-
101 rozkaz przemieszczenia argumentu
• argument transfer instructionSłownik polsko-angielski dla inżynierów > rozkaz przemieszczenia argumentu
-
102 rozkaz przerwy
• pause instruction -
103 rozkaz przeskoku
• skip instruction -
104 rozkaz przesłania
• move instruction -
105 rozkaz przesunięcia
• shift instructionSłownik polsko-angielski dla inżynierów > rozkaz przesunięcia
-
106 rozkaz przesunięcia akumulatora
• accumulator shift instructionSłownik polsko-angielski dla inżynierów > rozkaz przesunięcia akumulatora
-
107 rozkaz przesyłania
• transfer instructionSłownik polsko-angielski dla inżynierów > rozkaz przesyłania
-
108 rozkaz przydzielenia
• assignment instructionSłownik polsko-angielski dla inżynierów > rozkaz przydzielenia
-
109 rozkaz przypisania
• assignment instructionSłownik polsko-angielski dla inżynierów > rozkaz przypisania
-
110 rozkaz pułapki
• trap instruction -
111 rozkaz pusty
• dummy instruction• no op• no operation• no-operation instruction• non-operable instruction• null instruction -
112 rozkaz radiowy przy zdalnym sterowaniu
• radio commandSłownik polsko-angielski dla inżynierów > rozkaz radiowy przy zdalnym sterowaniu
-
113 rozkaz rozgałęzienia
• branch instructionSłownik polsko-angielski dla inżynierów > rozkaz rozgałęzienia
-
114 rozkaz rozsiewczy
• broadcast command -
115 rozkaz skoku
• jump instruction -
116 rozkaz skoku sterowany zawartością akumulatora
• accumulator jump instructionSłownik polsko-angielski dla inżynierów > rozkaz skoku sterowany zawartością akumulatora
-
117 rozkaz ślepy
• dummy instruction -
118 rozkaz sterujący
• control command• control instruction -
119 rozkaz symboliczny
• symbolic instructionSłownik polsko-angielski dla inżynierów > rozkaz symboliczny
-
120 rozkaz testowania i ustawiania
• test-and-set instructionSłownik polsko-angielski dla inżynierów > rozkaz testowania i ustawiania
См. также в других словарях:
rozkaz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. rozkazzie {{/stl 8}}{{stl 7}} polecenie zrobienia czegoś wydane przez osobę uprawnioną lub mającą nad kimś władzę albo przewagę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydawać rozkazy. Wypełniać rozkazy. Słuchać rozkazów.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozkaz — m IV, D. u, Ms. rozkazzie; lm M. y 1. «polecenie wykonania czegoś wydane przez osobę uprawnioną do tego lub mającą nad kimś przewagę» Rozkaz dowódcy. Dostać, otrzymać, wydać rozkaz (marszu a. do marszu). Łamać rozkazy. Posłuchać rozkazu, słuchać… … Słownik języka polskiego
rozkaz — Iść, pójść, rzucić się, skoczyć za kogoś, za kimś, na czyjś rozkaz w ogień zob. ogień 2 … Słownik frazeologiczny
У поляка и приказ рассказ (rozkaz). — У поляка и приказ рассказ (rozkaz) … В.И. Даль. Пословицы русского народа
Strategic bombing during World War II — For a list of notable strategic bombings in the European Theatre of World War II, see List of air operations during the Battle of Europe. Main article: Air warfare of World War II Strategic bombing during World War II Part of World War II … Wikipedia
Anti-Polish sentiment — Part of a series on Discrimination General forms … Wikipedia
dzienny — dziennynni 1. «dotyczący okresu od wschodu do zachodu słońca» Dzienny pociąg. Dzienne połączenie. Światło dzienne. Bielizna dzienna. Stróż dzienny. Szkoła dzienna. ∆ Rozkaz dzienny «rozkaz dowódcy do wojsk wydany z powodu jakiejś uroczystości lub … Słownik języka polskiego
ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… … Słownik języka polskiego
padać — ndk I, padaćam, padaćasz, padaćają, padaćaj, padaćał paść dk Vc, padnę, padniesz, padnij, padł, padli, padły 1. «zmieniać nagle pozycję stojącą na leżącą; przewracać się, walić się» Padła zemdlona. Padł na wznak. Padł na łóżko jak kłoda.… … Słownik języka polskiego
rozkazujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. rozkazywać (p. rozkazać) rozkazujący w użyciu przym. «wyrażający rozkaz, nakaz; kategoryczny, ostry, groźny» Rozkazujący głos, ton. ∆ jęz. Tryb rozkazujący «forma czasownika wyrażająca rozkaz; rozkaźnik» … Słownik języka polskiego
stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… … Słownik języka polskiego