-
1 rozmowny
прил.• болтливый• говорливый• многоречивый• многословный• разговорчивый• словоохотливый* * *rozmown|y\rozmownyi, \rozmownyiejszy разговорчивый, словоохотливый* * *rozmowni, rozmowniejszyразгово́рчивый, словоохо́тливыйSyn: -
2 aufgeknöpft
-
3 gesprächig
ge'sprächig rozmowny -
4 wortkarg
wortkarg małomówny, mało rozmowny
См. также в других словарях:
rozmowny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozmownyni, rozmownyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który lubi rozmawiać; chętny do rozmowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gość nie był zbyt rozmowny. Trafił na rozmowną towarzyszkę podróży. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozmowny — rozmownywni, rozmownywniejszy «chętny, skłonny do rozmowy, lubiący rozmawiać; gadatliwy» Rozmowne towarzystwo. Rozmowny towarzysz podróży, gość … Słownik języka polskiego
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
wielce — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} nieco podniośle: w wielkim (wysokim) stopniu; wysoce, ogromnie, nadzwyczaj, nad wyraz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wielce uzdolniony, rozmowny. Wielce zmartwiony. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień