-
1 retexo
retexere, retexui, retextus Vreverse, cancel -
2 retexo
retexo, ĕre, texŭi, textum - tr. - [st2]1 [-] défaire un tissu, détisser. [st2]2 [-] défaire, annuler, détruire. [st2]3 [-] refaire, recommencer, repasser, revenir sur.* * *retexo, ĕre, texŭi, textum - tr. - [st2]1 [-] défaire un tissu, détisser. [st2]2 [-] défaire, annuler, détruire. [st2]3 [-] refaire, recommencer, repasser, revenir sur.* * *Retexo, retexis, retexui, retextum, retexere. Destistre, Desfiler, Desourdir.\Penelopes telam retexere. Cic. Faire le faict et le deffaict, Deffaire ce qu'on avoit faict.\Properata fata retexere. Ouid. Deffaire la mort d'aucun, Resusciter et remettre en vie celuy qui est mort trop tost.\Detexta retexere. Cic. Retistre.\Idem ordo retexitur. Ouid. Se rompt et deffaict, Se change.\Plenum orbem Luna quater retexuit. Ouid. Il y a quatre mois.\Noxas retexere. Stat. Rememorer.\Iam retexo orationem illam. Cic. Je di tout autrement que je ne disoye lors, je me desdi.\Noui timores retexunt superiora. Cic. Renversent tout.\Non potest, nisi retexueris illa. Cicero. Si tu ne changes ces propos là.\Scriptorum quaeque retexens. Horat. Deffaisant et changeant tout ce qu'il a escript au paravant.\Seipsum retexere. Mattius ad Ciceronem. Changer de facon de faire.\Vt totam suam Praeturam retexere videretur. Cice. Deffaire, Faire tout au rebours. -
3 detexo
dē-texo, texuī, textum, ere, abweben, abflechten = fertig weben, fertig flechten, I) eig.: a) fertig weben, telam, Plaut. Pseud. 400. Hyg. fab. 126: inter decem annos nequisti unam togam detexere, Titin. com. 24: omnia ea videri legata, quae detexta neque contexta sunt, Ulp. dig. 32, 1, 70. § 12: quod in tela est nondum pertextum vel detextum, contextum appellatur, Ulp. dig. 34, 2, 22. – scherzh., illic homo hoc denuo vult pallium detexere, abfertigen = rauben, Plaut. Amph. 294. – b) fertig flechten, alqd viminibus mollique iunco, Verg. ecl. 2, 72: fiscellam vimine iunci, Tibull. 2, 3, 15. – II) übtr., vollenden, a) in der Rede bis zu Ende darstellen, abmachen, non tamen absistam coeptum detexere munus Ps.Verg. Ciris 9: semina vitis ordine detexam, Calp.: fabellam permitte mihi detexere paucis, Sulpiciae sat. v. 2. – detexta prope retexere, Cic.: nunc ego ab summo iam detexam exordio, Vet. poët. b. Cornif. rhet. – b) übh.: is (Lacteus) non perpetuum detexens conficit orbem, Cic. Arat. 494 (250).
-
4 tela
tēla, ae, f. ( aus *tex-la zu texo), I) das Gewebe, domus plena telarum, Cic.: telam texere, Ter.: telam detexere, Plaut. u. Hyg.: telam retexere, Cic.: telam desinere, das Gewebe liegen lassen, Ter.: telas exercere, weben, Ov.: lanā ac telā victum quaeritans, Ter. – v. Spinnengewebe, Plaut., Catull. u.a. – bildl., das Gewebe = das Ersonnene, ea tela texitur, Cic. – II) meton.: 1) der Aufzug bei dem Gewebe, der Zettel, die Werfte, percurrere telas, Verg. u. Ov.: licia telae addere, weben, Verg.: tela iugo vincta est, Ov. – 2) der ganze Webstuhl, Ov. met. 4, 35 u. 394: barbarica, Ov. met. 6, 576: strictoria de tela, vom Webstuhl hinweg, noch ungetragen (Gststz. ab usu, getragen), Edict. Diocl. 7, 56 u. 57.
-
5 auftrennen
auftrennen, solvere. dissolvere (übh.). – resuere (ein Kleid). – retexere (ein Gewebe).
-
6 wiederaufmachen
wiederaufmachen, ein Gewebe, telam retexere.
-
7 wiederauftrennen
wiederauftrennen, resuere (ein Kleid ) – retexere (ein Gewebe).
-
8 detexo
dētexo, ĕre, texŭi, textum - tr. - [st2]1 [-] tisser complètement, tisser, ourdir; tresser (une corbeille). [st2]2 [-] parcourir (une carrière), achever, accomplir. [st2]3 [-] exposer (en entier), décrire, traiter (un sujet), dépeindre.* * *dētexo, ĕre, texŭi, textum - tr. - [st2]1 [-] tisser complètement, tisser, ourdir; tresser (une corbeille). [st2]2 [-] parcourir (une carrière), achever, accomplir. [st2]3 [-] exposer (en entier), décrire, traiter (un sujet), dépeindre.* * *Detexo, detexis, detexui, detextum, detexere. Deffiler la toile, La destistre et deffaire.\Detexere telam. Plaut. Parachever de tistre, Mettre fin à quelque chose. \ Detexere aliquid viminibus. Virg. Faire d'osier.\Exordiri, detexere, retexere. Cic. Ourdir, Tistre, Destistre et deffaire. -
9 properatus
properātus, a, um part. passé de propero. [st2]1 [-] hâté, pressé. [st2]2 [-] hâtif, prématuré. - properato opus est, Cic.: il faut se hâter.* * *properātus, a, um part. passé de propero. [st2]1 [-] hâté, pressé. [st2]2 [-] hâtif, prématuré. - properato opus est, Cic.: il faut se hâter.* * *Properatus, pen. prod. Aliud participium. Ouid. Hasté.\Carmina properata. Ouid. Faicts à la haste.\Fata properata retexere. Ouid. Deffaire une mort qui a esté trop hastee, Rendre la vie à une personne morte, Resusciter un trespassé.\Mors properata. Ouid. Acceleree, Avancee. -
10 detexo
dē-texo, texuī, textum, ere, abweben, abflechten = fertig weben, fertig flechten, I) eig.: a) fertig weben, telam, Plaut. Pseud. 400. Hyg. fab. 126: inter decem annos nequisti unam togam detexere, Titin. com. 24: omnia ea videri legata, quae detexta neque contexta sunt, Ulp. dig. 32, 1, 70. § 12: quod in tela est nondum pertextum vel detextum, contextum appellatur, Ulp. dig. 34, 2, 22. – scherzh., illic homo hoc denuo vult pallium detexere, abfertigen = rauben, Plaut. Amph. 294. – b) fertig flechten, alqd viminibus mollique iunco, Verg. ecl. 2, 72: fiscellam vimine iunci, Tibull. 2, 3, 15. – II) übtr., vollenden, a) in der Rede bis zu Ende darstellen, abmachen, non tamen absistam coeptum detexere munus Ps.Verg. Ciris 9: semina vitis ordine detexam, Calp.: fabellam permitte mihi detexere paucis, Sulpiciae sat. v. 2. – detexta prope retexere, Cic.: nunc ego ab summo iam detexam exordio, Vet. poët. b. Cornif. rhet. – b) übh.: is (Lacteus) non perpetuum detexens conficit orbem, Cic. Arat. 494 (250). -
11 tela
tēla, ae, f. ( aus *tex-la zu texo), I) das Gewebe, domus plena telarum, Cic.: telam texere, Ter.: telam detexere, Plaut. u. Hyg.: telam retexere, Cic.: telam desinere, das Gewebe liegen lassen, Ter.: telas exercere, weben, Ov.: lanā ac telā victum quaeritans, Ter. – v. Spinnengewebe, Plaut., Catull. u.a. – bildl., das Gewebe = das Ersonnene, ea tela texitur, Cic. – II) meton.: 1) der Aufzug bei dem Gewebe, der Zettel, die Werfte, percurrere telas, Verg. u. Ov.: licia telae addere, weben, Verg.: tela iugo vincta est, Ov. – 2) der ganze Webstuhl, Ov. met. 4, 35 u. 394: barbarica, Ov. met. 6, 576: strictoria de tela, vom Webstuhl hinweg, noch ungetragen (Gststz. ab usu, getragen), Edict. Diocl. 7, 56 u. 57. -
12 Испортить
- corrumpere; depravare; devenustare; pejorare; pervertere;• Он своей неосторожностью испортил все дело - Temeritate, inconsiderantia sua totam rem nobis corrupit;
• испортить свою работу - retexere telam Penelopis; scopas dissolvere;
-
13 obculo
occŭlo ( obc-), cŭlŭi, cultum, 3 ( plup. sync. occulerat, Val. Fl. 2, 280), v. a. [obcolo], to cover, cover over (syn.: tego, condo, celo, abdo).I.In gen. (very rare): terra occulit caput, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 375 Müll. (Trag. v. 141 Vahl.):II.virgulta multā terrā,
Verg. G. 2, 346.—In partic., to cover up, hide, conceal (class.; esp. in the P. a.; v. in the foll.):* B.vitia corporis fuco,
Plaut. Most. 1, 3, 118:vulnera,
Cic. Att. 5, 15, 2:(feminae) parietum umbris occuluntur,
are kept concealed, id. Tusc. 2, 15, 36:hastatos,
Liv. 33, 1:se silvā,
id. 25, 8, 5:classem in convexo nemorum sub rupe,
Verg. A. 1, 310:caligine terras,
Ov. M. 1, 600:puncta argumentorum,
Cic. de Or. 2, 41, 77:narratum ab iis,
to keep secret, conceal, Tac. A. 3, 16:vitia,
Quint. 12, 8, 10.— Absol.:si quis et imprudens aspexerit, occulat ille,
Tib. 1, 2, 37.—Of burying: occultum efferre significat sub terram ferre, ponere, Paul. ex Fest. p. 205 Müll.—Hence, occultus (archaic orthogr. OQVOLTVS, S. C. Bacch.;b.scanned ŏccultus,
Plaut. Trin. 3, 2, 39; 86; id. Capt. 1, 1, 15; cf. Brix, Trin. Einleit. p. 14 Ritschl ad Plaut. Trin. l. l. ed. 2), a, um, P. a., hidden, concealed, secret (freq. and class.;syn. abditus): hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso,
Plaut. Curc. 4, 2, 21:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19, 49:occultiores insidiae,
id. Verr. 2, 1, 15, § 39:occultior atque tectior cupiditas,
id. Rosc. Am. 36, 104:si quid erit occultius et reconditum,
id. Fam. 11, 21, 5:cum res occultissimas aperueris in lucemque protuleris,
id. Ac. 2, 19, 62:per occultos calles,
Verg. A. 9, 383:via,
id. ib. 3, 695:nota,
Ov. A. A. 3, 630:sapor,
Verg. G. 3, 397:crescit, occulto velut arbor aevo, Fama Marcelli,
from an obscure, remote age, Hor. C. 1, 12, 45:res,
i. e. the hidden laws of nature, Lucr. 1, 145; 424; Cic. Ac. 1, 4, 15 sq.; 2, 41, 127; id. Fin. 3, 11, 37; 4, 7, 18 al.:occulti miranda potentia fati,
Juv. 7, 200.—Of persons, close, reserved, secret, not open:(β).si me astutum et occultum lubet fingere,
Cic. Fam. 3, 10, 8:ab occultis cavendum hominibus consultisque,
Liv. 25, 16, 4; Tac. A. 6, 51.—With gen.:occultus odii,
dissembling his hate, Tac. A. 4, 7.—Occultus, adverbially for occulte, in secret, secretly (Tacitean):C.qui ejusmodi preces occulti illuderent,
Tac. A. 3, 29; 4, 12:patris mei amicitias non occulti ferunt,
id. ib. 4, 40.—Neutr. as subst.1.oc-culta, ōrum, plur., secret things or places, secrets:2.servi, quibus occulta creduntur,
Cic. Cael. 23, 57:cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis,
Juv. 3, 50. —With gen.:occulta saltuum scrutari,
Tac. A. 1, 61:occulta conjurationis retexere,
id. ib. 15, 74:occulta cordis,
Vulg. 1 Cor. 14, 25:hominum,
id. Rom. 2, 16:ab occultis meis,
from my secret sins, id. Psa. 18, 13.—Sing.: occultum, i, n., secrecy, only in adverb. phrases, in occulto; per occultum; ex occulto, in secret, secretly: SACRA IN OQVOLTOD NE QVIQVAM FECISE VELET, S. C. Bacch.: in occulto mussabant, Enn. Ann. ap. Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (Ann. v. 185 Vahl.): Plaut. Trin. 3, 2, 86:(α).stare in occulto,
Cic. Clu. 28, 78: per occultum (post-Aug.), Tac. [p. 1252] A. 6, 7; 4, 71 fin.; 5, 4; Claud. Cons. Mall. Theod. 124:ex occulto,
from a place of concealment, secret place, Ter. Eun. 4, 7, 17:Jugurtha ex occulto repente nostros invadit,
Sall. J. 59, 2.—Hence, secretly:ex occulto intervenire,
Cic. Clu. 16, 47.—Hence, adv., in three forms: occultē (class.), occultō (ante-class.), and occultim (post-class.), in concealment, in secret, secretly, privately.Form occulte:(β).neque id occulte fert,
does not keep it secret, makes no secret of it, does not conceal it, Ter. Ad. 3, 2, 30:ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
Cic. Agr. 1, 1, 1:proficisci,
Caes. B. C. 1, 66:inter se constituere aliquid,
id. B. G. 7, 83:labitur occulte,
Ov. M. 10, 519:nec clam illud occulteque factum est,
Plin. 36, 2, 2, § 6.—Form occulto, Afran. ap. Charis. p. 186 P. (Com. Rel. v. 295 Rib.).—* (γ).Form occultim:b.reptare,
Sol. 4.—Comp.:conari occultius,
Cic. Deiot. 6, 18:erant praeterea complures paulo occultius consilii hujus participes,
Sall. C. 17, 5: Quint. 9, 4, 21.— Sup.:quam potuit occultissime reliquas cohortes duxit,
Caes. B. C. 3, 67:castra quam potest occultissime locat,
Liv. 9, 2; Sall. J. 91, 3;for which maxime occulte,
Sall. J. 35, 4. -
14 occulo
occŭlo ( obc-), cŭlŭi, cultum, 3 ( plup. sync. occulerat, Val. Fl. 2, 280), v. a. [obcolo], to cover, cover over (syn.: tego, condo, celo, abdo).I.In gen. (very rare): terra occulit caput, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 375 Müll. (Trag. v. 141 Vahl.):II.virgulta multā terrā,
Verg. G. 2, 346.—In partic., to cover up, hide, conceal (class.; esp. in the P. a.; v. in the foll.):* B.vitia corporis fuco,
Plaut. Most. 1, 3, 118:vulnera,
Cic. Att. 5, 15, 2:(feminae) parietum umbris occuluntur,
are kept concealed, id. Tusc. 2, 15, 36:hastatos,
Liv. 33, 1:se silvā,
id. 25, 8, 5:classem in convexo nemorum sub rupe,
Verg. A. 1, 310:caligine terras,
Ov. M. 1, 600:puncta argumentorum,
Cic. de Or. 2, 41, 77:narratum ab iis,
to keep secret, conceal, Tac. A. 3, 16:vitia,
Quint. 12, 8, 10.— Absol.:si quis et imprudens aspexerit, occulat ille,
Tib. 1, 2, 37.—Of burying: occultum efferre significat sub terram ferre, ponere, Paul. ex Fest. p. 205 Müll.—Hence, occultus (archaic orthogr. OQVOLTVS, S. C. Bacch.;b.scanned ŏccultus,
Plaut. Trin. 3, 2, 39; 86; id. Capt. 1, 1, 15; cf. Brix, Trin. Einleit. p. 14 Ritschl ad Plaut. Trin. l. l. ed. 2), a, um, P. a., hidden, concealed, secret (freq. and class.;syn. abditus): hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso,
Plaut. Curc. 4, 2, 21:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19, 49:occultiores insidiae,
id. Verr. 2, 1, 15, § 39:occultior atque tectior cupiditas,
id. Rosc. Am. 36, 104:si quid erit occultius et reconditum,
id. Fam. 11, 21, 5:cum res occultissimas aperueris in lucemque protuleris,
id. Ac. 2, 19, 62:per occultos calles,
Verg. A. 9, 383:via,
id. ib. 3, 695:nota,
Ov. A. A. 3, 630:sapor,
Verg. G. 3, 397:crescit, occulto velut arbor aevo, Fama Marcelli,
from an obscure, remote age, Hor. C. 1, 12, 45:res,
i. e. the hidden laws of nature, Lucr. 1, 145; 424; Cic. Ac. 1, 4, 15 sq.; 2, 41, 127; id. Fin. 3, 11, 37; 4, 7, 18 al.:occulti miranda potentia fati,
Juv. 7, 200.—Of persons, close, reserved, secret, not open:(β).si me astutum et occultum lubet fingere,
Cic. Fam. 3, 10, 8:ab occultis cavendum hominibus consultisque,
Liv. 25, 16, 4; Tac. A. 6, 51.—With gen.:occultus odii,
dissembling his hate, Tac. A. 4, 7.—Occultus, adverbially for occulte, in secret, secretly (Tacitean):C.qui ejusmodi preces occulti illuderent,
Tac. A. 3, 29; 4, 12:patris mei amicitias non occulti ferunt,
id. ib. 4, 40.—Neutr. as subst.1.oc-culta, ōrum, plur., secret things or places, secrets:2.servi, quibus occulta creduntur,
Cic. Cael. 23, 57:cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis,
Juv. 3, 50. —With gen.:occulta saltuum scrutari,
Tac. A. 1, 61:occulta conjurationis retexere,
id. ib. 15, 74:occulta cordis,
Vulg. 1 Cor. 14, 25:hominum,
id. Rom. 2, 16:ab occultis meis,
from my secret sins, id. Psa. 18, 13.—Sing.: occultum, i, n., secrecy, only in adverb. phrases, in occulto; per occultum; ex occulto, in secret, secretly: SACRA IN OQVOLTOD NE QVIQVAM FECISE VELET, S. C. Bacch.: in occulto mussabant, Enn. Ann. ap. Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (Ann. v. 185 Vahl.): Plaut. Trin. 3, 2, 86:(α).stare in occulto,
Cic. Clu. 28, 78: per occultum (post-Aug.), Tac. [p. 1252] A. 6, 7; 4, 71 fin.; 5, 4; Claud. Cons. Mall. Theod. 124:ex occulto,
from a place of concealment, secret place, Ter. Eun. 4, 7, 17:Jugurtha ex occulto repente nostros invadit,
Sall. J. 59, 2.—Hence, secretly:ex occulto intervenire,
Cic. Clu. 16, 47.—Hence, adv., in three forms: occultē (class.), occultō (ante-class.), and occultim (post-class.), in concealment, in secret, secretly, privately.Form occulte:(β).neque id occulte fert,
does not keep it secret, makes no secret of it, does not conceal it, Ter. Ad. 3, 2, 30:ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
Cic. Agr. 1, 1, 1:proficisci,
Caes. B. C. 1, 66:inter se constituere aliquid,
id. B. G. 7, 83:labitur occulte,
Ov. M. 10, 519:nec clam illud occulteque factum est,
Plin. 36, 2, 2, § 6.—Form occulto, Afran. ap. Charis. p. 186 P. (Com. Rel. v. 295 Rib.).—* (γ).Form occultim:b.reptare,
Sol. 4.—Comp.:conari occultius,
Cic. Deiot. 6, 18:erant praeterea complures paulo occultius consilii hujus participes,
Sall. C. 17, 5: Quint. 9, 4, 21.— Sup.:quam potuit occultissime reliquas cohortes duxit,
Caes. B. C. 3, 67:castra quam potest occultissime locat,
Liv. 9, 2; Sall. J. 91, 3;for which maxime occulte,
