-
1 rozkuć się
сов.раскова́ться -
2 rozkuć\ się
сов. расковаться
См. также в других словарях:
rozkuć — dk Xa, rozkućkuję, rozkućkujesz, rozkućkuj, rozkućkuł, rozkućkuty rozkuwać ndk I, rozkućam, rozkućasz, rozkućają, rozkućaj, rozkućał, rozkućany 1. «uderzając mocno, rozbić okowy, łańcuchy, okucie itp.; uwolnić kogoś ze skuwających go więzów»… … Słownik języka polskiego