-
1 recognize
['rɛkəgnaɪz]vtperson, place, voice rozpoznawać (rozpoznać perf), poznawać (poznać perf); sign, symptom rozpoznawać (rozpoznać perf); problem, need uznawać (uznać perf) istnienie +gen; achievement, government uznawać (uznać perf); qualifications honorowaćto recognize sb by/as — rozpoznawać (rozpoznać perf) kogoś po +loc /jako +acc
* * *1) (to see, hear etc (a person, thing etc) and know who or what that person, thing etc is, because one has seen or heard him, it etc before: I recognized his voice/handwriting; I recognized him by his voice.) rozpoznać2) (to admit, acknowledge: Everyone recognized his skill.) uznać3) (to be willing to have political relations with: Many countries were unwilling to recognize the new republic.) uznać4) (to accept as valid, well-qualified etc: I don't recognize the authority of this court.) uznać•- recognisable
- recognizably
- recognisably
- recognition -
2 diagnose
[daɪəg'nəuz]vtrozpoznawać (rozpoznać perf), diagnozować (zdiagnozować perf)* * *(to say what is wrong (with a sick person etc) after making an examination; to identify (an illness etc): The doctor diagnosed her illness as flu.) rozpoznawać -
3 distinguish
[dɪs'tɪŋgwɪʃ]vtto distinguish between — rozróżniać (rozróżnić perf) pomiędzy +instr
to distinguish o.s. — ( in battle etc) odznaczać się (odznaczyć się perf)
* * *[di'stiŋɡwiʃ]1) ((often with from) to mark as different: What distinguishes this café from all the others?) wyróżniać2) (to identify or make out: He could just distinguish the figure of a man running away.) rozpoznać, dostrzegać3) ((sometimes with between) to recognize a difference: I can't distinguish (between) the two types - they both look the same to me.) rozróżnić4) (to make (oneself) noticed through one's achievements: He distinguished himself at school by winning a prize in every subject.) wyróżniać się•- distinguished -
4 hear
[hɪə(r)]pt, pp heard, vtsound, information słyszeć (usłyszeć perf); lecture, concert słuchać (wysłuchać perf) +gen; orchestra, player słuchać (posłuchać perf) +gen; ( JUR) case rozpoznawać (rozpoznać perf)have you heard about …? — (czy) słyszałeś o +loc ?
Phrasal Verbs:- hear out* * *[hiə]past tense, past participle - heard; verb1) (to (be able to) receive (sounds) by ear: I don't hear very well; Speak louder - I can't hear you; I didn't hear you come in.) słyszeć2) (to listen to for some purpose: A judge hears court cases; Part of a manager's job is to hear workers' complaints.) słuchać3) (to receive information, news etc, not only by ear: I've heard that story before; I hear that you're leaving; `Have you heard from your sister?' `Yes, I got a letter from her today'; I've never heard of him - who is he? This is the first I've heard of the plan.) dowiadywać się, mieć wiadomości•- hearing- hearing-aid
- hearsay
- hear! hear!
- I
- he will
- would not hear of -
5 identify
[aɪ'dɛntɪfaɪ]vtto identify sb/sth with — utożsamiać (utożsamić perf) kogoś/coś z +instr
* * *1) (to recognize as being a certain person etc: Would you be able to identify the man who robbed you?; He identified the coat as his brother's.) rozpoznać2) (to think of as being the same: He identifies beauty with goodness.) utożsamiać•- identify with
- identify oneself with / be identified with
См. также в других словарях:
rozpoznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, rozpoznawaćznaję, rozpoznawaćznaje, rozpoznawaćwaj, rozpoznawaćwany {{/stl 8}}– rozpoznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, rozpoznawaćam, rozpoznawaća, rozpoznawaćają, rozpoznawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpoznawać się – rozpoznać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wzajemnie się poznawać, jednocześnie uświadamiać sobie, że się już zna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpoznawać się w tłumie. Nie rozpoznali się po dłuższym niewidzeniu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpoznawać — → rozpoznać … Słownik języka polskiego
rozpoznać — dk I, rozpoznaćznam, rozpoznaćznasz, rozpoznaćznają rozpoznaćznaj, rozpoznaćznał, rozpoznaćznany rozpoznawać ndk IX, rozpoznaćznaję, rozpoznaćznajesz, rozpoznaćznaj, rozpoznaćznał, rozpoznaćznany 1. «poznać, wyróżniając spośród innych, rozróżnić; … Słownik języka polskiego
gumowy — pot. żart. Gumowe ucho a) «osoba wścibska, podsłuchująca cudze rozmowy»: Nasza sąsiadka to prawdziwe gumowe ucho, jest świetnie zorientowana w sprawach całego bloku. Roz bezp 1999. b) «osoba zajmująca się donosicielstwem; kapuś»: „Młodzi” uczą… … Słownik frazeologiczny
wiatr — 1. Chwycić, złapać wiatr w żagle «wykorzystać sprzyjające okoliczności»: Pochodził z rodziny, która umiała trafnie rozpoznawać sytuację, wiatr chwytać w żagle oraz chronić materialną podstawę rodu – folwarki, lasy (...). K. Moczarski, Rozmowy. 2 … Słownik frazeologiczny
diagnozować — ndk IV, diagnozowaćzuję, diagnozowaćzujesz, diagnozowaćzuj, diagnozowaćował, diagnozowaćowany «stawiać diagnozę, rozpoznawać chorobę na podstawie odpowiednich badań» Diagnozować pacjenta … Słownik języka polskiego
identyfikować — ndk IV, identyfikowaćkuję, identyfikowaćkujesz, identyfikowaćkuj, identyfikowaćował, identyfikowaćowany «stwierdzać, ustalać tożsamość; rozpoznawać, utożsamiać» Identyfikować ludzi, przedmioty. Identyfikować artystę z jego dziełem. identyfikować… … Słownik języka polskiego
ikoniczny — 1. «odnoszący się do ikony» Malarstwo ikoniczne. 2. «dotyczący obrazu, zobrazowania; plastyczny» Elementy ikoniczne dzieła artystycznego. Symbole ikoniczne miast. Rozpoznawać artystę po układach ikonicznych w jego dziełach. ∆ Znak ikoniczny «coś … Słownik języka polskiego
macać — ndk I, macaćam, macaćasz, macaćają, macaćaj, macaćał, macaćany rzad. macnąć dk Va, macaćnę, macaćniesz, macaćnij, macaćnął, macaćnęła, macaćnęli, macaćnięty, macaćnąwszy 1. «rozpoznawać, wyczuwać coś za pomocą dotyku, próbować, badać coś, zwykle… … Słownik języka polskiego
orientować — ndk IV, orientowaćtuję, orientowaćtujesz, orientowaćtuj, orientowaćował, orientowaćowany «informować o czymś, pomagać w zrozumieniu czegoś; ułatwiać rozeznanie się w terenie» Komunikaty orientujące co do stanu pogody. Znaki orientujące w terenie … Słownik języka polskiego