-
1 remand
1) повернення ( під варту); подальше утримання під вартою для проведення додаткового розслідування; повернення ( справи) до початкової інстанції; повернення на поруки; арештований, залишений під вартою; відкладання слухання справи2) повертати під варту, знову брати під варту ( арештованого для проведення додаткового розслідування); відкладати ( слухання справи); повертати ( справу) до початкової інстанції; відправляти ( справу на дослідування до нижчого суду); повертати на поруки•- remand centreremand the case to a lower court — відправляти справу на перегляд рішення ( або дослідування) до нижчого суду
- remand for further proceedings
- remand for trial
- remand home
- remand in custody
- remand of case
- remand on bail
- remand prison
- remand prisoner
- remand to the Supreme Court -
2 remand
1. n1) дальше утримання під вартою (для додаткового розслідування справи заарештованого)2) заарештований, залишений під вартою (для дальшого розслідування)3) військ. відчислення, звільнення, вилучення із списків2. v1) повертати заарештованого під варту (для додаткового розслідування)2) відсилати назад на дослідування (про справу)3) військ. відчисляти, вилучати із списків4) відкликати -
3 remand
[rɪ'mɑːnd] 1. v юр.взя́ти зно́ву під ва́рту ( для продовження слідства)2. n1) юр. пове́рнення ( заарештованого) під ва́рту2) заарешто́ваний, зали́шений під ва́ртою3) військ. відчи́слення, ви́лучення із спи́сків -
4 remand center
= remand centre дім попереднього ув'язнення -
5 remand centre
-
6 remand for further proceedings
English-Ukrainian law dictionary > remand for further proceedings
-
7 remand for trial
1) повернення ( справи) до початкової інстанції -
8 remand home
дім попереднього ув'язнення (в т. ч. для неповнолітніх правопорушників) -
9 remand in custody
1) залишення під вартою, повернення під варту2) знову брати під варту; повертати під варту -
10 remand of case
-
11 remand on bail
1) повернення на поруки; взяття під заставу2) повертати на поруки; брати під заставу -
12 remand prison
в'язниця попереднього ув'язнення, слідча в'язниця -
13 remand prisoner
особа, яка перебуває (утримається) у попередньому ув'язненні -
14 remand to the Supreme Court
передавати ( справу) до Верховного судуEnglish-Ukrainian law dictionary > remand to the Supreme Court
-
15 detention on remand
detention on remand on suspicion — затримання за підозрою; попереднє ув'язнення
detention on remand pending investigation and trial — затримання до розгляду справи у суді (особи, яка перебуває під слідством)
detention on remand pending trial — взяття під варту ( або утримання під вартою) за рішенням суду, попереднє ув'язнення
- detention on remand roomdetention on remand until trial — взяття під варту (утримання під вартою) до початку розгляду справи в суді
-
16 be on remand
-
17 confirm a remand order
-
18 custody for remand
-
19 detention on remand order
English-Ukrainian law dictionary > detention on remand order
-
20 detention on remand room
приміщення для утримання підсудних, що перебувають під вартою, у будівлі суду; військ. гауптвахта
- 1
- 2
См. также в других словарях:
remand — re·mand 1 /ri mand/ vb [Anglo French remander, from Middle French, to order back, from Late Latin remandare to send back word, from Latin re back + mandare to order] vt 1: to return (a case or matter) from one court to another esp. lower court or … Law dictionary
Remand — is a legal term which has two related but distinct usages. Its etymology is from the Latin re and mandare , literally to order. It evolved in Late Latin to remandare , or to send back word. It appears in Middle French as remander and in Middle… … Wikipedia
Remand — Re*mand (r? m?nd ), v. t. [imp. & p. p. {Remanded}; p. pr. & vb. n. {Remanding}.] [F. remander to send word again, L. remandare; pref. re re + mandare to commit, order, send word. See {Mandate}.] To recommit; to send back. [1913 Webster] Remand… … The Collaborative International Dictionary of English
Remand — Re*mand , n. The act of remanding; the order for recommitment. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
remand — (v.) mid 15c., from M.Fr. remander (12c.), from L.L. remandare to send back word, repeat a command, from L. re back + mandare to consign, order, commit to one s charge (see MANDATE (Cf. mandate)). Related: Remanded; remanding … Etymology dictionary
remand — Law ► VERB ▪ place (a defendant) on bail or in custody, especially when a trial is adjourned. ► NOUN ▪ a committal to custody. ORIGIN Latin remandare commit again … English terms dictionary
remand — [ri mand′] vt. [ME remaunden < OFr remander < LL remandare, to notify in return < L re , back + mandare, to order: see MANDATE] 1. to send back; order to go back 2. Law a) to send (a prisoner or accused person) back into custody, as to… … English World dictionary
remand — I UK [rɪˈmɑːnd] / US [rɪˈmænd] verb [transitive, usually passive] Word forms remand : present tense I/you/we/they remand he/she/it remands present participle remanding past tense remanded past participle remanded legal to tell someone who has… … English dictionary
remand — {{Roman}}I.{{/Roman}} noun VERB + REMAND ▪ be held on ▪ He was held on remand, charged with causing malicious damage to property. REMAND + NOUN ▪ centre, home (both BrE) ▪ … Collocations dictionary
remand — re|mand1 [rıˈma:nd US rıˈmænd] v [T usually passive] law [Date: 1400 1500; : Old French; Origin: remander, from Late Latin remandare to send back word , from Latin mandare; MANDATE1] 1.) BrE to send someone back from a court of law, to wait for… … Dictionary of contemporary English
remand — re|mand1 [ rı mænd ] verb transitive usually passive LEGAL to tell someone who has committed a crime to return to court for trial on a particular day: be remanded in custody (=kept in prison until your trial): All five men were remanded in… … Usage of the words and phrases in modern English