Sall. J. 35, 4. -
15 occulta
occŭlo ( obc-), cŭlŭi, cultum, 3 ( plup. sync. occulerat, Val. Fl. 2, 280), v. a. [obcolo], to cover, cover over (syn.: tego, condo, celo, abdo).I.In gen. (very rare): terra occulit caput, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 375 Müll. (Trag. v. 141 Vahl.):II.virgulta multā terrā,
Verg. G. 2, 346.—In partic., to cover up, hide, conceal (class.; esp. in the P. a.; v. in the foll.):* B.vitia corporis fuco,
Plaut. Most. 1, 3, 118:vulnera,
Cic. Att. 5, 15, 2:(feminae) parietum umbris occuluntur,
are kept concealed, id. Tusc. 2, 15, 36:hastatos,
Liv. 33, 1:se silvā,
id. 25, 8, 5:classem in convexo nemorum sub rupe,
Verg. A. 1, 310:caligine terras,
Ov. M. 1, 600:puncta argumentorum,
Cic. de Or. 2, 41, 77:narratum ab iis,
to keep secret, conceal, Tac. A. 3, 16:vitia,
Quint. 12, 8, 10.— Absol.:si quis et imprudens aspexerit, occulat ille,
Tib. 1, 2, 37.—Of burying: occultum efferre significat sub terram ferre, ponere, Paul. ex Fest. p. 205 Müll.—Hence, occultus (archaic orthogr. OQVOLTVS, S. C. Bacch.;b.scanned ŏccultus,
Plaut. Trin. 3, 2, 39; 86; id. Capt. 1, 1, 15; cf. Brix, Trin. Einleit. p. 14 Ritschl ad Plaut. Trin. l. l. ed. 2), a, um, P. a., hidden, concealed, secret (freq. and class.;syn. abditus): hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso,
Plaut. Curc. 4, 2, 21:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19, 49:occultiores insidiae,
id. Verr. 2, 1, 15, § 39:occultior atque tectior cupiditas,
id. Rosc. Am. 36, 104:si quid erit occultius et reconditum,
id. Fam. 11, 21, 5:cum res occultissimas aperueris in lucemque protuleris,
id. Ac. 2, 19, 62:per occultos calles,
Verg. A. 9, 383:via,
id. ib. 3, 695:nota,
Ov. A. A. 3, 630:sapor,
Verg. G. 3, 397:crescit, occulto velut arbor aevo, Fama Marcelli,
from an obscure, remote age, Hor. C. 1, 12, 45:res,
i. e. the hidden laws of nature, Lucr. 1, 145; 424; Cic. Ac. 1, 4, 15 sq.; 2, 41, 127; id. Fin. 3, 11, 37; 4, 7, 18 al.:occulti miranda potentia fati,
Juv. 7, 200.—Of persons, close, reserved, secret, not open:(β).si me astutum et occultum lubet fingere,
Cic. Fam. 3, 10, 8:ab occultis cavendum hominibus consultisque,
Liv. 25, 16, 4; Tac. A. 6, 51.—With gen.:occultus odii,
dissembling his hate, Tac. A. 4, 7.—Occultus, adverbially for occulte, in secret, secretly (Tacitean):C.qui ejusmodi preces occulti illuderent,
Tac. A. 3, 29; 4, 12:patris mei amicitias non occulti ferunt,
id. ib. 4, 40.—Neutr. as subst.1.oc-culta, ōrum, plur., secret things or places, secrets:2.servi, quibus occulta creduntur,
Cic. Cael. 23, 57:cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis,
Juv. 3, 50. —With gen.:occulta saltuum scrutari,
Tac. A. 1, 61:occulta conjurationis retexere,
id. ib. 15, 74:occulta cordis,
Vulg. 1 Cor. 14, 25:hominum,
id. Rom. 2, 16:ab occultis meis,
from my secret sins, id. Psa. 18, 13.—Sing.: occultum, i, n., secrecy, only in adverb. phrases, in occulto; per occultum; ex occulto, in secret, secretly: SACRA IN OQVOLTOD NE QVIQVAM FECISE VELET, S. C. Bacch.: in occulto mussabant, Enn. Ann. ap. Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (Ann. v. 185 Vahl.): Plaut. Trin. 3, 2, 86:(α).stare in occulto,
Cic. Clu. 28, 78: per occultum (post-Aug.), Tac. [p. 1252] A. 6, 7; 4, 71 fin.; 5, 4; Claud. Cons. Mall. Theod. 124:ex occulto,
from a place of concealment, secret place, Ter. Eun. 4, 7, 17:Jugurtha ex occulto repente nostros invadit,
Sall. J. 59, 2.—Hence, secretly:ex occulto intervenire,
Cic. Clu. 16, 47.—Hence, adv., in three forms: occultē (class.), occultō (ante-class.), and occultim (post-class.), in concealment, in secret, secretly, privately.Form occulte:(β).neque id occulte fert,
does not keep it secret, makes no secret of it, does not conceal it, Ter. Ad. 3, 2, 30:ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
Cic. Agr. 1, 1, 1:proficisci,
Caes. B. C. 1, 66:inter se constituere aliquid,
id. B. G. 7, 83:labitur occulte,
Ov. M. 10, 519:nec clam illud occulteque factum est,
Plin. 36, 2, 2, § 6.—Form occulto, Afran. ap. Charis. p. 186 P. (Com. Rel. v. 295 Rib.).—* (γ).Form occultim:b.reptare,
