-
1 rozgonić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozgonić
-
2 rozganiać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozganiać
-
3 rozegnać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozegnać
-
4 rozpr|oszyć
impf — rozpr|aszać pf Ⅰ vt 1. (rozgonić) to disperse, to break [sth] up [tłum]; to disperse, to dispel [chmur, mgłę, mrok]- huragan rozproszył flotę a storm dispersed the fleet2. (rozdrobnić) to fragment [system, organizację]; to split [fundusze, wysiłki]; to diffuse [światło] 3. (zdekoncentrować) [osoba, hałas] to distract [osobę]- rozpraszać czyjąś uwagę to distract sb- rozpraszał mnie ten hałas I was distracted by the noise4. (rozsiać) to disperse [pył]- rozpraszała wokół siebie piękną woń perfum she wafted a beautiful scent around her5. (rozwiać) to dispel, to dissipate [wątpliwości, obawy, nieufność]- rozpraszać czyjąś senność to keep sb awakeⅡ rozproszyć się — rozpraszać się 1. (rozejść się) [tłum] to disperse, to break up; [chmury, mgła] to disperse, to dissipate; [ciemności, mrok] to be dispelled 2. (rozdrobnić się) [system, organizacja] to become fragmented 3. (zdekoncentrować się) [osoba, uwaga] to be distracted- on się łatwo rozprasza he’s easily distracted4. [obawy, wątpliwości] to be dispelled 5. (rozmyć się) [odpowiedzialność] to be dispersed- odpowiedzialność rozprasza się na wiele różnych instytucji the responsibility is dispersed among many different institutionsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozpr|oszyć
См. также в других словарях:
rozgonić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozganiać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozpędzić [rozegnać, rozgonić] {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}na cztery wiatry {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozgonić — kogoś na cztery wiatry zob. wiatr 7 … Słownik frazeologiczny
rozgonić — → rozegnać … Słownik języka polskiego
rozpędzić [rozegnać, rozgonić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na cztery wiatry {{/stl 13}}{{stl 7}} rozpędzić kogoś w sposób zdecydowany, brutalnie, odcinając możliwość powrotu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Policja rozpędziła pseudokibiców na cztery wiatry. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozegnać — Rozgonić kogoś na cztery wiatry zob. wiatr 7 … Słownik frazeologiczny
rozganiać — Rozgonić kogoś na cztery wiatry zob. wiatr 7 … Słownik frazeologiczny
rozganiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozganiaćam, rozganiaća, rozganiaćają, rozganiaćany {{/stl 8}}– rozegnać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, {{/stl 8}}rozgonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozganiaćnię, rozganiaćni, rozganiaćgoń, rozganiaćniony… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cztery — W cztery oczy «na osobności, sam na sam»: (...) na ogół przywódcy najpierw rozmawiali w cztery oczy, a dopiero potem, kiedy już było wiadomo, kto i w czym nie odpuści, zapraszali ministrów, doradców i ekspertów (...) W. Górnicki, Szerpa. Cztery… … Słownik frazeologiczny
wiatr — 1. Chwycić, złapać wiatr w żagle «wykorzystać sprzyjające okoliczności»: Pochodził z rodziny, która umiała trafnie rozpoznawać sytuację, wiatr chwytać w żagle oraz chronić materialną podstawę rodu – folwarki, lasy (...). K. Moczarski, Rozmowy. 2 … Słownik frazeologiczny
rozegnać — dk I, rozegnaćam, rozegnaćasz, rozegnaćają, rozegnaćaj, rozegnaćał, rozegnaćany rozgonić dk VIa, rozegnaćnię, rozegnaćnisz, rozegnaćgoń, rozegnaćnił, rozegnaćniony rozganiać ndk I, rozegnaćam, rozegnaćasz, rozegnaćają, rozegnaćaj, rozegnaćał,… … Słownik języka polskiego
cztery — {{/stl 13}}{{stl 8}}licz. M. mos czteryrej, czteryrech; DMc. czteryrech, C. czteryrem, B. mos czteryrech, nmos cztery, N. czteryrema {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} liczba będąca sumą liczb: trzy i jeden : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień