Перевод: с английского на иврит

с иврита на английский

rig

  • 1 rig

    [rɪg]
    n. מעטה; ציוד; מתקן
    v. להקים, להכין לשימוש; לצייד, לספק מצרכים או ציוד; לרמות, לזייף; להלביש (בלשון הדיבור); לצייד או להתקין מפרשים על ספינת-מפרשים (מונחי ספנות)
    * * *
    (תונפס יחנומ) םישרפמ-תניפס לע םישרפמ ןיקתהל וא דייצל ;(רובידה ןושלב) שיבלהל ;ףייזל,תומרל ;דויצ וא םיכרצמ קפסל,דייצל ;שומישל ןיכהל,םיקהל
    ןקתמ ;דויצ ;הטעמ

    English-Hebrew dictionary > rig

  • 2 oil-rig

    אסדת קידוח, מתקן קידוח
    * * *
    חודיק ןקתמ,חודיק תדסא

    English-Hebrew dictionary > oil-rig

  • 3 test rig

    מתקן ניסוי
    * * *
    יוסינ ןקתמ

    English-Hebrew dictionary > test rig

  • 4 rigger

    [rig·ger || 'rɪgə(r)]
    n. מרמה, מזייף; אדם המתקין מפרשים על ספינת-מפרשים (מונחי ספנות)
    * * *
    (תונפס יחנומ) םישרפמ-תניפס לע םישרפמ ןיקתמה םדא ;ףייזמ,המרמ

    English-Hebrew dictionary > rigger

  • 5 rigging

    [rig·ging || 'rɪgɪŋ]
    n. מעטה של ספינה
    * * *
    הניפס לש הטעמ

    English-Hebrew dictionary > rigging

  • 6 rigid

    [rig·id || 'rɪdʒɪd]
    adj. קשה, קשוח; מאובן
    * * *
    ןבואמ ;חושק,השק

    English-Hebrew dictionary > rigid

  • 7 rigmarole

    [rig·ma·role || 'rɪgmərəʊl]
    n. פטפוט; סיפור ארוך ומבולבל; דיבור חסר קשר
    * * *
    רשק רסח רוביד ;לבלובמו ךורא רופיס ;טופטפ

    English-Hebrew dictionary > rigmarole

  • 8 rigor

    [rig·or || 'rɪgər /'rɪgə,'raɪgɔː]
    n. חומרה, הקפדה; קשיחות; קשיות השרירים הגורמת לאי-היכולת להגיב לגירוי (פיסיולוגיה); הרגשה פתאומית של קור, צמרמורת; התאכזרות
    * * *
    תורזכאתה ;תרומרמצ,רוק לש תימואתפ השגרה ;(היגולויסיפ) יוריגל ביגהל תלוכיה-יאל תמרוגה םירירשה תוישק ;תוחישק ;הדפקה,הרמוח

    English-Hebrew dictionary > rigor

  • 9 rigorous

    [rig·or·ous || 'rɪgərəs]
    adj. קשה, קפדני; מחמיר
    * * *
    רימחמ ;ינדפק,השק

    English-Hebrew dictionary > rigorous

  • 10 rigour

    [rig·our || 'rɪgə(r)]
    n. חומרה, קשיחות, נוקשות, קפדנות (כמו rigor)
    * * *
    (rogir ומכ) תונדפק,תושקונ,תוחישק,הרמוח

    English-Hebrew dictionary > rigour

  • 11 Aboriginal

    [ab·o·rig·i·nal || ‚æbə'rɪdʒənl]
    n. יליד מקומי, בן אחד משבטי הילידים שהתגוררו בקנדה לפני שהמתיישבים האירופיים הגיעו; בן אחד משבטי הילידים באוסטרליה
    aboriginal
    [ab·o·rig·i·nal || ‚æbə'rɪdʒənl]
    adj. קדמון; קדמאי
    * * *
    הילרטסואב םידיליה יטבשמ דחא ןב ;ועיגה םייפוריאה םיבשייתמהש ינפל הדנקב וררוגתהש םידיליה יטבשמ דחא ןב,ימוקמ דילי

    English-Hebrew dictionary > Aboriginal

  • 12 aboriginal

    [ab·o·rig·i·nal || ‚æbə'rɪdʒənl]
    n. יליד מקומי, בן אחד משבטי הילידים שהתגוררו בקנדה לפני שהמתיישבים האירופיים הגיעו; בן אחד משבטי הילידים באוסטרליה
    aboriginal
    [ab·o·rig·i·nal || ‚æbə'rɪdʒənl]
    adj. קדמון; קדמאי
    * * *
    יאמדק ;ןומדק

    English-Hebrew dictionary > aboriginal

  • 13 original

    [o·rig·i·nal || ə'rɪdʒənl]
    n. מקור; אורגינל
    adj. אוריגינלי, מקורי
    * * *
    ירוקמ,ילניגירוא
    לניגרוא ;רוקמ

