-
1 rozpruć
глаг.• распарывать• распороть• расшивать* * *rozpru|ć\rozprućje, \rozprućty сов. 1. распороть;\rozpruć rękaw распороть рукав; \rozpruć brzuch распороть живот; \rozpruć ciszę разорвать (прорезать) тишину;
2. разг. разворотить, разрушить;\rozpruć ścianę разворотить стену
* * *rozpruje, rozpruty сов.1) распоро́тьrozpruć rękaw — распоро́ть рука́в
rozpruć brzuch — распоро́ть живо́т
rozpruć ciszę — разорва́ть (проре́зать) тишину́
2) разг. развороти́ть, разру́шитьrozpruć ścianę — развороти́ть сте́ну
См. также в других словарях:
rozpruć — dk Xa, rozprućpruję, rozprućprujesz, rozprućpruj, rozprućpruł, rozprućpruty rozpruwać ndk I, rozprućam, rozprućasz, rozprućają, rozprućaj, rozprućał, rozprućany 1. «przeciąć, wyciągnąć nitki, którymi coś jest zszyte» Rozpruć szew. 2. «skaleczyć,… … Słownik języka polskiego
rozpruwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozpruwaćam, rozpruwaća, rozpruwaćają, rozpruwaćany {{/stl 8}}– rozpruć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, rozpruwaćpruję, rozpruwaćpruje, rozpruwaćpruty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
