-
61 грудь
[grud'] f. (prepos. о груди, на груди)1.1) ( senza pl.) petto (m.)"Он прижал невесту к груди своей" (М. Лермонтов) — "Strinse a sé la fidanzata" (M. Lermontov)
"Предчувствия теснили грудь" (А. Пушкин) — "I presentimenti gli stringevano il cuore" (A. Puškin)
2.◆ -
62 дохнуть
I [dóchnut'] v.i. impf. pass. (дох (дохнул), дохла, дохло, дохли; pf. сдохнуть - сдохну, сдохнешь)1.2.◆II [dochnút'] v.i. pf. (дохну, дохнёшь)1.fiatare, soffiare2.◆ -
63 душить
I [dušít'] v.t. impf. (душу, душишь)1."Он восемь лет душил мою жизнь" (Л. Толстой) — "Per otto anni mi ha tormentato" (L. Tolstoj)
2) soffocare, togliere il respiro"И душат горькие сомненья" (Н. Огарёв) — "Sono sopraffatto da amari dubbi" (N. Ogarjov)
2.◆II [dušít'] v.i. impf. (душу, душишь; pf. надушить)1) profumare2) душиться profumarsi, darsi (mettersi) il profumo -
64 неровно
-
65 полный
[pólnyj] agg. (полон, полна, полно, полны)1.1) pieno, colmo (di)корзина, полная грибов — cesto pieno di funghi
"Театр уж полон" (А. Пушкин) — "Il teatro è già pieno" (A. Puškin)
2) completo; assoluto3) corpulento, grasso; obeso2.◆ -
66 продохнуть
[prodochnút'] v.i. pf. (продохну, продохнёшь) (colloq.) -
67 рот
[rot] m. (gen. рта, prepos. во рту, pl. рты, dim. ротик)1.bocca (f.)раскрыть рот — (a) aprir bocca; (b) rimanere a bocca aperta, stupirsi
класть в рот + dat. — imboccare, mettere qc. in bocca a qd
2.◆смотреть кому-л. в рот — pendere dalle labbra di qd
ему пальца в рот не клади! — è un dritto, con lui è meglio stare attenti!
заткнуть рот кому-л. — imbavagliare, (fig.) tappare la bocca
рот до ушей — (a) una bocca grande; (b) chi ride spesso e volentieri
3.◇ -
68 хватать
I [chvatát'] v.t. impf. (pf. схватить - схвачу, схватишь) (за + acc.)1.1) afferrare, acchiappare, prendere, pigliareхватать руками — (a) afferrare; (b) toccare
хватать на лету — afferrare al volo ( anche fig.)
2) arrestare, fermare, catturare3) accaparrare4) хвататься (за + acc.) aggrapparsi"Пошатываясь и хватаясь за косяки, чтобы не упасть, он пробрался в комнату" (А. Чехов) — "Si infilò nella stanza barcollando e aggrappandosi agli stipiti per non cadere" (A. Čechov)
2.◆II [chvatát'] v.i. impf. impers. (pf. хватить - хватит)1.bastare, essere sufficiente2.◆у него хватает нахальства + inf. — ha la faccia tosta di
чего-чего, а этого добра у нас хватает — ce n'è a bizzeffe
-
69 andrum
andrum (s.)tempo per respirare; breve intervallo; breve tregua -
70 flämta
flämta (v.)ansare; respirare affannosamente -
71 stånka
stånka (v.)ansare; respirare affannosamente -
72 дишам
См. также в других словарях:
respirare — RESPIRÁRE, respirări, s.f. (Rar) Respiraţie. ♦ Aerul respirat; boare, adiere. – v. respira. Trimis de dante, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 RESPIRÁRE s. v. răsuflare, respiraţie, suflare. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime respiráre s.… … Dicționar Român
respirare — [dal lat. respirare, der. di spirare soffiare, respirare , col pref. re ]. ■ v. intr. (aus. avere ) 1. (fisiol.) a. [compiere il processo della respirazione] ▶◀ Ⓖ alitare, Ⓖ rifiatare, [con difficoltà] ansare, [con difficoltà] ansimare, [con… … Enciclopedia Italiana
respirare — re·spi·rà·re v.intr. e tr. FO 1. v.intr. (avere) di un organismo vivente, compiere la funzione biologica della respirazione: respirare con il naso, a pieni polmoni, i pesci respirano con le branchie; cessare di respirare, morire Sinonimi: alitare … Dizionario italiano
respirare — {{hw}}{{respirare}}{{/hw}}A v. intr. ( aus. avere ) 1 Effettuare la respirazione: respirare con i polmoni, con le branchie | Inspirare ed espirare: respirare a pieni polmoni | (est.) Vivere: il moribondo respira ancora | (est.) Sentirsi… … Enciclopedia di italiano
respirare — v. intr. 1. alitare, fiatare, soffiare, ansare, ansimare, sbuffare, boccheggiare, rantolare 2. (est.) vivere CONTR. morire 3. (fig.) riposare, riaversi, rifiatare, fermarsi, distendersi, rilassarsi CONTR. affannarsi, agitarsi, affaccendarsi,… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
respirer — [ rɛspire ] v. <conjug. : 1> • déb. XIIIe; « revenir à la vie » 1190; lat. respirare, de spirare I ♦ 1 ♦ V. intr. Aspirer l air dans les poumons, puis l en rejeter. ⇒ expirer, inspirer, souffler. Respirer par le nez, par la bouche. Empêcher … Encyclopédie Universelle
respira — RESPIRÁ, respír, vb. I. intranz. 1. A introduce în plămâni, prin inspiraţie, aer şi a da afară, prin expiraţie, bioxidul de carbon şi vaporii de apă rezultaţi din arderile care au loc în organism; a răsufla. 2. fig. A răspândi, a revărsa, a… … Dicționar Român
respirar — (Del lat. respirare.) ► verbo transitivo/ intransitivo 1 FISIOLOGÍA Aspirar y expeler el aire los seres vivos para tomar de él el oxígeno: ■ necesito respirar aire puro; los peces respiran por las branquias. ► verbo intransitivo 2 Recuperar una… … Enciclopedia Universal
Respiration — ◆ Re|spi|ra|ti|on 〈f. 20; unz.〉 Atmung [<lat. respiratio „das Atemholen“; → respirieren] ◆ Die Buchstabenfolge re|sp... kann in Fremdwörtern auch res|p... getrennt werden. * * * Re|s|pi|ra|ti|on [lat. respirare, respiratum = atmen, auf ,… … Universal-Lexikon
respirieren — ◆ re|spi|rie|ren 〈V. intr.; hat; Med.〉 atmen [<lat. respirare „Atem holen“; zu spirare „blasen, hauchen“] ◆ Die Buchstabenfolge re|sp... kann in Fremdwörtern auch res|p... getrennt werden. * * * re|s|pi|rie|ren <sw. V.; hat [lat. respirare … Universal-Lexikon
respiro — re·spì·ro s.m. AU 1a. il respirare, respirazione: avere il respiro regolare, affannoso, trattenere, riprendere il respiro 1b. ogni singolo atto respiratorio: emettere, fare un respiro; estremo respiro, quello che precede la morte; dare, mandare,… … Dizionario italiano