwie żyje «ktoś… … Słownik frazeologiczny
rozwiedziony — rozwiedzionydzeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozwieść (p.) rozwiedziony «taki, który się rozwiódł, który uzyskał rozwód» Kobieta rozwiedziona. Dzieci rozwiedzionych rodziców. Byli od dawna rozwiedzeni. rozwiedziony, rozwiedziona w użyciu … Słownik języka polskiego