-
1 rozbierać
impf ⇒ rozebrać* * *( zdejmować ubranie) to undress; ( rozkładać) to take apart, to disassemble; ( budynek) to pull down* * *ipf.1. (= zdejmować z kogoś ubranie) undress, take ( sb's) clothes off, strip (sb) (of his/her clothes); rozbierać kogoś z czegoś divest sb of sth.2. (= rozkładać) take apart, disassemble, dismantle; jęz. (np. zdanie) parse; ( urządzenie) strip; ( kurczaka) disjoint.3. (= burzyć) pull down.ipf.undress, strip, get undressed, take off one's clothes; rozbierać się do bielizny strip (down) to one's underwear; rozbierać się do naga strip naked.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbierać
-
2 rozbierać
rozbierać (-am) < rozebrać> (rozbiorę) dziecko ausziehen; TECH zerlegen, auseinander nehmen; budynek abreißen;rozbiera mnie choroba fam. ich werde krank;rozbierać się sich ausziehen;rozbierać się do naga sich bis auf die Haut ausziehen -
3 rozbierać
I. vt1) ( zdejmować ubranie) ausziehen, ablegen -
4 rozbierać
глаг.• обнажить• оголить• разбирать• раздевать• раздеться• разобрать* * *rozbiera|ć\rozbieraćny несов. 1. раздевать;2. разбирать; 3. расхватывать, разбирать; 4. сносить; разбирать; ср. rozebrać* * *rozbierany несов.1) раздева́ть2) разбира́ть3) расхва́тывать, разбира́ть4) сноси́ть; разбира́ть; ср. rozebrać -
5 rozbierać
1. analyser2. appartement3. déchiqueter4. décomposer5. défringuer6. délatter7. démembrer8. démurer9. déshabiller10. dévêtir11. dévêtiras -
6 rozbierać
stiall -
7 rozbierać
-
8 rozbierać
1. розбирати;2. роздягати -
9 rozbierać
çişenderü -
10 rozbierać
1 magbihis2 maghubad -
11 rozbierać
çykyrynmak; çylgym -
12 rozbierać
γδύνομαι -
13 rozbierać rozbier·ać
-am, -asz; pf rozebrać1. vt1) [osobę] to undress2) [rzecz na części] to take apart3) [budowlę] to pull down2. -
14 rozbierać się
-
15 rozbierać\ się
несов. раздеваться -
16 rozbierać się
vrto undress, to take off one's clothesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbierać się
-
17 rozbierać na części
• disassembleSłownik polsko-angielski dla inżynierów > rozbierać na części
-
18 rozbierać urządzenia
• tear downSłownik polsko-angielski dla inżynierów > rozbierać urządzenia
-
19 rozbierać się
[розбєрачь шіĕ]v -
20 rozbierać dom
разбирать домOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rozbierać dom
См. также в других словарях:
rozbierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbieraćam, rozbieraća, rozbieraćają, rozbieraćany {{/stl 8}}– rozebrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, rozbiorę, rozbierze, rozbierz, rozbieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbierać — ndk I, rozbieraćam, rozbieraćasz, rozbieraćają, rozbieraćaj, rozbieraćał, rozbieraćany rozebrać dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebrał, rozebrany 1. «zdejmować z kogoś ubranie, bieliznę» Rozebrała dziecko i położyła do łóżka. ◊ pot.… … Słownik języka polskiego
rozbierać się – rozebrać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zdejmować z siebie części ubrania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Proszę rozebrać się w szatni. Rozebrał się do koszuli, do naga. Rozebrał się i wskoczył do wody. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbierać — Być rozebranym do rosołu zob. rosół … Słownik frazeologiczny
rozbierać się — Rozebrać się do rosołu zob. rosół … Słownik frazeologiczny
obnażać — ndk I, obnażaćam, obnażaćasz, obnażaćają, obnażaćaj, obnażaćał, obnażaćany obnażyć dk VIb, obnażaćżę, obnażaćżysz, obnażaćnaż, obnażaćżył, obnażaćżony 1. «rozbierać do naga; czynić nagim» Obnażyć ciało, tors. 2. «pozbawiać coś osłony, odsłaniać,… … Słownik języka polskiego
rozebrać — dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebraćbrał, rozebraćbrany rozbierać ndk I, rozebraćam, rozebraćasz, rozebraćają, rozebraćaj, rozebraćał, rozebraćany 1. «zdjąć z kogoś odzież» Rozebrać kogoś z płaszcza. Rozebrać dziecko do kąpieli, do… … Słownik języka polskiego
demontować — ndk IV, demontowaćtuję, demontowaćtujesz, demontowaćtuj, demontowaćował, demontowaćowany «przeprowadzać demontaż, rozkładać na zespoły lub części; rozbierać, rozmontowywać» Demontować stare maszyny fabryczne. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… … Słownik języka polskiego
dzielić — ndk VIa, dzielićlę, dzielićlisz, dziel, dzielićlił, dzielićony 1. «wyodrębniać z większej całości jakąś część, rozkładać jakąś całość na części, grupy, dokonywać podziału, klasyfikować» Dzielić bochen chleba na kromki. Historycy literatury dzielą … Słownik języka polskiego
gruzowisko — n II, N. gruzowiskokiem; lm D. gruzowiskoisk «ruiny jakichś budowli, odłamki cegieł, muru itp. tworzące usypisko; rumowisko, gruzy» Gruzowiska zburzonego miasta. Rozbierać, uprzątać gruzowiska … Słownik języka polskiego