    English-Hebrew dictionary > original

  • 14 originality

    [o·rig·i·nal·i·ty || ə'rɪdʒə'nælətɪ]
    n. אוריגינליות, מקוריות
    * * *
    תוירוקמ,תוילניגירוא

    English-Hebrew dictionary > originality

  • 15 originally

    [o'rig·i·nal·ly || ə'rɪdʒnəlɪ]
    adv. באופן מקורי; במקור, מלכתחילה
    * * *
    הליחתכלמ,רוקמב ;ירוקמ ןפואב

    English-Hebrew dictionary > originally

  • 16 originate

    [o·rig·i·nate || ə'rɪdʒəneɪt]
    v. להתחיל; להיווצר; לנבוע מ-; לצמוח; להיוולד; ליצור
    * * *
    רוציל ;דלוויהל ;חומצל ;-מ עובנל ;רצוויהל ;ליחתהל

    English-Hebrew dictionary > originate

  • 17 origination

    [o·rig·i·na·tion || ə‚rɪdʒə'neɪʃn]
    n. מקור; התחלה; צמיחה; חידוש; היוולדות
    * * *
    תודלוויה ;שודיח ;החימצ ;הלחתה ;רוקמ

    English-Hebrew dictionary > origination

  • 18 originative

    adj. יוצר; ממציא; מחדש; מחוללo'rig·i·na·tive || ə;'rɪ;dʒ;ə;neɪ;tɪ;v /-nə;tɪ;v
    * * *
    ללוחמ ;שדחמ ;איצממ ;רצוי

    English-Hebrew dictionary > originative

  • 19 originator

    [o'rig·i·na·tor || ə'rɪdʒəneɪtə(r)]
    n. יוצר; ממציא; מצמיח; מתחיל; מחולל
    * * *
    ללוחמ ;ליחתמ ;חימצמ ;איצממ ;רצוי

    English-Hebrew dictionary > originator

См. также в других словарях:

  • Ríg — Saltar a navegación, búsqueda Ríg. Ríg es un Æsir en la mitología nórdica descrito como viejo y sabio, poderoso y fuerte en el poema éddico Rígthula (nórdico antiguo Rígþula Canción de Ríg). Rig vagó a través del mundo y dio vida …   Wikipedia Español

  • Rig — may refer to:* Rig (band), a musical group of the early 1970s *Rig, Afghanistan * Rig, the configuration of sails and other rigging on a sailing vessel * Rigging, in computer animation, grouping the elements of parts such as limbs in a 3D model * …   Wikipedia

  • Rig — Ríg Dans la mythologie nordique, Ríg est le nom que prit le dieu Heimdall pour se dissimuler, lorsqu il partit pour Midgard où il créa les trois classes d humains : Les serfs, Thrall qu il créa lors de son premier voyage à Midgard; les… …   Wikipédia en Français

  • rig — /rig/, v., rigged, rigging, n. v.t. 1. Chiefly Naut. a. to put in proper order for working or use. b. to fit (a ship, mast, etc.) with the necessary shrouds, stays, etc. c. to fit (shrouds, stays, sails, etc.) to the mast, yard, or the like. 2.… …   Universalium

  • rig — Ⅰ. rig [1] ► VERB (rigged, rigging) 1) provide (a boat) with sails and rigging. 2) assemble and adjust (the equipment of a sailing boat, aircraft, etc.) in readiness for operation. 3) (often rig up) set up (a device or structure), typically in a… …   English terms dictionary

  • Rig — Rig, v. t. [imp. & p. p. {Rigged}; p. pr. & vb. n. {Rigging}.] [Norweg. rigga to bind, particularly, to wrap round, rig; cf. AS. wr[=i]han to cover.] 1. To furnish with apparatus or gear; to fit with tackling. [1913 Webster] 2. To dress; to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Rig — Rig, n. 1. (Naut.) The peculiar fitting in shape, number, and arrangement of sails and masts, by which different types of vessels are distinguished; as, schooner rig, ship rig, etc. See Illustration in Appendix. [1913 Webster] 2. Dress; esp., odd …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Rig — Rig, n. [Cf. {Wriggle}.] 1. A romp; a wanton; one given to unbecoming conduct. [Obs.] Fuller. [1913 Webster] 2. A sportive or unbecoming trick; a frolic. [1913 Webster] 3. A blast of wind. [Prov. Eng.] Wright. [1913 Webster] That uncertain season …   The Collaborative International Dictionary of English

  • RIG-I — Masse/Länge Primärstruktur 925 Aminosäuren …   Deutsch Wikipedia

  • rig — [rig] vt. rigged, rigging [LME riggen < Scand, as in Norw rigga, to bind, splice] 1. a) to fit (a ship, mast, etc.) with sails, shrouds, etc. b) to fit (sails, shrouds, etc.) to a ship s masts, yards, etc. 2. to assemble and adjust the wings,… …   English World dictionary

  • Rig — Rig, v. t. To make free with; hence, to steal; to pilfer. [Obs. or Prov.] Tusser. [1913 Webster] {To rig the market} (Stock Exchange), to raise or lower market prices, as by some fraud or trick. [Cant] [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»