-
1 RÓT
* * *n. insensibility (from a blow); slá e-n í r., to stun, render senseless by a blow; liggja í roti, to lie stunned.* * *f., pl. rætr (rœtr), [a word common to all Teut, languages, cp.also Lat. rādix]:—a root; hvers hann af rót um renn, Hm. 139; rót af grasi, Pr. 471; íllr ávöxtr af íllri rót, Fms. ii. 48: metaph., vera rót ( cause) undir e-u, Sturl. ii. 72; koma af rótum e-s, id., Fms. ix. 254; rót ok upphaf, Fb. iii. 245; af hverjum rótum þetta hefði risit, 308; af rót vándra manna, Bs. 11. 93.2. the lower part of a tree; rót kerlingar … hann tvíhendi oxina til rótarinnar, Grett. 151: a root of a tree used in witchcraft, of an enchanted thing, engi maðr skal hafa í húsi sinn staf eðr stalla, vit eða blót, eðr rót, eða þat er til heiðins siðar veit, N. G. L. i. 383, 389, cp. Grett. l. c.3. mathem. a root (square, cubic), MS. 544. 154, passim.COMPDS: rótardráttr, rótartré, rótaklumba. -
2 ÞROT
n. lack, want (þar er ekki þrot átu); at þrotum kominn, worn out, exhausted (þeir vóru þá allir at þrotum komnir of matleysi).* * *n. [þrjóta], a lack, want; þar er ekki þrot átu, Sks. 176.2. as a law term, the state of a pauper, destitution; þar skal þrot heita sem úmaginn er …, Jb. 167; ef maðr vill seljask arfsali, ok eigi til þrota, but not so as to be destitute, Grág. i. 204; maðr á þess kost at seljask arfsali … ef hann hefir eigi til þrots selt, 227; ef umagi er seldr til þrots, 268, Fs. 142; en ef þau verða at þrotum, þá eru þat grafgangs-menn, N. G. L. i. 33; nú sækir þrot bóanda í héraði, if he becomes a pauper, 52; nú ef þrot sækir þann mann sem jörð hefir selt til stemnu, 96; liggja í þroti, to be in a state of destitution, Greg. 28.3. plur., in the phrase, at þrotum kominn, come to one’s last gasp, worn out from sheer exhaustion; mátt-dregnir af matleysi ok kulda, ok mjök at þrotum komnir, Fms. ii. 98; at þrotum komnir af matleysi, viii. 441, Stj. 395, 414; og nær var æfi er að þrotum komin, og vér liggjum fyrir dauðans porti, Vídal.; þá er þat ríki komit at auðn ok þrotum, Sks. 347.COMPDS: þrotabú, þrotamaðr. -
3 rót
* * *n. insensibility (from a blow); slá e-n í r., to stun, render senseless by a blow; liggja í roti, to lie stunned.* * *1.f. [different from the preceding, perh. akin to hrót, q. v.; Ivar Aasen rot]:—the inner part of the roof of a house, where meat, fish, and stores are hung up; mær nökkur átti erendi at fara í rót upp, þá sá hún liggja á hurðásnum sjau fiska skarpa, Bs. i. 209.2.n. the tossing, pitching, of an unruly sea; kemr ró eptir hvíldarlaust rót, calm after rough weather, Sks. 235; haf-rót, a violent rolling of the sea. -
4 ROT
* * *n. insensibility (from a blow); slá e-n í r., to stun, render senseless by a blow; liggja í roti, to lie stunned.* * *n. a concussion of the brain from a blow, as also the stunning or insensibility from such a blow; falla í rot, Korm. 230; hann réttir við ór rotinu, 62; spyrndi Grettir svá fast við eyrun; á tveimr at þeir lágu í roti, Grett. 127; hann sló sveininn í rot, … í því raknaði sveinninn við, Ísl. ii. 421: also the insensibility of a drunkard, rakna ór roti, liggja í roti, Snót 100. rot-högg, n. a staggering, stunning blow. -
5 þrot-ráði
or -ráða, adj. destitute, pauper; í sveit Hrafns var maðr þ., … við mörgum mönnum félausum tók hann þeim er þ. vóru, Bs. i. 643; nú berr kviðr at hann varð þar þ. í þeim fjórðungi, Grág. i. 272; er þeir verða þ., … ef ómagar verða þrotráða, 240, 241. -
6 rót-fastr
adj. ‘root-fast,’ rooted, fixed, Hkr. i. 71, Js. 17, Stj. 644 (v. l.), Pr. 462, Barl. 86, N. G. L. i. 40, 63. -
7 rót-festa
t, to root, and reflex, to take root, Barl. 5, 86, 95, Pr. 462. -
8 rót-lauss
adj. root-less, without roots, Hm. 84. -
9 rót-mikill
adj. having a large root, Ísl. ii. 14. -
10 rót-setja
setti, to root, plant, H. E. i. 499, Stj. 644. -
11 rót, orsök
-
12 brim-rót
n. furious surf. -
13 grað-rót
f., botan. mandrake, Hjalt. -
14 hey-þrot
n. want of hay, Ísl. ii. 132. -
15 holta-rót
f., botan. moss campion, silene acaulis, Hjalt. -
16 höfuð-rót
f., botan. rose-root, a kind of sedum. -
17 undir-rót
f. the ‘under-root,’ origin, prime cause of a thing, Grett. 124 A, Sturl. ii. 4, Ó. T. 1, Bs. i. 796, Pass. 16. -
18 vista-þrot
n. = vistaskortr, N. G. L. ii. 44, v. l. -
19 víg-þrot
n. ‘war-abatement’ end of the battle, Vþm. -
20 heyþrot
n. want of hay.
См. также в других словарях:
rot — rot … Dictionnaire des rimes
rôt — rôt … Dictionnaire des rimes
Rot — (Farbcode: #FF0000) Farbbezeichnungen nach dem Farbtonkreis von Müller in der CIE Normfarbtafel. Rechts außen der Rotbereich: Zinnoberrot, Mittelrot, Karminrot, P … Deutsch Wikipedia
ROT — ist der Name von Rot, eine Farbe einer Haarfarbe Rot (Spielkarten), eine Farbe von Spielkarten Rot (Album), ein Album der Rapperin Sabrina Setlur aus dem Jahr 2007 Rot (Roman), ein Roman von Uwe Timm aus dem Jahr 2001. Rot ist der Name von Orten… … Deutsch Wikipedia
Rot — Rot, n. 1. Process of rotting; decay; putrefaction. [1913 Webster] 2. (Bot.) A disease or decay in fruits, leaves, or wood, supposed to be caused by minute fungi. See {Bitter rot}, {Black rot}, etc., below. [1913 Webster] 3. [Cf. G. rotz glanders … The Collaborative International Dictionary of English
rot — /rot/, v., rotted, rotting, n., interj. v.i. 1. to undergo decomposition; decay. 2. to deteriorate, disintegrate, fall, or become weak due to decay (often fol. by away, from, off, etc.). 3. to languish, as in confinement. 4. to become morally… … Universalium
rot — • rot röter, rötes|te, seltener roter, rotes|te I. Kleinschreibung {{link}}K 89{{/link}}: – rote Farbe – rote Grütze – die roten Blutkörperchen – der rote Faden – der rote Teppich – der rote Hahn (Feuer) – das rote Ass (Kartenspiel) – er wirkt… … Die deutsche Rechtschreibung
Rot — or Rotting may refer to: * The general decomposition of organic objects ** Dry rot and wet rot in wood ** Bit rot, decay of storage media like CDs and DVDs * Rot (mathematics), a vector operator in mathematics * ROT13, a simple substitution… … Wikipedia
rot — rot: Das gemeingerm. Farbadjektiv mhd., ahd. rōt, got. rauÞs, engl. red, schwed. röd gehört mit verwandten Wörtern in den meisten anderen idg. Sprachen zu der idg. Wurzel *reudh »rot«, vgl. z. B. aind. rudhirá ḥ »rot; blutig«, griech. erythrós… … Das Herkunftswörterbuch
Rot — Rot, v. i. [imp. & p. p. {Rotted}; p. pr. & vb. n. {Rotting}.] [OE. rotien, AS. rotian; akin to D. rotten, Prov. G. rotten, OHG. rozz?n, G. r[ o]sten to steep flax, Icel. rotna to rot, Sw. ruttna, Dan. raadne, Icel. rottin rotten. [root]117. Cf.… … The Collaborative International Dictionary of English
rot — 1. (ro ; le t ne se prononce pas et ne se lie pas) s. m. Vent qui sort de l estomac avec bruit. • Ce grand rot fit du bruit autant Et plus même que le tonnerre, SCARR. Typh. III. Le terme médical est éructation ; rot est bas, et l on évite… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