Sol. 4.—Comp.:conari occultius,
Cic. Deiot. 6, 18:erant praeterea complures paulo occultius consilii hujus participes,
Sall. C. 17, 5: Quint. 9, 4, 21.— Sup.:quam potuit occultissime reliquas cohortes duxit,
Caes. B. C. 3, 67:castra quam potest occultissime locat,
Liv. 9, 2; Sall. J. 91, 3;for which maxime occulte,
Sall. J. 35, 4. -
16 occultim
occŭlo ( obc-), cŭlŭi, cultum, 3 ( plup. sync. occulerat, Val. Fl. 2, 280), v. a. [obcolo], to cover, cover over (syn.: tego, condo, celo, abdo).I.In gen. (very rare): terra occulit caput, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 375 Müll. (Trag. v. 141 Vahl.):II.virgulta multā terrā,
Verg. G. 2, 346.—In partic., to cover up, hide, conceal (class.; esp. in the P. a.; v. in the foll.):* B.vitia corporis fuco,
Plaut. Most. 1, 3, 118:vulnera,
Cic. Att. 5, 15, 2:(feminae) parietum umbris occuluntur,
are kept concealed, id. Tusc. 2, 15, 36:hastatos,
Liv. 33, 1:se silvā,
id. 25, 8, 5:classem in convexo nemorum sub rupe,
Verg. A. 1, 310:caligine terras,
Ov. M. 1, 600:puncta argumentorum,
Cic. de Or. 2, 41, 77:narratum ab iis,
to keep secret, conceal, Tac. A. 3, 16:vitia,
Quint. 12, 8, 10.— Absol.:si quis et imprudens aspexerit, occulat ille,
Tib. 1, 2, 37.—Of burying: occultum efferre significat sub terram ferre, ponere, Paul. ex Fest. p. 205 Müll.—Hence, occultus (archaic orthogr. OQVOLTVS, S. C. Bacch.;b.scanned ŏccultus,
Plaut. Trin. 3, 2, 39; 86; id. Capt. 1, 1, 15; cf. Brix, Trin. Einleit. p. 14 Ritschl ad Plaut. Trin. l. l. ed. 2), a, um, P. a., hidden, concealed, secret (freq. and class.;syn. abditus): hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso,
Plaut. Curc. 4, 2, 21:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19, 49:occultiores insidiae,
id. Verr. 2, 1, 15, § 39:occultior atque tectior cupiditas,
id. Rosc. Am. 36, 104:si quid erit occultius et reconditum,
id. Fam. 11, 21, 5:cum res occultissimas aperueris in lucemque protuleris,
id. Ac. 2, 19, 62:per occultos calles,
Verg. A. 9, 383:via,
id. ib. 3, 695:nota,
Ov. A. A. 3, 630:sapor,
Verg. G. 3, 397:crescit, occulto velut arbor aevo, Fama Marcelli,
from an obscure, remote age, Hor. C. 1, 12, 45:res,
i. e. the hidden laws of nature, Lucr. 1, 145; 424; Cic. Ac. 1, 4, 15 sq.; 2, 41, 127; id. Fin. 3, 11, 37; 4, 7, 18 al.:occulti miranda potentia fati,
Juv. 7, 200.—Of persons, close, reserved, secret, not open:(β).si me astutum et occultum lubet fingere,
Cic. Fam. 3, 10, 8:ab occultis cavendum hominibus consultisque,
Liv. 25, 16, 4; Tac. A. 6, 51.—With gen.:occultus odii,
dissembling his hate, Tac. A. 4, 7.—Occultus, adverbially for occulte, in secret, secretly (Tacitean):C.qui ejusmodi preces occulti illuderent,
Tac. A. 3, 29; 4, 12:patris mei amicitias non occulti ferunt,
id. ib. 4, 40.—Neutr. as subst.1.oc-culta, ōrum, plur., secret things or places, secrets:2.servi, quibus occulta creduntur,
Cic. Cael. 23, 57:cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis,
Juv. 3, 50. —With gen.:occulta saltuum scrutari,
Tac. A. 1, 61:occulta conjurationis retexere,
id. ib. 15, 74:occulta cordis,
Vulg. 1 Cor. 14, 25:hominum,
id. Rom. 2, 16:ab occultis meis,
from my secret sins, id. Psa. 18, 13.—Sing.: occultum, i, n., secrecy, only in adverb. phrases, in occulto; per occultum; ex occulto, in secret, secretly: SACRA IN OQVOLTOD NE QVIQVAM FECISE VELET, S. C. Bacch.: in occulto mussabant, Enn. Ann. ap. Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (Ann. v. 185 Vahl.): Plaut. Trin. 3, 2, 86:(α).stare in occulto,
Cic. Clu. 28, 78: per occultum (post-Aug.), Tac. [p. 1252] A. 6, 7; 4, 71 fin.; 5, 4; Claud. Cons. Mall. Theod. 124:ex occulto,
from a place of concealment, secret place, Ter. Eun. 4, 7, 17:Jugurtha ex occulto repente nostros invadit,
Sall. J. 59, 2.—Hence, secretly:ex occulto intervenire,
Cic. Clu. 16, 47.—Hence, adv., in three forms: occultē (class.), occultō (ante-class.), and occultim (post-class.), in concealment, in secret, secretly, privately.Form occulte:(β).neque id occulte fert,
