-
21 scheiden
sich [von jdm] \scheiden lassen rozwodzić [ perf rozwieść], się [z kimś], brać [ perf wziąć] [z kimś] rozwódeine geschiedene Frau rozwiedziona kobietaihr geschiedener Mann jej były mąż2) ( trennen, teilen) Grenze, Erziehung, Ansichten, Herkunft: rozdzielać [ perf rozdzielić], dzielić [ perf po-]sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden podzieliły ich przeciwstawne poglądyII. viaus einem Amt \scheiden składać [ perf złożyć] urządaus dem Berufsleben \scheiden zakończyć karierę zawodowąals Freunde \scheiden rozstawać [ perf rozstać] się w przyjaźniin diesem Punkt \scheiden sich die Meinungen w tym punkcie opinie są rozbieżne -
22 uzna|ć
pf — uzna|wać impf vt (orzec słuszność, prawidłowość) to recognize, to acknowlegde- uznać czyjeś argumenty to accept sb’s reasoning- uznać kogoś za niewinnego to find sb innocent- uznać swój błąd to admit one’s mistake- nie uznawać konwenansów to disregard convention- uznała, że musi się z nim rozstać she recognized that she had to leave him- uznać, że wszystko jest w porządku to take sb to be sth- uznała go za nauczyciela she (mis)took him for a teacher- □ uznać dziecko za swoje a. własne Prawo to acknowledge a child (as one’s own), to admit paternityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzna|ć
-
23 Unfriede
- 1
- 2
См. также в других словарях:
rozstać się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozstawać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozstać się — z życiem, ze światem, z tym światem zob. życie 20 … Słownik frazeologiczny
rozstać się — dk, rozstać sięstanę się, rozstać sięstaniesz się, rozstać sięstań się, rozstać sięstał się rozstawać się ndk IX, rozstać sięstaję się, rozstać sięstajesz się, rozstać sięwaj się, rozstać sięwał się 1. «oddalić się, odejść od kogoś, zwykle… … Słownik języka polskiego
rozstać się [pożegnać się] z tym światem [ze światem] — {{/stl 13}}{{stl 7}} eufemistycznie: umrzeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niełatwo mu było rozstać się (pożegnać się) ze światem. Rozstawać się z tym światem w cierpieniach, bezboleśnie, szybko. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozstawać się — → rozstać się … Słownik języka polskiego
rozstawać się — Rozstać się z życiem, ze światem, z tym światem zob. życie 20 … Słownik frazeologiczny
rozstawać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, rozstawać sięstaję się, rozstawać sięstaje się, rozstawać sięwaj się {{/stl 8}}– rozstać się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, rozstawać sięstanę się, rozstawać sięstanie się, rozstawać sięstań się {{/stl 8}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pożegnać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. żegnać (się) I{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozstać się [pożegnać się] z tym światem [ze światem] {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny