-
1 rościć
глаг.• заявить• проращивать• требовать* * *rości|ćroszczę, rość, \rościćł, roszczony несов. проращивать;\rościć nasiona проращивать семена;
● \rościć (sobie) pretensje, prawo do czegoś предъявлять претензии (притязания), право на что-л.* * *roszczę, rość, rościł, roszczony несов.прора́щиватьrościć nasiona — прора́щивать семена́
- rościć pretensje, prawo do czegoś -
2 rościć ([lang name=Polish]sobie) pretensje, prawo do czegoś
предъявля́ть прете́нзии (притяза́ния), пра́во на что́-л.Słownik polsko-rosyjski > rościć ([lang name=Polish]sobie) pretensje, prawo do czegoś
См. также в других словарях:
prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… … Słownik języka polskiego
pretendować — ndk IV, pretendowaćduję, pretendowaćdujesz, pretendowaćduj, pretendowaćował książk. «rościć sobie prawo do czegoś; starać się, ubiegać się o coś» Pretendować do jakiejś godności, do jakiegoś stanowiska. Pretendować do czyjejś ręki. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
uzurpować — ndk a. dk IV, uzurpowaćpuję, uzurpowaćpujesz, uzurpowaćpuj, uzurpowaćował, uzurpowaćowany «bezprawnie zagarniać, zagarnąć władzę, przywłaszczać, przywłaszczyć sobie prawo do czegoś; rościć niesłuszne pretensje do czegoś» Uzurpować sobie prawo do… … Słownik języka polskiego
pretensja — ż I, DCMs. pretensjasji; lm D. pretensjasji (pretensjasyj) zwykle w lm 1. «prawo, które sobie ktoś rości do czegoś; wymaganie, żądanie, roszczenie» Dochodzić swych pretensji. Odstąpić od jakichś pretensji. Rościć sobie, wysuwać, zgłaszać jakieś… … Słownik języka polskiego