does not keep it secret, makes no secret of it, does not conceal it, Ter. Ad. 3, 2, 30:ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
Cic. Agr. 1, 1, 1:proficisci,
Caes. B. C. 1, 66:inter se constituere aliquid,
id. B. G. 7, 83:labitur occulte,
Ov. M. 10, 519:nec clam illud occulteque factum est,
Plin. 36, 2, 2, § 6.—Form occulto, Afran. ap. Charis. p. 186 P. (Com. Rel. v. 295 Rib.).—* (γ).Form occultim:b.reptare,
Sol. 4.—Comp.:conari occultius,
Cic. Deiot. 6, 18:erant praeterea complures paulo occultius consilii hujus participes,
Sall. C. 17, 5: Quint. 9, 4, 21.— Sup.:quam potuit occultissime reliquas cohortes duxit,
Caes. B. C. 3, 67:castra quam potest occultissime locat,
Liv. 9, 2; Sall. J. 91, 3;for which maxime occulte,
Sall. J. 35, 4. -
17 occultum
occŭlo ( obc-), cŭlŭi, cultum, 3 ( plup. sync. occulerat, Val. Fl. 2, 280), v. a. [obcolo], to cover, cover over (syn.: tego, condo, celo, abdo).I.In gen. (very rare): terra occulit caput, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 375 Müll. (Trag. v. 141 Vahl.):II.virgulta multā terrā,
Verg. G. 2, 346.—In partic., to cover up, hide, conceal (class.; esp. in the P. a.; v. in the foll.):* B.vitia corporis fuco,
Plaut. Most. 1, 3, 118:vulnera,
Cic. Att. 5, 15, 2:(feminae) parietum umbris occuluntur,
are kept concealed, id. Tusc. 2, 15, 36:hastatos,
Liv. 33, 1:se silvā,
id. 25, 8, 5:classem in convexo nemorum sub rupe,
Verg. A. 1, 310:caligine terras,
Ov. M. 1, 600:puncta argumentorum,
Cic. de Or. 2, 41, 77:narratum ab iis,
to keep secret, conceal, Tac. A. 3, 16:vitia,
Quint. 12, 8, 10.— Absol.:si quis et imprudens aspexerit, occulat ille,
Tib. 1, 2, 37.—Of burying: occultum efferre significat sub terram ferre, ponere, Paul. ex Fest. p. 205 Müll.—Hence, occultus (archaic orthogr. OQVOLTVS, S. C. Bacch.;b.scanned ŏccultus,
Plaut. Trin. 3, 2, 39; 86; id. Capt. 1, 1, 15; cf. Brix, Trin. Einleit. p. 14 Ritschl ad Plaut. Trin. l. l. ed. 2), a, um, P. a., hidden, concealed, secret (freq. and class.;syn. abditus): hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso,
Plaut. Curc. 4, 2, 21:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19, 49:occultiores insidiae,
id. Verr. 2, 1, 15, § 39:occultior atque tectior cupiditas,
id. Rosc. Am. 36, 104:si quid erit occultius et reconditum,
id. Fam. 11, 21, 5:cum res occultissimas aperueris in lucemque protuleris,
id. Ac. 2, 19, 62:per occultos calles,
Verg. A. 9, 383:via,
id. ib. 3, 695:nota,
Ov. A. A. 3, 630:sapor,
Verg. G. 3, 397:crescit, occulto velut arbor aevo, Fama Marcelli,
from an obscure, remote age, Hor. C. 1, 12, 45:res,
i. e. the hidden laws of nature, Lucr. 1, 145; 424; Cic. Ac. 1, 4, 15 sq.; 2, 41, 127; id. Fin. 3, 11, 37; 4, 7, 18 al.:occulti miranda potentia fati,
Juv. 7, 200.—Of persons, close, reserved, secret, not open:(β).si me astutum et occultum lubet fingere,
Cic. Fam. 3, 10, 8:ab occultis cavendum hominibus consultisque,
Liv. 25, 16, 4; Tac. A. 6, 51.—With gen.:occultus odii,
dissembling his hate, Tac. A. 4, 7.—Occultus, adverbially for occulte, in secret, secretly (Tacitean):C.qui ejusmodi preces occulti illuderent,
Tac. A. 3, 29; 4, 12:patris mei amicitias non occulti ferunt,
id. ib. 4, 40.—Neutr. as subst.1.oc-culta, ōrum, plur., secret things or places, secrets:2.servi, quibus occulta creduntur,
Cic. Cael. 23, 57:cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis,
Juv. 3, 50. —With gen.:occulta saltuum scrutari,
Tac. A. 1, 61:occulta conjurationis retexere,
id. ib. 15, 74:occulta cordis,
Vulg. 1 Cor. 14, 25:hominum,
id. Rom. 2, 16:ab occultis meis,
from my secret sins, id. Psa. 18, 13.—Sing.: occultum, i, n., secrecy, only in adverb. phrases, in occulto; per occultum; ex occulto, in secret, secretly: SACRA IN OQVOLTOD NE QVIQVAM FECISE VELET, S. C. Bacch.: in occulto mussabant, Enn. Ann. ap. Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (Ann. v. 185 Vahl.): Plaut. Trin. 3, 2, 86:(α).stare in occulto,
Cic. Clu. 28, 78: per occultum (post-Aug.), Tac. [p. 1252] A. 6, 7; 4, 71 fin.; 5, 4; Claud. Cons. Mall. Theod. 124:ex occulto,
