-
1 rozweselony
rozweselony (persf -eni) aufgeheitert, fröhlich -
2 rozbawiony
-
3 rozweselić
глаг.• повеселить• развеселить• увеселить* * *rozwesel|ić\rozweselićony сов. развеселить* * *rozweselony сов.развесели́ть -
4 rozbawi
jony, \rozbawieni развеселившийся, весёлый;\rozbawione spojrzenie смеющийся взгляд
+ rozweselony, wesoły
См. также в других словарях:
ludek — m III, N. ludekdkiem 1. D. ludekdku, B.=M. zdr. od lud a) blm w zn. 1: Prosty, biedny ludek. Dowcipny ludek z przedmieścia. b) lm M. ludekdki w zn. 2: Niskorosły ludek pigmejski. c) blm w zn. 3: Koło stoiska kłębił się ciekawy ludek. Rozweselony… … Słownik języka polskiego
rozbawiony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozbawić (p.) rozbawiony w użyciu przym. «będący w dobrym humorze, nastroju; wyrażający wesoły humor, nastrój; rozweselony, radosny» Rozbawione towarzystwo. Rozbawione głosy, śmiechy, spojrzenia … Słownik języka polskiego
roześmiany — roześmianyni «rozweselony, śmiejący się» Roześmiany chłopiec. Roześmiana twarz. Roześmiane oczy … Słownik języka polskiego
rozbawiony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozbawionywieni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który ma dobry nastrój, jest w dobrym humorze; rozweselony, radosny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozbawione towarzystwo. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
