-
1 rozstrzyg|nąć
pf — rozstrzyg|ać impf (rozstrzygęła, rozstrzygęli, — rozstrzygam) Ⅰ vt to decide, to settle [spór, sprawę, konflikt]; to adjudicate [konkurs]; to negotiate [problem]- sprawę rozstrzygnął Sąd Najwyższy the case was adjudicated in the High Court- rozstrzygnąć czyjeś wątpliwości to resolve a. dispel sb’s doubts- rozstrzygać o czyimś losie to decide sb’s fateⅡ rozstrzygnąć się — rozstrzygać się to be decided, to be settled- rozstrzygają się teraz jego losy his fate is now being decidedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozstrzyg|nąć
См. также в других словарях:
rozstrzygać — ndk I, rozstrzygaćam, rozstrzygaćasz, rozstrzygaćają, rozstrzygaćaj, rozstrzygaćał, rozstrzygaćany rozstrzygnąć dk Va, rozstrzygaćnę, rozstrzygaćniesz, rozstrzygaćnij, rozstrzygaćnął, rozstrzygaćnęła, rozstrzygaćnięty, rozstrzygaćnąwszy… … Słownik języka polskiego