from a place of concealment, secret place, Ter. Eun. 4, 7, 17:Jugurtha ex occulto repente nostros invadit,
Sall. J. 59, 2.—Hence, secretly:ex occulto intervenire,
Cic. Clu. 16, 47.—Hence, adv., in three forms: occultē (class.), occultō (ante-class.), and occultim (post-class.), in concealment, in secret, secretly, privately.Form occulte:(β).neque id occulte fert,
does not keep it secret, makes no secret of it, does not conceal it, Ter. Ad. 3, 2, 30:ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
Cic. Agr. 1, 1, 1:proficisci,
Caes. B. C. 1, 66:inter se constituere aliquid,
id. B. G. 7, 83:labitur occulte,
Ov. M. 10, 519:nec clam illud occulteque factum est,
Plin. 36, 2, 2, § 6.—Form occulto, Afran. ap. Charis. p. 186 P. (Com. Rel. v. 295 Rib.).—* (γ).Form occultim:b.reptare,
Sol. 4.—Comp.:conari occultius,
Cic. Deiot. 6, 18:erant praeterea complures paulo occultius consilii hujus participes,
Sall. C. 17, 5: Quint. 9, 4, 21.— Sup.:quam potuit occultissime reliquas cohortes duxit,
Caes. B. C. 3, 67:castra quam potest occultissime locat,
Liv. 9, 2; Sall. J. 91, 3;for which maxime occulte,
Sall. J. 35, 4. -
18 tela
tēla, ae, f. [prob. contr. from texia, from texo; cf. ala, from axilla;I.mala, from maxilla,
Cic. Or. 45, 153 ], a web.Lit.:B.texentem telam studiose ipsam offendimus,
Ter. Heaut. 2, 3, 44:Penelope telam retexens,
Cic. Ac. 2, 29, 95:tenui telas discreverat auro,
Verg. A. 4, 264; 11, 75:vetus in telā deducitur argumentum,
Ov. M. 6, 69:commenta retexere tela,
Stat. S. 3, 5, 9; Dig. 32, 1, 69; 34, 2, 22:lanā et telā victum quaeritans,
Ter. And. 1, 1, 48; cf.:assiduis exercet bracchia telis,
Ov. F. 4, 699:antiquas exercet telas,
id. M. 6, 145:plena domus telarum,
Cic. Verr. 2, 4, 26, § 59.—Of a spider ' s web:deiciamque eorum (araneorum) omnis telas,
Plaut. Stich. 2, 2, 25; Cat. 68, 49; Mart. 8, 33, 15; Juv. 14, 61.—Transf.1.The threads that run lengthwise in the loom, the warp (syn.:2. II.stamen, trama),
Tib. 1, 6, 79: licia telae Addere, Verg. G. 1, 285; 3, 562; Ov. M. 4, 275; 6, 54 sq.—
См. также в других словарях:
Retex — Re*tex , v. t. [L. retexere, lit., to unweave; pref. re re + texere to weave. ] To annual, as orders. [Obs.] Bp. Hacket. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Carmen Campidoctoris — Saltar a navegación, búsqueda Primeras líneas del manuscrito Carmen Campidoctoris. El Carmen Campidoctoris o Poema latino del Cid, es un poema neolatino, escrito hacia 1190,[1 … Wikipedia Español
défiler — 1. défiler [ defile ] v. tr. <conjug. : 1> • XIIIe; de dé et fil 1 ♦ Défaire, détacher (une chose enfilée). Défiler les perles d un collier. 2 ♦ Techn. Défaire fil à fil. ⇒ effiler, effilocher. Défiler des chiffons (⇒ défilage) . 3 ♦ Milit … Encyclopédie Universelle
NARSES — Persa natione, Eunuchus Iustiniani Imperatoris, cuius partes, primâ eius contra Persas victoriâ sequutus est, bibliopola prius, deinde ob animi virtutem Quaestor exercitus, Consul et Patriciatus honore auctus, vir religione, ac pietate praeditus … Hofmann J. Lexicon universale
changer — Changer, Commutare, Demutare, Immutare. Changer quelque chose avec aucun, Mutare aliquid cum aliquo. Changer et innover, Nouare, Innouare. Changer et muer, Emutare. Changer et tourner en autre nature ou couleur, Mutare. Changer les clefs,… … Thresor de la langue françoyse
descorder — en chantant, voyez Desaccorder. Descorder, ou Descordeler une corde, Detexere, Retexere … Thresor de la langue françoyse
desfiler — Desfiler, Retexere … Thresor de la langue françoyse
desourdir — Desourdir, Redordiri, Retexere … Thresor de la langue françoyse
destiltre — Destiltre, Deffiler, Extexere, Retexere, Telam retorquere, Redordiri … Thresor de la langue françoyse
faire — Faire, act. acut. Vient de l infinitif Latin Facere, ostant la lettre c. Facere, agere. L Italien syncope, et dit Fare. Faire de l argent à son creancier, Pecunias conquirere ad nomen eradendum ex tabulis creditoris. Faire argent, Conficere… … Thresor de la langue françoyse
retistre — ce qui est detissu, Detexta retexere, voyez Tistre … Thresor de la langue françoyse