-
1 rozstawać się
rozstawać się [rɔsstavaʨ̑ ɕɛ] <-aje; perf rozstać>vt\rozstawać się z kimś/czymś sich +akk von jdm/etw trennenrozstać się z żoną/mężem sich +akk von der Ehefrau/vom Ehemann scheiden lassenrozstać się z życiem aus dem Leben scheiden
См. также в других словарях:
rozstać się — z życiem, ze światem, z tym światem zob. życie 20 … Słownik frazeologiczny
rozstać się — dk, rozstać sięstanę się, rozstać sięstaniesz się, rozstać sięstań się, rozstać sięstał się rozstawać się ndk IX, rozstać sięstaję się, rozstać sięstajesz się, rozstać sięwaj się, rozstać sięwał się 1. «oddalić się, odejść od kogoś, zwykle… … Słownik języka polskiego
rozstawać się — Rozstać się z życiem, ze światem, z tym światem zob. życie 20 … Słownik frazeologiczny
życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… … Słownik języka polskiego
żywy — 1. Być ledwie żywym, na pół, na wpół żywym «być bardzo zmęczonym»: – Pan żyje?... – wyszeptała. – Jakoś mi się udało. – Fawson wyczołgał się ze studzienki. Był ledwie żywy. – Sprowadzę pomoc – zaofiarowała się dziewczyna. M. Wolski, Agent. 2.… … Słownik frazeologiczny
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
żegnać — ndk I, żegnaćam, żegnaćasz, żegnaćają, żegnaćaj, żegnaćał, żegnaćany 1. «zachowywać się wobec kogoś, kto odchodzi, odjeżdża, z kim się rozstajemy, w sposób zgodny ze zwyczajowymi formami towarzyskimi i ustalony społecznym konwenansem, np.… … Słownik języka polskiego