-
1 turn
s volta, gir | canvi de direcció, giravolt | torn, ocasió, oportunitat | tendència natural, inclinació | propòsit, necessitat, requeriment | número | xoc, impactev girar, fer girar, fer donar voltes | tombar | fer tornar, tornar, fer esdevenir | desviar, evitar, eludir | trastornar, trasbalsar | donar la volta, tornar-se | canviar, variar | dedicar-seturn against enemistar, posar-se en contraturn around donar la volta | desvirtuar, falsejarturn aside desviar, fer-se a un costatturn back tornar, tornar enrere, fer tornar enrere | girar-seturn down rebutjar | abaixar, afluixar, mitigar | posar de cap per avallturn in fer a mans, lliurar | fer, executar | anar-se'n al llitturn into transformar, convertir, tranformar-se, convertir-se, esdevenirturn off apagar, tancar, desconnectar | sortir, desviar-seturn on encendre, obrir, connectar | excitar | dependre de | tornar-se contraturn out resultar, ser, sortir | pasturar | girar de dintre a fora, tombar | vestir, equipar-se | apagar el llum |alçar-se, aixecar-se del llit | manufacturar, produir en cadenaturn over meditar, pensar | cedir | girar fullturn up aparèixer de sobte | apujar el volum | escurçar (roba) -
2 turn out
v resultar, ser, sortir | pasturar | girar de dintre a fora, tombar | vestir, equipar-se | apagar el llum | alçar-se, aixecar-se del llit | manufacturar, produir en cadena
См. также в других словарях:
resultar ser — ► locución verbo Descubrir que una cosa o persona es de una determinada manera: ■ tu amigo resultó ser un chivato … Enciclopedia Universal
resultar — (Del lat. resultare, rebotar.) ► verbo intransitivo 1 Derivarse una cosa como consecuencia de otra: ■ del accidente resultaron muertos cinco pasajeros. SINÓNIMO [seguirse] 2 Ser una cosa o una persona de una determinada manera: ■ la tela ha… … Enciclopedia Universal
ser — verbo atributivo 1. Tener (una persona o una cosa) [una cualidad o una circunstancia]: El día era muy sosegado. Tu amiga es una chica muy simpática. 2. Constituir (una cosa) la causa … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
resultar — verbo intransitivo 1. Producirse (una cosa) como consecuencia o efecto de [otra cosa]: De aquel primer encuentro resultó una gran amistad. Todo este lío resulta de aquel malentendido. Sinónimo: su … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
resultar — (Del lat. resultāre). 1. intr. Dicho de una cosa: redundar (ǁ venir a parar en beneficio o daño). 2. Dicho de una cosa: Nacer, originarse o venir de otra. 3. Dicho de una cosa: Aparecer, manifestarse o comprobarse. Su figura, aunque desgarbada,… … Diccionario de la lengua española
ser alguien o algo más caro que un hijo tonto — Resultar muy caro el mantenimiento de una persona o de alguna cosa. Es esta una de las innumerables expresiones que ilustran la proverbial crueldad que transpira el español coloquial; en concreto son frecuentes las referencias a bobos o a tontos … Diccionario de dichos y refranes
SER — (Del lat. sedere, estar sentado, y esse.) ► sustantivo masculino 1 Cualquier cosa, animada o inanimada, material o inmaterial: ■ ser vivo; seres fantásticos. SINÓNIMO ente 2 Conjunto de las características constitutivas de las cosas o de las… … Enciclopedia Universal
Ser — (Del lat. sedere, estar sentado, y esse.) ► sustantivo masculino 1 Cualquier cosa, animada o inanimada, material o inmaterial: ■ ser vivo; seres fantásticos. SINÓNIMO ente 2 Conjunto de las características constitutivas de las cosas o de las… … Enciclopedia Universal
resultar — v intr (Se conjuga como amar) 1 Suceder alguna cosa o producirse algún acontecimiento o fenómeno como consecuencia de otro anterior, acabar algo en cierta cosa o terminar alguien de cierta manera: resultar herido, De este trabajo han resultado… … Español en México
resultar — {{#}}{{LM R34086}}{{〓}} {{ConjR34086}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynR34925}} {{[}}resultar{{]}} ‹re·sul·tar› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} Originarse o producirse como consecuencia de algo: • Y de aquella conversación resultó nuestra amistad… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
ser — 1 v copulativo o predicativo (Modelo de conjugación 18) 1 Afirmar la existencia de algo o de alguien, de su naturaleza, de parte de ella o de su identidad: Soy el único habitante de esta casa , Somos mujeres , Es una piedra , Son coyotes, no… … Español en México