-
1 resztka
resztki pl (jedzenie) (Essens)Reste pl;resztka sera (kleiner) Rest m Käse;resztki sił letzte Kraft f; -
2 resztka
- ki; -ki; dat sg -ce; gen pl; -ek; f- resztki* * *f.Gen.pl. -ek1. (= pozostałość) remainder; ( ołówka) stub; resztki posiłku leftovers; gonić resztkami sił be on one's last legs; be at the end of one's rope.2. (= kawałek tkaniny) remnant.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > resztka
-
3 resztka
сущ.• остаток• сдача* * *reszt|ka♀, мн. Р. \resztkaek остаток ♂;\resztkaki z kolacji остатки от ужина; \resztkaki sił последние силы; ● gonić \resztkakarni (\resztkaką) поиздержаться, прожиться; тратить последние деньги; gonić \resztkakarni sił выбиваться из сил
+ ostatek* * *ж, мн P resztekоста́ток mresztki z kolacji — оста́тки от у́жина
- gonić resztkąresztki sił — после́дние си́лы
- gonić resztkami siłSyn: -
4 resztka
resztka [rɛʃtka] ftracić resztki sił die letzte Kraft verlieren3) gonić \resztkami sił am Ende seiner Kräfte sein, auf dem letzten Loch pfeifen ( fam) -
5 resztka
1. coupon2. débris3. rabiot4. reste5. rogaton6. résidu -
6 resztka
1 fuílleach 2 stumpa -
7 resztka
kalıntı -
8 resztka
[рештка]fзалишок, рештка -
9 resztka
likutis -
10 resztka
астача -
11 resztka
астача -
12 resztka
1 labis2 labí3 tira -
13 resztka
galyndy -
14 resztka
κατάλοιπο -
15 resztka
תיראש -
16 resztka elektrody
• electrode stub -
17 resztka materiału
• fent -
18 resztka reszt·ka
-ki, -ki; dat sg & loc sg -ce; gen pl -ek1. f(= niewielka pozostałość) remainder2. -
19 gonić resztką
-
20 końcówka
- ki; -ki; dat sg -ce; gen pl -ek; f(filmu, zdania) ending, (sumy, liczby) remainder, JĘZ ending, SPORT finish; ( narzędzia) tip; ( kabla) end* * *f.Gen.pl. -ek1. (= resztka) remnant, end; (np. cygara, ołówka) stub.2. el. (= element na końcu przewodu) terminal.3. jęz. ending, termination; końcówka fleksyjna desinence.5. szachy end game.6. techn. tip; end; terminal.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > końcówka
- 1
- 2
См. также в других словарях:
resztka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. resztkatce; lm D. resztkatek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niewielka ilość czegoś pozostała z jakiejś całości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Resztka chleba. Resztka cukru. Resztka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
resztka — ż III, CMs. resztkatce; lm D. resztkatek 1. częściej w lm, zdr. od reszta w zn. 1 Skromne, nędzne resztki. Resztki jedzenia, zapasów. Resztki urody, świetności. Resztki murów obronnych. Resztki niedobitków nieprzyjacielskich. Otrząsnąć się z r … Słownik języka polskiego
resztka — Gonić resztkami (sił) zob. gonić 2 … Słownik frazeologiczny
Сопротивление в Белостокском гетто — Восстание в Белостокском гетто Еврейское сопротивление в период Холокоста Дата 16 августа 20 августа 1943 Место Белостокское гетто … Википедия
cień — m I, D. cienia; lm M. cienie, D. cieni (cieniów) 1. «ciemne odbicie oświetlonego przedmiotu padające na stronę odwróconą od źródła światła» Krótki, długi cień. Cień drzewa, wieży, domu. Drzewa dawały dużo cienia. Cień pada na coś, kładzie się,… … Słownik języka polskiego
czepek — m III, D. czepekpka, N. czepekpkiem; lm M. czepekpki 1. «mała, zwykle biała czapeczka, noszona przez kobiety pracujące w niektórych zawodach, np. przez pielęgniarki, ekspedientki» 2. «czapeczka dziecinna» Czepek robiony na drutach. 3. «kobiece… … Słownik języka polskiego
końcówka — ż III, CMs. końcówkawce; lm D. końcówkawek 1. «koniec, zakończenie czegoś; resztka, pozostałość» Końcówka materiału. Końcówka pensji. 2. elektr. «element przewodzący umocowany na końcu przewodu, służący do jego przyłączania» 3. jęz. «końcowy… … Słownik języka polskiego
niedopałek — m III, D. niedopałekłka, N. niedopałekłkiem; lm M. niedopałekłki, D. niedopałekłków «nie dopalona resztka czegoś (najczęściej papierosa)» Niedopałek cygara. Popielniczka pełna niedopałków … Słownik języka polskiego
ochłap — m IV, D. u a. a, Ms. ochłappie; lm M. y pot. «lichy, nędzny kawał mięsa; resztka jakiegoś jedzenia» Nędzny ochłap. Ochłapy z rzeźni. przen. Ochłapy litości, uczucia … Słownik języka polskiego
półtorametrowy — «mający półtora metra długości, szerokości, wysokości lub głębokości; mający wymiar półtora metra» Półtorametrowy słupek, dół. Półtorametrowa resztka materiału. Półtorametrowa odległość między brzegami strumyka … Słownik języka polskiego
resztkowy — przym. od resztka (zwykle w zn. 2) Materiały, tkaniny resztkowe … Słownik języka polskiego