-
1 tear down
rozbierać urządzeniarozmontowywać -
2 strip
[strɪp] 1. n(of paper, cloth) pasek m; (of land, water) pas m; (SPORT) stroje pl, kostiumy pl2. vtperson rozbierać (rozebrać perf); paint zdrapywać (zdrapać perf); (also: strip down) machine rozbierać (rozebrać perf) na części3. vi* * *[strip] 1. past tense, past participle - stripped; verb1) (to remove the covering from something: He stripped the old varnish off the wall; He stripped the branch (of its bark) with his knife.) zdjąć, usunąć, (ze)skrobać2) (to undress: She stripped the child (naked) and put him in the bath; He stripped and dived into the water; They were told to strip to the waist.) rozebrać się3) (to remove the contents of (a house etc): The house/room was stripped bare / stripped of its furnishings; They stripped the house of all its furnishings.) ogołacać, opróżnić4) (to deprive (a person) of something: The officer was stripped of his rank for misconduct.) pozbawić2. noun1) (a long narrow piece of (eg cloth, ground etc): a strip of paper.) pas(ek)2) (a strip cartoon.) komiks3) (a footballer's shirt, shorts, socks etc: The team has a red and white strip.) kostium, strój•- strip-lighting
- strip-tease 3. adjectivea strip-tease show.) stripteasowy -
3 pull down
-
4 take apart
vtrozbierać (rozebrać perf) (na części)* * *(to separate (something) into the pieces from which it is made: He took the engine apart.) rozbierać na części -
5 undress
[ʌn'drɛs] 1. vi 2. vt* * *1) (to take the clothes off (a person): She undressed the child; Undress yourself and get into bed.) rozebrać2) (to undress oneself: I undressed and went to bed.) rozebrać się -
6 apart
[ə'pɑːt]advto take sth apart — rozbierać (rozebrać perf) coś na części
apart from — ( excepting) z wyjątkiem or oprócz +gen; ( in addition to) oprócz +gen, poza +instr
* * *(separated by a certain distance: The trees were planted three metres apart; with his feet apart; Their policies are far apart; She sat apart from the other people.) (oddalony) od siebie, osobno, z dala- come apart
- take apart
- tell apart -
7 clothes
-
8 dismantle
[dɪs'mæntl]vt* * *[dis'mæntl](to pull down or take to pieces: The wardrobe was so large we had to dismantle it to get it down the stairs.) rozebrać, rozmontować -
9 piece
[piːs] 1. nto take sth to pieces — rozkładać (rozłożyć perf) or rozbierać (rozebrać perf) coś na części
piece by piece — kawałek po kawałku, część po części
2. vtI've said my piece — powiedziałem, co miałem do powiedzenia
Phrasal Verbs:* * *[pi:s] 1. noun1) (a part of anything: a piece of cake; He examined it carefully piece by piece (= each piece separately).) kawałek, fragment2) (a single thing or example of something: a piece of paper; a piece of news.) kawałek3) (a composition in music, writing (an article, short story etc), drama, sculpture etc: He wrote a piece on social reform in the local newspaper.) kawałek, utwór4) (a coin of a particular value: a five-pence piece.) moneta5) (in chess, draughts and other games, a small shape made of wood, metal, plastic etc that is moved according to the rules of the game.) figura, pionek•2. adjective(done etc in this way: He has a rather piecemeal way of working.) fragmentaryczny- go all to pieces- go to pieces
- in pieces
- piece together
- to pieces -
10 take down
vt( write down) notować (zanotować perf), zapisywać (zapisać perf); ( dismantle) rozbierać (rozebrać perf)* * *(to make a note or record of: He took down her name and address.) zapisywać -
11 disassemble
demontowaćrozbierać na części
См. также в других словарях:
rozbierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbieraćam, rozbieraća, rozbieraćają, rozbieraćany {{/stl 8}}– rozebrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, rozbiorę, rozbierze, rozbierz, rozbieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbierać — ndk I, rozbieraćam, rozbieraćasz, rozbieraćają, rozbieraćaj, rozbieraćał, rozbieraćany rozebrać dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebrał, rozebrany 1. «zdejmować z kogoś ubranie, bieliznę» Rozebrała dziecko i położyła do łóżka. ◊ pot.… … Słownik języka polskiego
rozbierać się – rozebrać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zdejmować z siebie części ubrania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Proszę rozebrać się w szatni. Rozebrał się do koszuli, do naga. Rozebrał się i wskoczył do wody. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbierać — Być rozebranym do rosołu zob. rosół … Słownik frazeologiczny
rozbierać się — Rozebrać się do rosołu zob. rosół … Słownik frazeologiczny
obnażać — ndk I, obnażaćam, obnażaćasz, obnażaćają, obnażaćaj, obnażaćał, obnażaćany obnażyć dk VIb, obnażaćżę, obnażaćżysz, obnażaćnaż, obnażaćżył, obnażaćżony 1. «rozbierać do naga; czynić nagim» Obnażyć ciało, tors. 2. «pozbawiać coś osłony, odsłaniać,… … Słownik języka polskiego
rozebrać — dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebraćbrał, rozebraćbrany rozbierać ndk I, rozebraćam, rozebraćasz, rozebraćają, rozebraćaj, rozebraćał, rozebraćany 1. «zdjąć z kogoś odzież» Rozebrać kogoś z płaszcza. Rozebrać dziecko do kąpieli, do… … Słownik języka polskiego
demontować — ndk IV, demontowaćtuję, demontowaćtujesz, demontowaćtuj, demontowaćował, demontowaćowany «przeprowadzać demontaż, rozkładać na zespoły lub części; rozbierać, rozmontowywać» Demontować stare maszyny fabryczne. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… … Słownik języka polskiego
dzielić — ndk VIa, dzielićlę, dzielićlisz, dziel, dzielićlił, dzielićony 1. «wyodrębniać z większej całości jakąś część, rozkładać jakąś całość na części, grupy, dokonywać podziału, klasyfikować» Dzielić bochen chleba na kromki. Historycy literatury dzielą … Słownik języka polskiego
gruzowisko — n II, N. gruzowiskokiem; lm D. gruzowiskoisk «ruiny jakichś budowli, odłamki cegieł, muru itp. tworzące usypisko; rumowisko, gruzy» Gruzowiska zburzonego miasta. Rozbierać, uprzątać gruzowiska … Słownik języka polskiego