-
1 repute
[ri΄pju:t] n համբավ, հռչակ. ընդ հանուր կարծիք. according to repute համաձայն/ըստ ընդհ անուր կարծիքի. a firm of good repute պատկա ռելի ֆիրմա. bad repute վատ համբավ. common repute լայն ճանաչում -
2 Repute
سمعة ، صبت -
3 Jeopardize the company's repute
v́ عرض للخطر سمعة الشركة ، شوه --English-Arabic economic glossary > Jeopardize the company's repute
-
4 Proof of good repute
دليل حسن السمعة -
5 ill
I[il] a հիվանդ, տկար. վնասակար. be/feel ill հի վանդ լինել, վատ զգալ. look ill հիվանդ տեսք ունենալ. fall/be taken ill հիվանդանալ. feel ill at ease անհարմար զգալ. (վատ, չար) ill health վատ առողջություն ill feeling անբար յացակամություն, թշնամանք. ill repute վատ/չար համբավ: as if ill luck would have it կարծես դիտմամբII[il] adv վատ, անբարենպաստ speak/think ill of smb մեկի մասին վատ խոսել/մտածել. I can ill afford Հազիվ թե կարողանամ. We can ill afford to lose him Մենք չենք կարող մեզ թույլ տալ նրան կորցնել. ill provided վատ ապահովված, անապահով. take a thing ill լավ չընդունել, որևէ բանից նեղանալ
См. также в других словарях:
réputé — réputé, ée [ repyte ] adj. • 1694; de réputer ♦ Qui jouit d une grande et bonne réputation. ⇒ célèbre, connu, estimé, fameux, renommé . Lieu réputé. Un des restaurants les plus réputés de la capitale. La Frimat « était réputée pour ses… … Encyclopédie Universelle
Repute — Re*pute , n. 1. Character reputed or attributed; reputation, whether good or bad; established opinion; public estimate. [1913 Webster] He who regns Monarch in heaven, till then as one secure Sat on his throne, upheld by old repute. Milton. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
Repute — Re*pute (r? p?t ), v. t. [imp. & p. p. {Reputed}; p. pr. & vb. n. {Reputing}.] [F. r[ e]puter, L. reputare to count over, think over; pref. re re + putare to count, think. See {Putative}.] To hold in thought; to account; to estimate; to hold; to… … The Collaborative International Dictionary of English
repute — index character (reputation), credit (recognition), distinction (reputation), eminence, honesty … Law dictionary
réputé — réputé, ée (ré pu té, tée) part. passé de réputer. • Pour une fille honnête et pleine d innocence Croit elle en ses valets voir quelque complaisance, Réputés criminels, les voilà tous chassés, BOILEAU Sat. X.. • Étant d une caste réputée… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
repute — mid 15c., from Fr. réputer (late 13c.) or directly from L. reputare Related: Reputed; reputedly. The noun is from 1550s, from the verb … Etymology dictionary
repute — n reputation, *fame, renown, celebrity, notoriety, éclat, honor, glory Antonyms: disrepute … New Dictionary of Synonyms
reputé — Reputé, [reput]ée. part … Dictionnaire de l'Académie française
repute — ► NOUN 1) the opinion generally held of someone or something. 2) the state of being highly regarded. ► VERB 1) (be reputed) be generally regarded as having done something or as having particular characteristics. 2) (reputed) generally believed to … English terms dictionary
repute — [ri pyo͞ot′] vt. reputed, reputing [ME reputen < MFr reputer < L reputare < re , again + putare, to think: see PUTATIVE] to consider or account (a person or thing) to be as specified; generally suppose or regard: usually in the passive… … English World dictionary
Repute — (Roget s Thesaurus) < N PARAG:Repute >N GRP: N 1 Sgm: N 1 distinction distinction mark name figure Sgm: N 1 repute repute reputation Sgm: N 1 good repute good repute high repute Sgm: N 1 note note … English dictionary for students
